ମାନି ଅପା ବିଆରେ ମୋ କଅଁଳିଆ ବାଣ୍ଡ – Mani Apa Biare Mo Kanlia Banda
ମୁଁ ଜାଣିଛି, ଭାଉଜ ଡଟ କମ୍ ଖୋଲିବା ସହ ପୁଅମାନେ ପ୍ୟାଂଟ ଆଉ ଝିଅମାନେ ଚଡ଼ି ଖୋଲି ସାରିଥିବେ । କାହିଁକିନା ଷ୍ଟୋରୀ ପଢ଼ିବା ବେଳେ ବାଣ୍ଡକୁ କଟକ ପୁରୀ ଆଉ ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ନଗେଞ୍ଜିଲେ ଷ୍ଟୋରୀର ମଜା ଆସିବନି । ମୁଁ ମାନି ଅପାକୁ କେମିତି ନବମ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢ଼ିବା ବେଳେ ଗେହୁଁଥିଲି ସେ ଷ୍ଟୋରୀ ତ ଆପଣମାନେ ପଢ଼ି ସାରିଥିବେ । ଥରେ ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆ ଆଉ ବିଆକୁ ବାଣ୍ଡଟେ ମିଳିଗଲେ ସେ ମଜା ନିଆରା । ଆଉ ସେ ଯୋଡ଼ି ବି ଜମିଯାଏ । କେହି କାହାକୁ ଦଣ୍ଡେ ନଦେଖିଲେ ରହିପାରନ୍ତିନି । ମାନି ଅପାକୁ ତୋଟାରେ ଗେହିଁବା ଦିନ ଠାରୁ ଆମ ଭିତରେ ନିଘନ ସମ୍ପର୍କ ଗଢ଼ି ଉଠିଥିଲା । ମୋତେ ଦିନଟେ ନଦେଖିଲେ ମାନି ଅପା ମନମାରି ବସେ । ଏମିତିକି ମେନ୍ସ ଟାଇମ୍ରେ ମୁଁ ମାନି ଅପାର ଦୁଧ ଚୁଚୁମେ, ଆଉ ମାନି ଅପା ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ହଲାଏ ।
ପ୍ରତି ସପ୍ତାହରେ ଆମର ଦି ତିନିଥର ଗିହାଁଗିହିଁ ହେବା ନିଶ୍ଚିତ । ଏମିତିକି ଘରେ ଲୋକ ଥିଲେ ବି ଟିକେ ସାଇଡ଼ ହୋଇ ମାନି ଅପା ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚିମୁଟିଦିଏ । ଆଉ ମୁଁ ତା’ ଦୁଧକୁ ଦଳିଦିଏ । ଏମିତି ଆମର ଗିହାଁଗିହିଁ ପର୍ବ ଚାଲିଥାଏ । ହେଲେ ସବୁବେଳେ ମାନି ଅପାକୁ ଗେହିଁଗେହିଁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଥୋବରା ହେଇଯାଇଥାଏ । ଆଉ ଗୋଟେ ବିଆ ପୋଖରୀରେ ବୁଡ଼ ମାରିବାକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଖାଲି ହଙ୍କହଙ୍କ ହେଉଥାଏ । ସେତେବେଳକୁ ମୋ ଦଶମ ପରୀକ୍ଷା ସରିଥାଏ । ମାନି ଅପାକୁ ଗେହିଁଗେହିଁ ମୋ ବାଣ୍ଡବି ଟାଣୁଆ ହେଇଯାଇଥାଏ । ସାଇଜ ବି ଆହୁରି ଇଂଚେ ବଢ଼ି ଯାଇଥାଏ । ହେଲେ ସୁଯୋଗ ମିଳୁନଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ବେଳେ ସେମିତି ଏକ ସୁଯୋଗ ଆସିଥିଲା ।
ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ବେଳେ ଆମେ ରାତି ଅଧରୁ ଉଠି ଫୁଲ ତୋଳିଯାଉ । ଏଇ ମଉକାରେ ମାନି ଅପାର ମୋର ଫୁଲତୋଳା କମ୍ ଦୁଧ ଚିପା ଅଧିକ ହୁଏ । ଏମିତିକି ଫୁଲ ତୋଳିବା ବେଳେ ଟଗର ଗଛ ମୂଳରେ ମାନି ଅପା ବିଆରେ ମୁଁ ହାତ ପୂରାଇ ସଲସଲ କରେ । ମାନି ଅପାର ମୋର ସବୁବେଳେ ଗୋଟେ ବଡ଼ ଝଙ୍କାଳିଆ ଟଗର ଗଛ ମୂଳକୁ ଫୁଲ ତୋଳିବା ବାହାନାରେ ଯାଉ । ଶନିବାର ରାତିରେ ଆମେ ଦିହେଁ ଠରାଠରି ହୋଇ ଚାଲିଲୁ । ମୁଁ କହିଲି ମାନିଅପା ତୁ ଆଗ ଚାଲେ, ମୁଁ ଯାଇ ପହଁଚୁଛି । ଟଗର ଗଛ ମୂଳେ ଦେଖାହେବା । ମାନି ଅପା ଯିବାର ପନ୍ଦର କୋଡ଼ିଏ ମିନିଟ୍ ପରେ ମୁଁ ଘରୁ ବାହାରିଲି । ସେଦିନ ଆମେ ପାହାନ୍ତା ହେବା ପୂର୍ବରୁ ପଳାଇ ଆସିଥିଲୁ । ତେଣୁ ଅନ୍ଧାର ହେଇଥାଏ । ମୁଁ ଟଗର ଗଛ ମୂଳରେ ପହଁଚିବା ବେଳକୁ ମାନି ଅପା ଠିଆ ହେଇଥାଏ । ମୁଁ ତା ପଛପଟୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଦୁଧ ଚିପି ଚାଲିଲି । ତା ପିଠିକୁ କାମୁଡ଼ିଲି । ସେ ଖାଲି ସଁ ସଁ ହେଉଥିଲା । ବେଶ କିଛି ସମୟ ଦୁଧକୁ ଦଳିବା ପରେ ମୁଁ ତା ଫ୍ରକ ଟେକି ଚଡ଼ି ଭିତରେ ହାତ ପୂରାଇ ଦେଲି । ବାଳୁଆ ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ଗେଞ୍ଜିବା ବେଳକୁ ମାନି ଅପା ଖାଲି ସଁ ସଁ ହେଉଥାଏ । କିଛି ସମୟ ଆଙ୍ଗୁଠି ଗେଞ୍ଜିବା ପରେ ଗଳଗଳ ହେଇ ଗରମ ପାଣି ବାହାରି ପଡ଼ିଲା । ହେଲେ ମାନି ଅପାର ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ଦୁଧ ଚିପେ ଆଉ ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ଗେଞ୍ଜେ ସେତେବେଳେ ସେ ମୋ ପ୍ୟାଂଟ ଚେନ ଖୋଲି ବାଣ୍ଡକୁ ହଲାଏ । ହେଲେ ସେଦିନ ମୁଁ ତା’ର ଗରମ ପାଣି ବାହାରି କରିଦେଲେ ବି ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଧରୁନଥିଲା । ସେ ସିନା ଶାନ୍ତ ହୋଇଗଲା, ହେଲେ ମୋର ତ ଶାନ୍ତି ହେଉନଥାଏ । ମୁଁ କହିଲି ମାନି ଅପା ତୋ’ର କ’ଣ ହେଇଛି କିଲୋ, ଆଜି କ’ଣ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଦର୍ଶନ କରୁନୁ । ବେଗିବେଗି ଟିକେ ହଲାଇ ଦେ’ ବାଣ୍ଡଟା ଭାରି ଉତପାତ କଲାଣି । ତଥାପି ମାନି ଅପା, ମୋତେ ସେମିତି ପଛ କରି ଠିଆ ହୋଇଥାଏ । ଉଁକି ଚୁଁ କିଛି ହେଲାନି । ତେଣୁ ମୁଁ ତା ହାତ ଧରି ବୁଲେଇ ଦେଲି । ହେଲେ ଯାହା ଦେଖିଲି, ସେତେବେଳକୁ ମୋ ଗାଣ୍ଡି ଫାଟିଗଲା । ମୁଁ ଏତେ ସମୟ ଧରି ଯାହାକୁ ଚିପୁଥିଲି ଆଉ ଯାହା ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୂରାଉଥିଲି ସେ ମାନି ଅପା ନଥିଲା । ସେ ଥିଲା ମାନି ଅପା ପଡ଼ିଶା ଘର ଝିଅ ଲିଲି ଅପା । ମୁଁ ଲିଲିଅପା ଗୋଡ଼ ତଳେ ପଡ଼ି ଭୁଲ ମାଗିଲି । ଅପା, ପ୍ଲିଜ କାହାକୁ କହିବୁନି । ମୋର ଭୁଲ ହେଇଗଲା । ତଥାପିବି ଲିଲି ଅପା କିଛି କହୁନଥିଲା । ସେତିକିବେଳେ ଆରପଟ ଟଗର ଗଛ ମୂଳରୁ ମାନି ଅପା ବାହାରି ଆସି ଖାଲି ଠୋ ଠୋ ହସିଲା ।
ମାନି ଅପା କହିଲା- ଆରେ ଦିଲୁ ଶୁଣ, ଲିଲି ଅପାର ବିଆ ଶୂଳେଇ ହେଉଥିଲା । ଦିନେ ଆମେ ଝାଡ଼ା ଯିବା ବେଳେ ସେ କହିଲା, ମାନି ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପଶିଲେ କେମିତି ଲାଗେ ? ତୁ ତ ଜାଣିଛୁ, ଲିଲି ଅପାର ମୋର ଭଲ ସାଙ୍ଗ । ବର୍ଷେ ହେଲା ଆମେ ଗିହାଁଗିହିଁ ହେଉଥିଲେ ବି ମୁଁ ଲିଲି ଅପାକୁ କିଛି କହିନଥିଲି । ଶେଷରେ ମୁଁ ତାକୁ କହିଲି । ତା’ର ବି ଗିହାଁ ଖାଇବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା । କାଳେ ତୋତେ ଡାଇରେକ୍ଟ କହିଲେ ତୁ ମୋ ଉପରେ ବିଗିଡ଼ିଯିବୁ ସେଥିପାଇଁ ଆମେ ଦିହେଁ ପ୍ଲାନ କରିଥିଲୁ । ଏଥିରେ ତୋର କିଛି ଭୁଲ ନାହିଁ । ଏବେଠୁ ତୁ ଆମ ଦି ରାଣ୍ଡିକୁ ଚୋଦିବୁ ।
ଫୁଲ ତୋଳା ସାରି ଆମେ ଘରକୁ ଆସିଲୁ । ରାତିରେ ପୂଜା ହେଉଥାଏ । ସବୁ ଝିଅ ସେଇଠି ଥା’ନ୍ତି । ସେତିକିବେଳେ ମାନି ଅପା ଆଉ ଲିଲି ଅପା ଦୁହୁଡ଼ି ପାଇଁ କିରାସିନି ଆଣିବା ବାହାନାରେ ଲିଲି ଅପା ଘରକୁ ପଳାଇ ଗଲେ । ଲିଲି ଅପା ଘରେ କେହି ନଥା’ନ୍ତି । ତା’ ଭାଇ ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ପଢ଼ୁଛି । ବାପା, ବୋଉ ତା’ ମାମୁଁ ଘରକୁ ଯାଇଥିଲେ । ମୋତେ ଠାରି ଦେବାରୁ ମୁଁ ତାଙ୍କ ପଛେପଛେ ଚାଲିଲି । ଲିଲି ଅପା ଘର ପୂରା ଅନ୍ଧାର । ସିଏ ଗୋଟା ଡିବି ଲଗାଇ ଭିତରକୁ ଗଲା । ମାନି ଅପା ବି ଆସିଲା । ମାନି ଅପା ଆଉ ଲିଲି ଅପା ପ୍ରଥମେ ନାଇଟ ଖୋଲିଦେଲେ । ଦିହେଁ ଚଡ଼ି ଆଉ ବ୍ରାରେ ମୋତେ ଖଟ ଉପରକୁ ଟେକି ନେଇ ମୋ ପ୍ୟାଂଟ ଖୋଲିଦେଲେ । ଲିଲି ଅପା ମୋତେ ଗେଲ କରି ପକାଉଥାଏ । ମାନି ଅପା ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଗେଲ କରିବାରେ ଲାଗି ପଡ଼ିଥିଲା । ଲିଲି ଅପା ତା ଦୁଧକୁ ଆଣି ମୋ ପାଟିରେ ରଖିଲା । ମୁଁ ଖୁବ ଜୋରରେ ଚୁଷି ଚାଲିଲି । ବେଳେବେଳେ କାମୁଡ଼ି ପକାଉଥିଲି । ଲିଲିଅପା ଖାଲି କହୁଥିଲା, ଦିଲୁ ଟିକେ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ କାମୁଡେ଼ । ତା’ପରେ ମୁଁ ଲିଲି ଅପା ଚଡ଼ି ଖୋଲିଦେଲି । ଅନ୍ଧାରକୁ ବାଳୁଆ ବିଆ । ଭିତରଟା ଭଲକି ଦିଶୁନଥିଲା । ମୁଁ କହିଲି ଲିଲି ଅପା ଟିକେ ତୋ ବିଆ ଭଲକି ଦେଖିବି । ମାନି ଅପା ଡିବିଟା ପାଖକୁ ଆଣିଲା । ମୁଁ ଲିଲି ଅପାର ବିଆ ବାଳ ଆଡେ଼ଇ ତା ସେଂଟିକୁ ଚୁଚୁମିଲି । ସେ ଖାଲି ଆଃ…ଆଃ… ଆଃ…, ଓଃ… ଓଃ…, ଓଃ… ଏମିତି ହେଉଥାଏ । କିଛି ସମୟ ମୁଁ ତା ବିଆକୁ ଚୁଚୁମିବା ପରେ ଲିଲି ଅପା କହିଲା, ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ହେଉନି ଟିକେ ବିଆରେ ତୋ ବାଣ୍ଡଟା ପୂରାଇ ଦେ’ । ଲିଲି ଅପା ଦି ଗୋଡ଼ ଫାଡ଼ି ତା ବିଆ ଦେଖାଇଲା । ମୁଁ ତା’ କଣାରେ ବାଣ୍ଡ ପୂରାଇ ଗେହିଁ ଚାଲିଲି । ଲିଲି ଅପା ପ୍ରଥମ ଥର ଗିହାଁ ଖାଉଥିବାରୁ ଖାଲି ଚିକôାର କରୁଥାଏ । ଏମିତିକି ମୋତେ ଜୋରରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ନଖରେ ଖଣ୍ଡିଆ କରି ପକାଇଲା । ସେପଟେ ଲିଲି ଅପା ଗିହାଁ ଦେଖି ମାନି ଅପା ଆଉ କେଉଁ ସମ୍ଭାଳୁଥାଏ । ସେ ଲିଲି ଅପାକୁ ଉଠେଇ ଦେଇ ତା ବିଆ ମେଲେଇ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲା । ପନ୍ଦର ମିନିଟ ଖଣ୍ଡେ ମାନି ଅପାକୁ ଗେହିଁବା ପରେ ମୁଁ ହାଲିଆ ହେଇଗଲି । ହେଲେ ଦିଜଣ ଯାକ ପୂରା ଗରମ ଥିଲେ । ମୁଁ ଆଉ କରିପାରିବିନି ବୋଲି କହିଲି । ହେଲେ କେହି ଶୁଣିବା ଅବସ୍ଥାରେ ନଥା’ନ୍ତି । ମୋତେ ଖଟ ଉପରେ ପକାଇ ପ୍ରଥମେ ମାନି ଅପା ଗେହିଁ ଚାଲିଲା । ମାନି ଅପା ଟିକେ ହାଲିଆ ହେଉ ହେଉ ଲିଲି ଅପା ବି ଦଶ ମିନିଟ ଖଣ୍ଡେ ମୋତେ ଗେହିଁଲା । ସେତେବେଳକୁ ମୁଁ ପୂରା ଧଇଁସଇଁ ହୋଇ ଯାଇଥାଏ । ହେଲେ ବାଣ୍ଡଟା କିନ୍ତୁ ଠିଆ ହୋଇକି ରହୁଥିବାରୁ ଏ ଦିଜଣକୁ ସୁବିଧା ହେଇଗଲା । ମୋ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ବିଆକୁ ମାଡ଼ି ଦି ଜଣ ଯାକ ମୋତେ ଏତେ ଜୋରରେ ଗେହିଁଲେଯେ, ମୁଁ ଭାବିଲି ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ବୋଧେ ଭାଙ୍ଗିଯିବ । ଭାରି ଦରଜ ହେଇଗଲା । ମୁଁ ରାଗରେ ଆଉ ଦିଜଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗେ କଥା ହେଲିନି । ଦିଦିନ ଧରି ମୋ ବାଣ୍ଡରେ ସେମିତି ଦରଜ ରହିଲା ।