ହାଏ,

ମୋର ସବୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କୁ ମୋର ପ୍ରଣାମ, ମୁଁ ଅନୁପମ ଓଡିଶା ର ନୟାଗଡ ଜିଲ୍ଲା ର ଗଣିଆ ଅଞ୍ଚଳରୁ ଆପଣ ସହ ଶେୟର କରୁଛି ଏକ ନୂଆ କାହାଣୀ, କାହାଣୀ ଯାହା ମୋ ଅଙ୍ଗେ ନିଭା କଥା | ଭାଉଜ ଡଟ କମ ରେ କାହାଣୀ ପଢି ପଢି ମୋର ମଧ୍ୟ୍ୟ କାହାଣୀ ଲେଖିବାରେ ବହୁତ ଇଛା ଥିଲା ଆଉ ଆଜି ମୁ ଭାବୁଛି ମୋର କାହାଣୀକୁ ଆପଣ ମାନଙ୍କ ଆଗରେ ସଠିକ ଭାବେ ଉପସ୍ଥାପନା କରି ପାରିବି | ଜୁଲି ମୋର ପିଲା ବେଳର ସାଙ୍ଗ ଆମେ ଗୋଟିଏ ଗାଁର | ସେ ମୋ ଠାରୁ ସବୁବେଳେ ଭଲ ପାଠ ପଢେ ଆଉ ଦଶମ ଶ୍ରେଣୀ ପରେ ସେ ଗାଁ ଛାଡି ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ପଢିଲା | ବେଳେ ବେଳେ ଗାଁକୁ ଆସେ ଆଉ ମୋ ସହ ଦେଖା ହୁଏ ଆମେ ଗପସପ କରୁ ଆଉ ବହୁତ ମଜା କରୁ, ହେଲେ ଯେବେଠୁଁ ସେ ଇଂଜିନିୟରିଂ କଲା ସେ ଆଉ ମୋ ସହ ବେଶୀ ମିସିଲାନି | ସେ ସେତେ ଖାସ ଦେଖା ଯାଉନଥିଲା ହେଲେ, ଏବେ ଏତେ ସେକ୍ସି ଆଉ ଗୋରୀ ଯେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଉଠିଯାଏ ତାକୁ ଦେଖିଲେ | ମୁଁ ତାକୁ ଭାବି ଭାବି ଅନେକ ଥର ମୁଠି ମାରିଛି | ଆଉ ଦିନେ ସେ ସୁଯୋଗ ଆସିଲା ଯଉଁଦିନ ମୁଁ ତା ବିଆ ମେଳା କରି ଗେହିଁଲି |

ମୁଁ +୩ ପଢିବା ପରେ ଆଉ ପଢ଼ିପାରିଲିନି ଘରେ ରହିବାକୁ ଭଲ ଲାଗୁନଥିଲା କାହିଁକି ନା ବେକାରୀ ବସିଲେ ସବୁ ଘରେ ରାଗନ୍ତି ଆଉ ଟିକେ ଟିକେ କଥାରେ ଝଗଡା ହୋଇଯାଏ, ସେଥିପାଇଁ ଠିକ କଲି ମୁଁ ବାହାରକୁ କୁଆଡେ ଚାକିରୀ କରିଯିବି | ବର୍ତମାନର ପରିସ୍ଥିତି ଯାହା ମୋ ଭଳୀ ଜେନେରାଲ କାଷ୍ଟ ପିଲାକୁ ସରକାରୀ ଚାକିରି ମିଳିବା ଭାରି କାଠିକର ପାଠ । ମୁଁ ଚାକିରି ଖୋଜିବି ଭାବି ଠିକ କଲି ହାଇଦ୍ରାବାଦ ଜିବି ବୋଲି । ଆମ ଗାଁର କିଛି ପିଲା ଆଗରୁ ଯାଇ ଅଛନ୍ତି ।

ମୁଁ ହାଇଦ୍ରାବାଦ ଯିବାକୁ ବାହାରିବାର ୨ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ଗୋଟେ କଲ ଆସିଲା | କଲ ଟା ଥିଲା ଜୁଲିର ମୁଁ ତା ସହ କଥା ହେଇ ବହୁତ ଖୁସି ଅନୁଭବ କରୁଥିଲି ସେ କହିଲା ମୁଁ ଏବେ ହାଇଦ୍ରାବାଦରେ ଅଛି ଆଉ ତୁ ଆସୁଛୁ ପରା, ଆମ ପାଖରେ କିଛି ହଷ୍ଟେଲ ଅଛି ସେଠି ରହିଯିବୁ | ମୁଁ କାମ ଖୋଜିବାର ମନ ଟା ଖାଲି ହୁଁକୂ ହୁଁକୂ ହେଲା ଜୁଲିକୁ ଗେହିଁବାକୁ ମାନେ ମାନେ ବହୁତ ଭାବିନେଲି, ହେଲେ ସହର କୁ ଯାଇ ନୂଆ ଜାଗା ସହ ଚଳିବା ଥିବା ବଡ କଷ୍ଟକର କାମ | କୋଣାର୍କ ଏକ୍ସପ୍ରେସ ଟ୍ରେନରେ ଭୁବନେଶ୍ୱରରୁ ହାଇଦ୍ରାବାଦ ଗଲି ଆଉ ସେଠି ସିକନ୍ଦରାବାଦ ଷ୍ଟେସନରୁ ୟୁବର କ୍ୟାବ ନେଇ ସିଧା ବେଗୁମପେଟ ପହଂଚିଗଲି | ବେଗୁମପେଟ ରେ ଜୁଲି ଦେଇଥିବା ଆଡ୍ରେସରେ ପହଂଚିବା ପରେ ମୁଁ ତାକୁ ଫୋନ କଲି ଆଉ ସେ ମୋତେ ରିସିଭ କରିବାକୁ ଆସିଲା | ସେଠି ମୁଁ ତାକୁ ଦେଖି ମୋ ନଜର ତା ଉପରୁ ହଟେଇ ପାରିଲିନି | ଗୋଟେ ହଟ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଆଉ ଟପ ପିଂଧିକି ସେ ମୋତେ ରିସିଭ କରିବାକୁ ଆସିଥିଲା | ତାର ବୁବ୍ସ ପୁରା ଫୁଲ ଫୁଲ ହେଇ ଦେଖା ଯାଉଥିଲା ଟପ ବାହାରକୁ |

ମୁଁ ସେଠି ତାର ଠିଆ ଠିଆ ଦଳିତଂକୁ ଇଛା ହଉଥିଲା ହେଲେ ସଂଯମ ନେଇ ଆସିଲି | ଏମିତି କେତେ ଯେ ଝିଅ ତା ଭଳି ପିନ୍ଧି ବୁଲୁଥାନ୍ତି ଯେତେ ହେଲେ ସହରୀ ଝିଅଙ୍କ କଥା ଅଲଗା | ଗାଁରେ ଯଦି କେହି ଝିଅର ଦୁଧ ଫାଙ୍କ ବି ଦିଶେ ତ ଆମେ ସବୁ ଟୋକା କମେନ୍ଟ କରି କରି ତାକୁ ଏମିତି ଅପଦସ୍ତ କରୁଥିଲୁ ଯେ ସେ ଆଉ କେବେ ସେମିତି ଡ୍ରେସ ପିଂଧିପାରୁନଥିଲା |

ଜୁଲି ର ୩୪ ରୁ ଓଭର ସାଇଜ଼ ଛାତି ହବ ବୋଧେ | ତା ସହ ଗପି ଗପି ଆସିବା ବାଟରେ ମୁଁ ବାରମ୍ବାର ତା ଦେହର ସବୁ ଅଙ୍ଗକୁ ଅନାଉଥିଲି ଖାସ କରି ତାର ବଡ ବଡ ପହ୍ନାକୁ | ଓଃ ସତରେ ଦୁହିଁଲେ ବୋଧେ ଗୋଟେ ଗୋଟେ ଲିଟିର ଦୁଧ ବାହାରିବା | ତାର କଥା ମଧ୍ୟ ମୋତେ ଭାରି ମଧୁର ଲାଗୁଥିଲା | କିଛି ସମୟ ଭିତରେ ତା ଘର ଆସିଗଲା

ସେ କହିଲା ଟିକେ ଠିଆ ହେଇଥା ମୁଁ ତୋତେ ଗୋଟେ ସାଙ୍ଗ ସହିତ ମିଳେଇଦେବି ସେ ଏଇ ଆସୁଥିବା | ସେଠୁ ଗୋଟେ ଟୋକା ଆସିଲା ତା ନା ପଚାରିବାରୁ ଜୁଲି କହିଲା କୈଳାଶ, ହାଇଦ୍ରାବାଦରେ ଆସି ସେ ତାର ସାଙ୍ଗ ହେଇଚି ଆଉ ମୋତେ ତା ହଷ୍ଟେଲରେ ରହିବାକୁ ହବ | ମୁଁ ବହୁତ ହାଲିଆ ହେଇଯାଇଥିଲି ଆଉ ସେଥିପାଇଁ ଜୁଲିଠୁ ବିଦାୟ ନେଇ ହଷ୍ଟେଲ କୁ ଗଲି | ହାଇଦ୍ରାବାଦରେ ମୋର ଏମିତିରେ ଗୋଟେ ମାସ ପଳେଇଲା ଆଉ ଜୁଲି ସହ ଏ ଭିତରେ ବହୁତ ଥର ଦେଖା ହେଇଚି ସେ ପଢୁଥିଲା | ଆମେ ରବିବାର ହେଲେ ମିଶିକି ରେଷ୍ଟୁରାଣ୍ଟ ଯାଉଥିଲୁ | କଥା କଥାରେ ସେ ମୋ ବିଷୟରେ ବହୁତ କିଛି ପଚାରିନେଲା ଆଉ ମୁଁ ମଧ୍ୟ୍ୟ ତାକୁ ଅନେକ କଥା ପଚାରିଲି | ଗୋଟେ କଥା ଶୁଣି ମୋର ଦୁଃଖ ହେଲା ଆଉ ଖୁସି ମଧ୍ୟ୍ୟ ହେଲି, ଜୁଲିର ଦୁଇଟି ଲଭର ଥିଲେ, ଆଉ ଏବେ ସେ ପୁରା ଭାକାଣ୍ଟ| ମୁଁ ଥଟା କଲା ଭଳି କହିଲି ତୁ ମୋ ବ୍ୟତୀତ ଆଉ କାହାକୁ ଭଲ ପାଉଥିଲୁ ଶୁଣିକି ଦୁଃଖ ଲାଗିଲା | ସେ ହସିଦେଲା ଆଉ କହିଲା ହଉ ଏବେ ତ ଖାଲି ତୁ ଅଛୁ ନା | ମୁଁ କହିଲି ହଁ, ତେବେ କଣ ତୁ ମୋତେ ଭଲ ପାଇବାକୁ ରାଜି ? ସେ ଉତ୍ତରରେ କହିଲା ହଁ ସାଙ୍ଗ ସାଙ୍ଗ ଭିତରେ ଭଲ ପାଇବା ଟା ତ ନିଶ୍ଚିତ ରହିବ | ମୁଁ ଟିକେ ଅଭିମାନ ନଜରରେ ଅନେଇଲି ଆଉ କହିଲି ସାଙ୍ଗ, ଏବେ ପରା ଲଭ କହୁଥିଲୁ | ସେ ହସିଦେଲା ଆଉ କହିଲା ତୁ କଣ କହୁଚୁ ଯେ…, ପାଗଳ!

ତା ଆଖିରେ ମୁଁ ମୋ ପାଇଁ ପ୍ରେମ ଦେଖିପାରୁଥିଲି | ଆମେ ଡିନର କରି ଆସିବା ବାଟରେ ଅନେକ ପୁଅ ଝିଅଙ୍କୁ ଯୋଡି ଯୋଡି ହୋଇ ବସିଥିବା ଠିଆ ହେଇଥିବାର ଦେଖିଲୁ | କିଏ କଉଠି ଠିକ ନଥାଏ | ରୋଡ଼ ସାଇଡରେ ପାର୍କ ହେଇଥିବା ଗାଡି ପଛରେ ବି ଝିଅ ପୁଅ ଧାରା ଧରି ହେଇଥାନ୍ତି | ଗୋଟେ ଜାଗାରେ ତା ଟିକେ ନିଛାଟିଆ ହେଲେ ସେଠି ଗୋଟେ କାର ପଛରେ ଗୋଟେ ଟୋକି କାର ଉପରେ ପଡିଛି ଆଉ ଟୋକା ଟା ତା ଗାଣ୍ଡି ପଟୁ ବୋଧେ ଗେଂହୁଥିଲା| ଆମେ ଦୁହେଁ ଦେଖି ନ ଦେଖିଲା ପରି ହେଇ ଆଗକୁ ଚାଲି ଆସିଲୁ ଆଉ ଆଗକୁ ଆସି ଆଉ ହସକୁ ଅଟକେଇ ପାରିଲୁନି | ମୋ ଭଳି ସେ ମଧ୍ୟ୍ୟ ହସିଲା ଆଉ ଆମ ନଜର ମିଶିଗଲେ ଦେହରେ କେମିତି କଣ ହେଇଯାଏ | ମୁଁ କହିଲି ହାଇଦ୍ରାବାଦରେ ଏମିତି ବି ହୁଏ ଠିଆ ଠିଆ | ସେ କହିଲା ହଁ ଏମିତି ସବୁ କିନ୍ତୁ ଏମିତି ଦୃଶ୍ୟ କେବେ ଦେଖିନଥିଲି | ମୁଁ ମଜାରେ କହିଲି ତାହେଲେ ଏଠି ରୋମାନ୍ସ କରିବାକୁ ଇଛା ହେଲେ ଆଉ ହୋଟେଲ ଦରକାର ନାଇଁ | ସେ ମୋ କଥାରେ ହସିଦେଲା ଆଉ ମୋତେ ପିଠିକି ଦୁମ.. କି ଥୋଇଲା | ଆମେ ଯାଇକି ଗୋଟେ ବ୍ୟାଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ବସିଲୁ ସେଠି ଅନେକ ପିଲା ବସିଥାନ୍ତି ହେଲେ ସଭିଏଁ ନିଜ ନିଜ କାମରେ ବ୍ୟସ୍ତ କିଏ କାହାର ଦୁଧ ବି ବସିକି ମନ୍ଥିବା ବୋଲେ କେହି କିଛି କହିବେନି ବାସ ଟିକେ ଲୁଚେଇକି କରିବାକୁ ହବ |

ଆମେ ସେ ଘଟଣା କୁ ଭୁଲି ପାରୁନଥିଲୁ ଆଉ ଆମ ମୁଁହକୁ ମୁଂହ ପଡିଗଲେ ଖାଲି କୁତୁ କୁତୁ ଲାଗୁଥିଲା ଆଉ ମୁଁ ତାର ଏଇ ଆଳର ସୁଯୋଗ ନେଇ ମୁଁ କହିଦେଲି “………….ଇଇ. ଲୋଭ ..”

ଜୁଲି କେତେ ସମୟ ମୋ ମୁଁହକୁ ଚାହିଁଲା ଆଉ ସେଠୁ ହସିଦେଇ କହିଲା ବାଏ, ମୁଁ ଏବେ ଯାଉଛି | ମୋ କଥାର କିଛି ବି ଉତର ନଦେଇ ସେ ଚାଲିଗଲା ହଷ୍ଟେଲ | ମୁଁ ଅବାକ ହେଇ ଚାହିଁ ରହିଥିଲି | ଦୁଇ ତିନି ଦିନ ଗଲା ଆମ ଭିତରେ କିଛି କଥାବାର୍ତା ହେଇନଥିଲା | ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି ସେ ଫୋନ କରୁ ଆଉ ବୋଧେ ସେ ମଧ୍ୟ୍ୟ ଭାବୁଥିଲା ବୋଧେ ମୁଁ ଫୋନ କରିବି | ମୋର ଗୋଟେ ଇଣ୍ଟରଭିୟୁ ଚାଲିଥିଲା ଆଉ ମୁଁ ଶେଷ ରାଉଣ୍ଡରେ ପହଂଚି ଯାଇଥିଲି | ଅଫିସ ବାହାରେ ବସିଛି କିଛି ପିଲାଙ୍କୁ ଭିତରକୁ ଡକାଗଲାଣି ମୋର ମଧ୍ୟ୍ୟ ଜଲ୍ଦି ପାଳିପଡ଼ିପାରେ ଏତିକିବେଳେ ମୁଁ ମୋ ସାଇଲେଣ୍ଟ ମୋବାଇଲ ଦେଖିକି ହଇରାଣ ହେଇଗଲି ୧୫ ଟା କଲ ଆଉ ସବୁଯାକ ଜୁଲିର | ମୁଁ ଟିକେ ଭୟକଲି, ଆଉ ସଂଗେ ସଂଗେ ରୀପ୍ଲାଏ କଲ କଲି | ଜୁଲି ରାଗିକି ଜବାବ ଦେଲା ଏତେ ଯାଏଁ କଣ କରୁଥିଲି ବୋଲି | ମୁଁ ତାକୁ ଏକଥା ନକହି ସେମିତି ଭୁଲ୍ରେ ବୋଲି କହିଦେଲି | ସେ କହିଲା ତୁ ଆସିଲୁନି ବୋଲି ମୁଁ ବି କୁଆଡେ ଖାଇବାକୁ ଯାଇନି | ଓଃ ସରି, ମୁଁ ଆସୁଛି | ସେ କହିଲା ନାଇଁ ରାତିରେ ଯିବା |

ମୁଁ ପଚାରିବି ପଚାରିବି ଭାବିଲି ହେଲେ ଚୁପ ରହିଲି ଆଉ ସେ ମୋତେ କହିଲୁନି କି ନାଇଁ ବୋଲି ପଚାରିଲା ମୁଁ ନା କଲି ଆଉ ଖାଇବି ବୋଲି କହିଲି ଏମିତି ଗପୁ ଗପୁ ମୋ ଡାକରା ଆସିଲା | ମୁଁ ଫାଇନାଲରେ ମଧ୍ୟ୍ୟ ପାସ କଲି | ମୁଁ ବହୁତ ଖୁସିହେଲି, ରାତିରେ ଆମେ ଦୁହେଁ ପୁଣି ରେଷ୍ଟୁରାଣ୍ଟ ରେ ଯାଇ ବିରିୟାନୀ ଅର୍ଡ଼ର କଲୁ | ମୁଁ ତାକୁ ପଚାରିଲି ମୁ ଯାହା କହିଥିଲି ତା ଉତର ରୁ କଣ ଦବୁନି ? ଜୁଲି କହିଲା ତୁ କଣ ସତରେ ସିରିୟସଲି କହୁଚୁ ? ମୁଁ କହିଲି ଆଉ କଣ ତୁ ମଜା ବୋଲି ଭାବିଛୁ | ସେ ହସି ଦେଲା ଆଉ ମୋ ମୁଂହକୁ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ଆଖିରେ ହାନି ଦଉଥିଲା ଓଃ ଲାଗୁଥିଲା ତା ଚାହାଁଣୀରେ ଯେମିତି ମୋ ହୃଦୟ ଚିରି ହୋଇ ବାହାରି ଆସିବା ଆଉ ତା ହାତରେ ମୁଁ ଦେଇଦେବି |

ବିରିୟାନୀ ଆସିଲା ଆଉ ସେ ଖାଇବା ଆରମ୍ଭ କଲା ଆଉ ମୋତେ କହିଲା ଖାଉନୁ କାହିଁକି | ମୁଁ କହିଲି ଆଗ କାହା | ସେ କହିଲା ତା ହେଲେ ବସିଥା ମୁ ଖାଉଛି | ସେ ଗେମ୍ଫି ଚାଲିଥିଲା ଆଉ ମୁଁ ତାକୁ ହିଁ ଚାହିଁ ରହିଥିଲି | ଏତିକି ବେଳେ ସେ କହିଲା ଖାଉନୁ କାହିଁକି ଯେ ! ମୁଁ କହିଲି ଆଗ କହ | ସେ କହିଲା ହଁ | ମୁଁ ଖୁସି ହେଇଗଲି ଆଉ ଖୁସିରେ ମୁ ତା ବାମ ହାତକୁ ମୁଠେଇକି ଧରିଲି ଇଛା ଥିଲା ସଂଗେ ସଂଗେ କିସ କରିବାର ହେଲେ ସେଠି ତାହା ସମ୍ଭବ ନଥିଲା | ମନଟା ବହୁତ ଖୁସିରେ ମଜହୁର ହଉଥିଲା | ସେଇ ପୁରୁଣା ବାଟ ଦେଇ ଆମେ ପୁଣି ଆସିଲୁ |

ଭାବୁ ଥାଏ ପୁଣି ସେମିତି ଦୃଶ୍ୟ ଆସିବକି ହେଲେ ନାଇଁ ଆଜି ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ ପିଲା ଥିଲେ | ସେ ପୁରୁଣା ଜାଗା ଯଉଠି ଗୋଟେ ଟୋକା ଟୋକୀର ଗାଣ୍ଡିରେ ପେଲୁଥିଲା ସେଠି ପହଂଚିବା ମାତ୍ରେ ଜୁଲି ହସିବା ଆରମ୍ଭ କଲା ଆଉ ହସି ହସି ଯାଇ ରୋଡ଼ ସାଇଡରେ ବସିପଡିଲା | ମୁଁ ମଧ୍ୟ୍ୟ ତା ପାଖେ ଯାଇ ଲାଗିକି ବସିଲି ଆଉ କିଛି ସମୟ ପରେ ତା କାନ୍ଧରେ ହାତ ରଖିଦେଲି ସେ କିଛି କହିଲାନି ଯେମିତି ନର୍ମାଲ ବିହେବ କଲା |

ମୁଁ ତା ଗାଲରେ କିସ୍ସ କରିଦେଲି | ତା ଦେହ ଥରିଗଲା ମୋ ଛାତି ବି ଥରି ଉଠିଲା | ସେ ରାଗିଲା ଭଳି ଚାହିଁଲା ପୁଣି ହସିଦେଲା ମୋତେ ତା ଗ୍ରୀନ ସିଗନାଲ ମିଳିଗଲା ଆଉ ମୁଁ ତାକୁ କୁଂଢ଼େଇନେଲି ମୋ ଆଡକୁ | ମୋ ଦେହର ଭୋକ କୁ ଆଉ ଅଟକେଇ ପାରିଲିନି, ମୁଁ ଏତିକି ଭିତରେ ତାର ବୁବ୍ସ କୁ ଚିପିବା ଆରମ୍ଭ କଲି | ସେ ବି ଉତ୍ତେଜିତ ହେଇଗଲା ମୁଁ ତା ଅଂଟାକୁ ଧରି ଠିଆହେଲି ଆଉ ତା ସହ ଅନ୍ଧାରୁଆ ଆଗକୁ ଚାଲିଲି ଆଗରେ ଗୋଟେ ବିଲଡିଂ ଆଗରେ ଗୋଟେ ଇନୋଭା କାର ଥିଲା | ତା ପାଖକୁ ଥିବା ବାରଣ୍ଡା ଦେଖି ମୁ ଖୁସି ହେଇଗଲି | ପାଖରେ କେହି ନାହାନ୍ତି ଏଠି ପକେଇ ଟିକେ ଗେହିବି ବୋଲି ଇଛା କଲି | ଜୁଲି ମଧ୍ୟ୍ୟ ଏ ସବୁ ଆଗରୁ କେତେ ଥର ଦେଖିଚି, ଏସବୁ ହାଇଦ୍ରାବାଦରେ କମନ ଜିନିଷ ସେଥିପାଇଁ ମୋତେ ସେଠିକି ନେଇ ତାକୁ ବସେଇବାରେ କିଛି ଅସୁବିଧା ହେଲାନି |

ମୁଁ ତାକୁ ସେଠି ବସେଇ ତା ଟପ ଭିତରେ ହାତ ଗଳେଇ ଚିପିଲି ଜୋର ଜୋର ଦଳିଲି, ସେ ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରିଲା | ସେ ମୋ ଡାହାଣ ହାତକୁ ଧରିକି ତା ଲେଗଇନ୍ସ ଭିତରେ ହାତ ଗଳେଇଦେଲା ସେତେବେଳକୁ ତାର ବିଆ ଲାଳେଇ ଯାଇଥିଲା ମୁଁ ତା ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଳି କଲି | ସେ ଧୀରେ ଧୀରେ ମସ୍ତ ହେଇ ଆସୁଥିଲା | ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇ ମଜା ନାଉଥିଲା | ମୁଁ ମଧ୍ୟ୍ୟ ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଚେନ ଖୋଲିଲି ଆଉ ମୋ ବାଣ୍ଡ ବାହାର କଲି | ତାକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଧରେଇ ଦେଲି | ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଜୋର ଜୋର ତଳ ଉପର କଲା | ମୋତେ ଗେହିଁବାକୁ ବହୁତ ଇଛା ହେଲା , ହେଲେ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ମୁଁହରେ ନେଇଯାଇଥିଲା ସେତେବେଳକୁ ମୋତେ ବହୁତ ମଜା ଲାଗୁଥିଲା| ମୁ ଟିକେ ଉଠିପଡିଲି ଆଉ ତା ମୁଁହରେ ବାଣ୍ଡ କୁ ପସେଇଲି ବାହାର କଲି | ତାପରେ ଆଉ ମନ ମାନିଲାନି |

ମୁଁ ତା ଲେଗଇନ୍ସ କୁ ଭିଡ଼ିଦେଲି ଆଉ ତା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ଭର୍ତି କଲି | ତା ବିଆ ସେତେ ଟାଇଟ ନଥିଲା | ମୁଁ ଗଳେଇଦେଇ ତିନି ଚାରିଥର ଭଲରେ ପେଲିଲି ଆଉ କହିଲି ତୁ ଆଗରୁ କେତେ ଥର ହେଇଚୁ? ସେ କହିଲା ନା ମୁଁ ସତ କହୁଛି କେହି କରି ନାହାନ୍ତି ମୋତେ | ମୁଁ କହିଲି ଏତେ ଫ୍ରି କେମିତି ? ଜୁଲି କହିଲା – ଆରେ ମୋ ବୟସ କେତେ ହେଲାନି ଆଉ ଏତେ ମେଳା ହବନି, ତୁ ତ ଛୋଟ ପିଲା ଭଳିଆ କଥା କହୁଛୁ | ମୁଁ କହିଲି କେମିତି ଏତେ ମେଳା ହେଲା ? ସେ କହିଲା ଆରେ ଏମିତି ହବାକୁ କାହାକୁ ଇଛା ନାହିଁ କହିଲୁ ହେଲେ କଣ ସୁଯୋଗ ମିଳୁଛି | ଆଜି କେମିତି ସତରେ ମୁଁ ରୋକି ପାରୁନି ଯାହା ହଉଚି ହଉ ସିନା ତୁ ମୋତେ କରେ | ମୁଁ ସେଠୁ ଆହୁରି ଦମଲଗେଇ ପେଲିଲି ତା ବିଆ ରସ ବାହାରିଲା | ମୁଁ ଗେଁହି ଚାଲିଥିଲି ସେ ଜାବୁଡି ଧରିଥିଲା ମୋତେ | ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ମଧ୍ୟ୍ୟ ମୁଁ ଗେହିଁବାକୁ ଚାହିଁଲି ଆଉ କହିବାରୁ ସେ ମନ କଲା କହିଲା କାଟିବା | ମୁଁ କହିଲି ତୋର ବିଆରେ କଲେ କଷ୍ଟ ହଉନି ଗାଣ୍ଡିରେ ଗେହିଁବି କହିଲେ ମନ କଣ ପାଇଁ କରୁଚୁ | ସେ କହିଲା ଆରେ ତୁ କଣ ଜାଣିଚୁ ଝିଅ ଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିଲୁ | ଶୁଣ ତୋତେ ପରେ କହିବି ଏବେ ସେତିକି ଥାଉ | ମୁଁ କହିଲି ନାଇଁ ମୋର ମନ ଶାନ୍ତ ହେଇନି ମୁଁ ଆହୁରି ପେଳିବି | ସେ କହିଲା ତାହେଲେ ପାଟି ନକରି ପେଲେ ମଜା ଲାଗୁଚି ଯାହା ହେଲେ ହଉ ସିନା ତୁ କର |

ସେଠୁ ମୁଁ ଆହୁରି ଗେହିଁଲି ଆଉ ତା ଦୁଧ କୁ ଦଳି ଦଳି ଚୁସିଲି | ଓଃ ବୋଧେ ଅଧା ଘଣ୍ଟା ହେଇଜିବଣି ଏମିତି ପେଲା ପେଲିରେ | ସେ ସେଠୁ ତା ଆଡୁ କହିଲା ଆରେ ସତ ହଉଚି ସମସ୍ତ ଙ୍କର ହବାକୁ ମନ ହଉଚି ହେଲା ହେଲେ କଣ ସମ୍ଭବ କି! କିନ୍ତୁ ଦେହରେ ଯାଉ ଇଛା ହୁଏ ଆଉ ଯାଉ ଯନ୍ତ୍ରଣା ହୁଏ ତାକୁ ତା ଠିକ କରିବାକୁ ହବ ନା, ସେଥିପାଇଁ ସବୁ ଝିଅ ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଳି କରନ୍ତି ଆଉ ଯାହା ପାଆନ୍ତି ଗେଂଜିକି ମଜା ନିଅନ୍ତି | ସେମିତି କରି କରି ହିଁ ମେଳା ହେଇଯାଏ | କଣ, ଖାଲି ଗେହିଁଲେ କିଏ ଏକ ମେଳା ହବକି | ଦୁଇ ତିନି ଥର ଗେହିଁଲେ ମେଳା ହବନି ରେଗୁଲାର ଯଦି ହବ ବୋଲେ ହବ | ହୁଅ କି ଭିତରେ ଯାହା ପୁରାଓ ଏକ କଥା, ଖାଲି ତମ ପୁଅ ପିଲାଙ୍କ ଜିନିଷ ନରମ ଆଉ ମଜା ଲାଗେ ବହୁତ, ଆଉ ସବୁ କାମ ଚାଲ ଜିନିଷ | ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ତ ବିଆ ରେ ସେନ୍ଟ ବୋତଲ ପସେଇକି କରନ୍ତି | ଜାଣିଛୁ ଗାର୍ଲସ ହଷ୍ଟେଲରୁ ବେଳେ ବେଳେ ବାଇଗଣ ଆଉ ଗାଜର ବାହାରେ ସେ ସବୁ କଣ ରନ୍ଧାନ୍ତି ସେମାନେ ? ଲୁଚି ଲୁଚି ବିଆରେ ପୂରେଇବେ ବୋଲି ରଖିଥାନ୍ତି ଚୋରେଈକି | ଓହଃହଃ …………… ଓଃ… ରହ ରେ ….. ମାଆ… ମା… ଆଅହଃ… ଆଃ. ଆଃ.. ଆଃ… ଏତେ ଜୋର ଗେଁହଉଛୁ ଯେ ଦ୍ୱାରା ଲାଗୁଚି | ଏତିକି ପରେ ପରେ ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ଭୁଷୁ ଭୁଷୁ ବୀର୍ଯ ବାହାରିଲା | ତା ବିଆ ଭିତରେ ଗଳିଗଲା ସବୁ ମୁଁ ତାକୁ କୁଣ୍ଢେଇ ସେଠି ସୋଇପଡିଲି ୫ ମିନିଟ |

ସେଠୁ ଆମେ ଦୁହେଁ ଡ୍ରେସ ଠିକ ଠକ କଲୁ ଆଉ ଉଠି ଦେଖିଲା ବେଳକୁ କାର ଆର ପାଖ ଦେଇ ଦୁଇ ଟୋକା ଟୋକି ଧାରା ଧରି ହୋଇ ଯାଉଥାନ୍ତି | ଜୁଲି ମୋତେ ଦେଖିକି ହସୁଥାଏ ଆଉ ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରିଲା | ମୋର ଗୋଟେ ହାତକୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରିକି ଛାତିରେ ଲଗେଇ ଥାଏ | ଆମେ ଦୁହେଁ ଚାଲି ଚାଲି ପୁଣି ତାଙ୍କ ହଷ୍ଟେଲ ପାଖ ପାଖି ହେଲୁ | ସମୟ ୧୨ ବାଜି ଯାଇଥାଏ | ସେ ମୋତେ ଭିଡ଼ିନେଲା ଟିକେ ସାଇଡ କୁ ଆଉ କିସ କଲା | ଆମେ ଲିପି କିସ ର ମଜା ନେଇ ଦୁହେଁ ବିଦାୟ ନେଲୁ ସେ ରାତିରେ ମୁଁ ଶାନ୍ତିରେ ସୋଇପଡିଲି ଆଉ ତା ପରା ଦିନ ଠାରୁ ମୁଁ ତାକୁ ପ୍ରତିଦିନ କିସ କରିଆସୁଛି ଆଉ କେବେ ତାକୁ ଗେହିଁନି କାହିଁକି ନ ପ୍ରଥମ ଦିନ ସିନା ଭୋକ ବିକଳରେ ଆମେ ରାସ୍ତା କଡରେ ହେଇଗଲୁ ହେଲେ ଆଉ ହବାକୁ ଦ୍ୱାରା ଲାଗୁଚି | କିଛି ଦିନ ପରେ ଆମେ ଘରକୁ ଯିବୁ ସାଙ୍ଗ ହେଇ | ଟ୍ରେନ ରେ ଗେହିଁବି ବୋଲି ଭାବି ରଖିଛି ଦେଖିବା କଣ ହଉଚି | ନହେଲେ ବି ଗାଁ ରେ ତା ଗେହିଁବାକୁ ଅନେକ ଜାଗା ଆଉ ଜୁଲି ମୋ ପିଲା ଦିନର ସାଙ୍ଗ | ଗେହିଁବାର ଅନେକ ସୁଯୋଗ | ମୁଁ ତା ଗେଁହି ପାରିଲି ମୋ ଡ୍ରିମଗାର୍ଲ କୁ କଣ ଆପଣ ଗେହିଁଛନ୍ତି କି……….. ?

ଅନୁପମ