ଆମ ଖେଳ ପଡ଼ିଆ ପାଖରେ ଗୋଟିଏ ପତଞ୍ଜଳି ଷ୍ଟୋର ଅଛି । ଖେଳ ମଝିରେ ବ୍ରେକ ଟାଇମରେ ଭୋକ ଲାଗୁ କି ନ ଲାଗୁ ହେଲେ ପତଞ୍ଜଳି ବିସ୍କୁଟ ଆଉ କେକ ଖାଇବାକୁ ପିଲା ଯେମିତି ହେଲେ ଯିବେ । ଖାଇବା ପାଇଁ ନୁହେଁ ମ, ଦୋକାନରେ ବସିଥିବା ସୁନ୍ଦରୀ ସେକ୍ସି ଆଂଟିଙ୍କୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ । ପୁଅ ଆସି ପଢ଼ିଲାଣି କଲେଜରେ । ସ୍ୱାମୀ ତା’ର ଲେକ୍ଚର । ସମସ୍ତେ ନିଜ ନିଜ କାମରେ ଗଲା ପରେ ଆଂଟି ଘରେ ଏକୁଟିଆ ରହୁଥିବାରୁ ଅଙ୍କଲ ଆଂଟି ପାଇଁ ପତଞ୍ଜଳି ଷ୍ଟୋର ଖୋଲିଦେଲେ । ପତଂଜଳି ଷ୍ଟୋର ଖୋଲିଲେନି ଯେ, ଆମ ଟୋକାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବାଣ୍ଡ ହଲେଇବାର ମାଧ୍ୟମ ଖୋଲିଦେଲେ । ପଡ଼ିଆରେ ଟୋକାଠୁ ବୁଢ଼ାଯାଏଁ ଆଂଟିଙ୍କ ସେକ୍ସି ଆଇଜ ଆଉ ନାହି ଦେଖା ପେଟର ଚର୍ଚ୍ଚା । କି ଫିଗର । ବୟସ ଆସି ହେଲାଣି ୪୫ । ଦେଖିଲେ ଲାଗିବ ଯେମିତି ଏବେବି ଅଛୁଅାଁ କି ଆଉ । ସବୁଦିନ ପରି ଖେଳ ମଝିରୁ ବ୍ରେକ ନେଇ ଯାଉ ଆଂଟିଙ୍କ ଦୋକାନକୁ । ଦିନେ ଅଚାନକ ବର୍ଷା ଯୋଗୁଁ ଅନ୍ୟ କୁଆଡେ଼ ନଯାଇ ଗଲୁ ଆଂଟିଙ୍କ ଦୋକାନକୁ । ଆଂଟି ବସିଥା’ନ୍ତି ମୁଭିଂ ଚେୟାରରେ । ପିନ୍ଧିଥା’ନ୍ତି ଟ୍ରାନ୍ସପାରେଂଟ ଶାଢ଼ୀ । ଓଃ କି ଫିଗର । ବ୍ଲାଉଜଟା ଡିପ ନେକ । ଦୁଧ ଅଧା ଦିଶୁଥାଏ । ସଳା ଦେଖିଲା ପରେ ବର୍ଷା ପାଗକୁ ପ୍ୟାଂଟ ଉପରୁ ଫୁଟିକି ବାହାରିଲା ମୋ ବାଣ୍ଡ । ହେଲେ ସାଙ୍ଗମାନେ ଥାଆନ୍ତି ମାଆଘିଆ କରିବି କ’ଣ ? ପୂର୍ବରୁ ଅନେକ ଥର ଆଂଟି ଇଶାରାରେ ମୋଠୁ ଗିହାଁ ଖାଇବାକୁ ଇଶାରା ଦେଇଛନ୍ତି । ହେଲେ ମୁଁ ବୁଝିପାରିନଥିଲି । କିନ୍ତୁ ସେଦିନ ସାଙ୍ଗମାନେ ସିନା ଦେଖି ପାରିଲେନି ଆଂଟି କିନ୍ତୁ ଠିକ ବୁଝିଲେ ମୋ ବାଣ୍ଡର ଅବସ୍ଥା । ଅନ୍ୟମାନେ ବର୍ଷା ଛାଡ଼ିବାରୁ ନିଜ ନିଜ ଘରକୁ ଗଲେ । ମୁଁ କିଛି ଜିନିଷ ନବା ବାହାନାରେ ରହିଗଲି ।
ଆଂଟି ଯେମିତି ଚାହୁଁଥିଲେ ମୁଁ ରହିଯାଏକି ଆଉ । ନଜର ଖାଲି ଥାଏ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ । ତା ନଜର ମୋ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ଯେତେଥର ପଡ଼ୁଥାଏ ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ୯୦ ଡିଗ୍ରୀରେ ଟେଙ୍ଗେଇକି ଠିଆ ହୋଇଯାଇଥାଏ । ଆଂଟିଙ୍କୁ ବାହାନା କରି ଛତା ମାଗିଲି । ଆଂଟିବି କ’ଣ କହି ଡାକିବେ ବୋଲି ଭାବି ଚିନ୍ତାରେ ଥିଲେ । ଯେମିତି ଛତା କଥା କହିଲି, ଆଂଟିଙ୍କୁ ସୁଯୋଗ ମିଳିଗଲା । ଆଂଟି କହିଲେ ଭିତରକୁ ଆସ, ପାଣି ପିଇବ । ମୁଁ ଡରିଡରି ଭିତରକୁ ଗଲି । ପାଣି ଫିଲଟରରୁ ଆଂଟି ନଇଁକି ପାଣି କାଢ଼ିବା ବେଳେ ତା ଅଧା ଦେଖାଯାଉଥିବା ଦୁଧ ପୂରା ଦେଖାଗଲା । ମୁଁ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରିଲିନି ।
– ଆଂଟି ପାଣି ଦେଉଦେଉ ମୁଁ ପଚାରିଲି, ଆଂଟି ମୋତେ ଆପଣ ସେଦିନ କିଛି କହୁଥିଲେ କି ?
– ଆଂଟି କହିଲେ, ଧେତ, ଆଂଟି କ’ଣ ଡାକୁଛ ଯେ, ମୁଁ କ’ଣ ତମକୁ ଆଂଟି ପରି ଦେଖାଯାଏ ? ସତ କହିଲ ।
– ମୁଁ କହିଲି- ନାଇଁ । ଆପଣଙ୍କ ଫିଗର ।
– ଆଂଟି କହିଲେ ଧେତ, ଆପଣ ପୁଣି କ’ଣ ଯେ ? ଆସ ବସ ।
ମୁଁ କହିଲି, ତୁମ ଫିଗର ଦେଖିଲେ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ପଛ ଆଡ଼ୁ କୁଣ୍ଢାଇ ପକାନ୍ତି କି ? ଆଂଟି କହିଲେ କେମିତି ? ମୁଁ କହିଲି କରିକି ଦେଖାଇବି । ଆଂଟି କହିଲେ ହୁଁ…
ମୁଁ ଇଶାରାଟା ଠିକ ପାଇଗଲି । ତା’ପରେ ମୁଁ ପଛଆଡ଼ୁ ଆଂଟିକୁ ଭିଡ଼ି ଧରିଲି । ଆଂଟି କହିଲେ ଆଃ… । କ’ଣ କରୁଛ ତମେ ? ମୁଁ କହିଲି ଏମିତି ଆବାଜ ବାହାର କରନି । ନହେଲେ ମୋତେ ଆଉ କିଛି କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେବ । ଆଂଟି କହିଲେ ଆଉ କ’ଣ କରିବ ? ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ସୋଫା ଉପରେ ଶୁଆଇ ଦେଇ କହିଲି, କହିବି କ’ଣ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେବ ?
ଆଂଟିଙ୍କ ଅଧା ମୁକୁଳା ବାଳକୁ ପୂରା ଖୋଲିଦେଲି । କି ଚେହେରା… । କାନରେ ପିନ୍ଧିଥିବା କାନଫୁଲକୁ ଧିରେଧିରେ ହାତ ଖସାଇ ଖୋଲିଦେଲି । ଡାହାଣ ହାତ ମୁଣ୍ଡ ଆଡ଼ୁ ଧିରେଧିରେ ଛାତି ଆଡ଼କୁ ଆସି ଫେରି ଯାଉଥାଏ । ଆଂଟି ମୋ ହାତକୁ ଜୋରରେ ଧରି ତାଙ୍କ ଦୁଧକୁ ଚିପିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ସାହାସ ଆହୁରି ବଢ଼ିଗଲା । ଟିକେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଥିବା ବାଣ୍ଡ ପୁଣି ଠିଆ ହୋଇଗଲା । ଆଂଟି କହିଲେ, କ’ଣ ତମେ ଏତିକି କରିପାରିବ ? ମୁଁ କହିଲି ଅଭିତୋ ପାଟି ଶୁରୁ ହୁଆ ହୈ କହି ଦି ହାତରେ ଦିଇଟା ଦୁଧକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲି । ଆଉ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଶୋଇପଡ଼ି ତାଙ୍କ ଓଠକୁ ଜୋରରେ କାମୁଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲି । ଜିଭ ତାଙ୍କ ପାଟି ଭିତରେ । ଜିଭ ବାହାରକୁ ଭିତରକୁ କରୁଥାଏ ଆଉ ଏପଟରୁ ସେପଟକୁ ନିଜ ଓଠକୁ ଘୁରାଉଥାଏ । ଧିରେଧିରେ ଚୁମା ଦେଇଦେଇ ବେକ ପାଖକୁ ଆସିଲି । ନିଜ ନିଃଶ୍ୱାସକୁ ଜାଣିଶୁଣି ବଢେ଼ଇ ତାଙ୍କ କାନ ପାଖେ ଶୁଣାଇବାକୁ ଲାଗିଲି । ମୋର ନିଃଶ୍ୱାସ ଶୁଣି ଆଂଟି ପୂରା ହିଟ ହେଇଗଲେ । ଟିକେ ଉଠିଲା ବେଳକୁ ଆଂଟି ପୁଣି ଭିଡ଼ିକି ଧରିଥା’ନ୍ତି । ସତେଯେମିତି କେବେ ଗିହାଁ ଖାଇନି ? ମୁଁ ତାଙ୍କ ଶାଢ଼ୀକୁ ଧିରେଧିରେ ଖୋଲିବାକୁ ଲାଗିଲି । ଆଂଟି ଏକ୍ସସାଇଟମେଂଟରେ ନିଜ ଶାଢ଼ୀ ନିଜେ ଖୋଲିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ଆଉ ସେ ବ୍ଲାଉଜକୁ ନଖୋଲି ବ୍ଲାଉଜ ଉପରୁ ତାଙ୍କ ଦୁଧକୁ କାଢ଼ିଲେ । କି ସୁନ୍ଦର । ଦୁଧ ପୂରା ୩୬ ସାଇଜ । ଗୋରା ଆଉ ଭୁଣ୍ଡିଟା ନାଲି । ଦେଖୁଦେଖୁ ଆଂଟି କହିଲେ ଚୁଷନା, ପ୍ଲିଜ ଚୁଷନା । ମୁଁ ଡେରିନକରି ଚୁଷିବାକୁ ଲାଗିଲି ଆଂଟିଙ୍କ ଦୁଧ । ବାଁ ହାତରେ ଦଳୁଥାଏ ଓ ଡାହାଣ ପଟ ଦୁଧ ଚୁଷୁଥାଏ । ଚାଟୁଥାଏ । ଆଉ ଟିକେ ଟିକେ କାମୁଡୁଥାଏ । ଆଉ ଆଂଟି ନିଜ ଫେସ ଏକ୍ସପ୍ରେସନରେ ମୋତେ ହିଟ କରାଉଥା’ନ୍ତି । ଆଉ ବାରବାର ଆଃ.. ଉଃ… ଆଃ.. ଉଃ… ହେଉଥା’ନ୍ତି । ଏ ଆୱାଜ ଶୁଣିବା ପରେ ମୁଁ ଆଉ ଅପେକ୍ଷା କରିପାରିଲିନି । ମୁଁ କହିଲି, କ’ଣ ଉପରେ ଉପରେ ଶାନ୍ତି ହେଇଯିବ… । ଆଂଟି କହିଲେ, ତମେ କ’ଣ ଡରି ଯାଉଛ କି ? ସାଙ୍ଗେସାଙ୍ଗେ ଆଂଟି ଝୁଲା ଦୁଧ ଆଉ ସାୟା ପିନ୍ଧି ଘର ଭିତରକୁ ପଳେଇଗଲେ । ଆଉ ହାତରେ ଧରିଆସିଲେ ପାନବାହାର ଡଟେଡ଼ କଣ୍ଡୋମ । ମାଆଘିଆ ଟିଭିରେ ଖାଲି ନାଁ ଶୁଣିଥିଲି । ସତସତିକା ଫାଷ୍ଟ ଟାଇମ ଦେଖି ଭୟ ଯେତିକି କିନ୍ତୁ ଏକ୍ସସାଇଟ ମେଂଟ ଓଭରଲୋଡେ଼ଡ଼ । ବିପି ଦେଖି ଦେଖି ବଡ଼ ହୋଇଛି । ଆଉ ଇଏ ରିଅଲ ବିପି, ମାଗଣାରେ ଦେଖିବା ସହ ଚାଖିବାର ସୁଯୋଗ । ଛାଡ଼ିବ କିଏ ? କଣ୍ଡୋମଟା ହାତରେ ଦେଖି ଆଉ ଡେରିନକରି ଭିଡ଼ି ଆଣିଲି ପାଖକୁ । ଆଂଟି କହିଲେ, କ’ଣ କିଛି ରୋମାନ୍ସ କରିବ ନା ସିଧା । ମୁଁ ମନେମନେ ଭାବୁଥାଏ, ରୋମାନ୍ସ କରିବାକୁ ସମୟ କାଇଁ ? ତଥାପି ତାଙ୍କ ଦୁଧକୁ ପୁଣି ଚିପିଲି । ଖାଇଲି । ଆଉ ଧିରେଧିରେ ମୋ ଡାହାଣ ହାତ ତାଙ୍କ ସାୟା ଭିତରେ ପ୍ୟାଂଟିକୁ କ୍ରସ କରି ତାଙ୍କ ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ମାରିଲି । ଗରମ ଆଉ ନରମ । ତାଙ୍କ ସାୟାକୁ ଖୋଲିଦେଇ ତାଙ୍କୁ ଠେଲି ପକେଇ ଦେଲି ସୋଫା ଉପରେ । ସାୟା ଖୋଲିଦେବା ପରେ ସେ ବାଳୁଆ ବିଆ ଟିକେଟିକେ ନାଳୁଆ ହେଇଯାଇଥାଏ । ଗିହାଁ ଖାଇବା ପାଇଁ ଟୋଟାଲ ରେଡ୍ଡୀ । ମୋତେ କଣ୍ଡୋମ ପିନ୍ଧିବା ଆସୁନଥାଏ । ଆଂଟି ମୋତେ କଣ୍ଡୋମ ପିନ୍ଧାଇଦେଲେ । ମୋ ବାଣ୍ଡ ଦେଖି କହିଲେ, ମୋ ଘଇତାର ଭାରି ଛୋଟ । ଆଉ ତମର ଏତେ ବଡ଼ ବାଣ୍ଡ ଆଉ ଟିକେ ଆଗରୁ ଆସିନଥା’ନ୍ତ । ଆସ ମୁଁ ତାଙ୍କ ବିଆରେ ଦିଇଟା ଆଙ୍ଗୁଠି ପଶେଇଲି । ଡାହାଣ ହାତରେ ତାଙ୍କ ବିଆ ସୁଇଚକୁ ଚିପିଲି । ଆଂଟି ନିଜ ଦାନ୍ତରେ ତାଙ୍କ ଓଠକୁ ଚିପୁଥା’ନ୍ତି । ଏକ୍ସସାଇଟମେଂଟରେ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ମୋତେ ଗେହିଁବାକୁ ଡାକୁଥା’ନ୍ତି । ମୁଁ ବି ଡେରିନକରି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ତାଙ୍କୁ ଚୁଷିବାକୁ କହିଲି । ଆଂଟି କହିଲେ ଆଗ ଟିକେ ପଶାଅ । ମୁଁ କହିଲି ହଉ । ତାଙ୍କ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘକୁ ସୋଫା ଆଗକୁ ଭିଡ଼ିଆଣି ମେଲା କରିଦେଲି । ତା’ପରେ ତାଙ୍କ ବିଆର ରୂପ ଦାଉଦାଉ କି ଦିଶିଲା । ଥପଥପ କିନା ଦୁଇ ଟୋପା ପାଣି ବୋହିଗଲା । ମୁଁ ଧିରେଧିରେ ନପଶାଇ ଗୋଟେ ଷ୍ଟ୍ରୋକରେ ବାଣ୍ଡକୁ ତାଙ୍କ ବିଆ ଭିତରେ ପଶେଇ ଦେଲି । ଆଂଟି ଜୋରରେ ଚିଲେଇ ଦେଲେ । କହିଲେ, ୟୁ ଆର ଥୁ ଗୁଡ଼ । ସତରେ ମୁଁ ଆଗରୁ ଏମିତି କେବେ ଗିହାଁ ଆଶା ବି କରିନଥିଲେ । ମୁଁ କହିଲି, ଗେହିଁବି । ଆଂଟି କହିଲେ ପଚାରୁଛ କ’ଣ ଗେହିଁଚାଲ । ମୁଁ ଧମାଧମ କରି ଗେହିଁ ଚାଲିଲି । ଆଂଟି ଖାଲି ଉଃ ଆଃ ହେଉଥା’ନ୍ତି । ଦୁଧ ଦିଇଟା ଖାଲି ହଲୁଥାଏ । ଦଶ ପନ୍ଦର ମିନିଟ ଗେହିଁବା ପରେ ମୋର ସ୍ପର୍ମ ବାହାରିଗଲା । କି ଶାନ୍ତି… । ହାତରେ ହଲେଇ ହଲେଇ ମଜା ଆସୁନଥିଲା । ଆଂଟିବି ଥକିଲା ଭଳି ଲାଗୁଥା’ନ୍ତି । ତା’ପରେ ତାଙ୍କୁ କିଛି ସମୟ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି କହିଲି, ଆଉ କେବେ ଗେହିଁବାର ସୁଯୋଗ ମିଳିବନି ? କହିଲେ, ଅଙ୍କଲଙ୍କର ଛୁଟି ଅଛି । ଇଲେକ୍ସନ ବେଳେ ଡୁ୍ୟଟିରେ ଗଲେ ଆସିପାରିବ…ରାତିରେ କେହି ରହିବେନି । ବାଣ୍ଡ ପୁଣି ୯୦ ଡିଗ୍ରୀ…