ମୋ ସାଙ୍ଗ ଜାଣତରେ ତା ସ୍ତ୍ରୀ କୁ ଗେହିଲି
ମୁଁ ବିନୋଦ (ଛଦ୍ମ ନାମ) | ହାଇସ୍କୁଲ ରେ ଶିକ୍ଷକ ଚାକିରୀ କରେ | ୫ ବର୍ଷ ତଳର ଘଟଣା | ମୋର ବରଗଡ଼ ଜିଲା କୁ ଟ୍ରାନ୍ସଫର ହେଲା | ଟାଉନ ଠାରୁ ୬-୭ କିଲୋମିଟର ଦୂର ଗୋଟେ ସ୍କୁଲ ରେ ପୋଷ୍ଟିଙ୍ଗ | ବହୁତ ବର୍ଷ ତଳେ ମୋ ବାପା ବରଗଡ ରେ ସରକାରୀ ଚାକିରୀ କରୁଥିଲେ, ଆଉ ମୁଁ ବି ସ୍କୁଲ ରେ ପଢୁ ଥିଲି | ସ୍କୁଲ ବେଳର ସାଙ୍ଗ ଅଶୋକ ସହିତ ଯୋଗାଯୋଗ କରି ଗୋଟେ ଗେଷ୍ଟ ହାଉସ ରେ ଦୁଇ ଚାରି ଦିନ ରହିବା ବ୍ୟବସ୍ଥା ହେଲା | ତା ପରେ ଘର ଖୋଜା ଚାଲିଲା | ଅଶୋକ ଠାରୁ ଜାଣିଲି ଆମର ଆଉ ଜଣେ ସ୍କୁଲ ବେଳର ସାଙ୍ଗ ଇନ୍ଦ୍ରମଣି ମେହେର ର ଘର ମୋ ସ୍କୁଲ ଯିବା ବାଟରେ ପଡିବ ଆଉ ସେ ଘର ଖୋଜି ଦେବ | ସନ୍ଧ୍ୟା ରେ ଇନ୍ଦ୍ରମଣି ର ଇଲେକ୍ଟ୍ରି ରିପିୟରିଂ ଦୋକାନ କୁ ଗଲୁ | ଅଶୋକ ସାଙ୍ଗରେ ମୋତେ ଦେଖି ସେ ବହୁତ ଖୁସି ହେଲା | କଥା ବାର୍ତା ହେବା ଭିତରେ ମୁଁ ତାକୁ ଭଡା ଘର କଥା କହିଲି | ଇନ୍ଦ୍ରମଣି ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ କହିଲା ଆରେ ବ୍ୟସ୍ତ କାହିଁକି ହେଉଛୁ ? ମୋର ଗୋଟେ ଘର ଅଛି ତୁ ସେଥିରେ ରହି ପାରିବୁ ଯଦି କାଲି ଆସି ଦେଖ | ପୁଣି ପଚାରିଲା ଏକେଲା ରହିବୁ କି ଫାମିଲି ଆଣିବୁ ? ମୁଁ କହିଲି ପିଲା ମାନଙ୍କ ପାଠ ପଢା ପାଇଁ ଫାମିଲି କଟକ ରେ ରହିଛନ୍ତି ତେଣୁ ଫାମିଲି ଆଣିବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ | ମୁଁ ଏକେଲା ରହିବି | ଇନ୍ଦ୍ରମଣି କହିଲା, ଘର ଛୋଟ କିନ୍ତୁ ଜଣେ ଲୋକ ଚଳିବା ପାଇଁ କିଛି ଅସୁବିଧା ହେବନି | ପୁଣି କହିଲା ତୁ ମୋ ସାଙ୍ଗ ସେଥିପାଇଁ family ନଥିଲେ ବି କିଛି ଅସୁବିଧା ନାହିଁ | ଭଲ ମନ୍ଦ କଥା ହେଉ ହେଉ ଘଂଟାଏ ବିତି ଗଲା ଆଉ ଇନ୍ଦ୍ରମଣି ଦୋକାନ ବନ୍ଦ କରି ଆମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ତା ଘରକୁ ଯିବାକୁ କହିଲା | ଆମେ ତା ସାଙ୍ଗରେ ଗଲୁ ଘର ଦେଖିବାକୁ | ଟାଉନ ଶେଷ ଆଡକୁ ତା ଘର | ବାପା ମା ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ସେ ଅଲଗା ହେଇ ନିଜେ ଏଠି ଘର କରି ପରିବାର ସହ ରହୁଛି ଆଉ ଦୁଇ ରୁମ ଵାଲା ଗୋଟେ ନୂଆ ଘର ଭଡା ଦେବା ପାଇଁ ତିଆରି କରିଛି | ଘରେ ପହଂଚି ନିଜ ପରିବାର ସହିତ ପରିଚୟ କରେଇଲା | ତା ପରିବାର ରେ ଇନ୍ଦ୍ରମଣି, ତା ସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଦୁଇଟି ଝିଅ | ଝିଅ ମାନେ ପାଖ ସ୍କୁଲ ରେ ପଢୁଥାନ୍ତି | ଜଣେ ୧୩ -୧୪ ବର୍ଷ ର ଆଉ ଜଣେ ୧୦-୧୧ ବର୍ଷ ର | ପୁଅ ନାହିଁ | ସେଥିପାଇଁ ତାର ମନ ଦୁଃଖ | ତା ସ୍ତ୍ରୀ ଚା ଜଳଖିଆ ଆଣି ଦେଲା | ତା ସ୍ତ୍ରୀ କୁ ଦେଖି ମୁଁ ଅବାକ ହେଇ ରହି ଗଲି | କି ସୁନ୍ଦର ? ୩୭-୩୮ ବର୍ଷ ହେଲେ ବି ପୁରା ଜଳୁଥାଏ | ତନୁ ପାତଳୀ ଗୋରୀ, ଲମ୍ବା ବାଳ ସାଙ୍ଗକୁ ଟଣାଟଣା ଆଖି | ସରୁ ଅଂଟା କୁ ୩୪ ସାଇଜ ଦୁଧ | ମଧ୍ୟମ ଉଚତାର | ଯାହାକୁ କହନ୍ତି ଗୋଟିଏ ଚାଉଳରେ ଗଢା | ପୁରୁଖା ଲୋକ ମାନେ କହନ୍ତି ସେହି ଜାତି ର ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ମାନେ ରମ୍ଭା କନ୍ୟା, ଅପସରା ଭଳି ସୁନ୍ଦରୀ | ଇନ୍ଦ୍ରମଣି ର ସ୍ତ୍ରୀ କୁ ଦେଖି ସେଦିନ ସେହି କଥା ର ସତ୍ୟତା ଅନୁଭବ କଲି |
ଇନ୍ଦ୍ରମଣି ମୋତେ ଘର ଦେଖେଇଲା | ଘର ଦେଖି ମୋତେ ଯେତେ ଖୁସି ଲାଗିଲା ତା ଠାରୁ ଅଧିକ ଲୋଭ ଲାଗିଲା ଇନ୍ଦ୍ରମଣି ସ୍ତ୍ରୀ କୁ ଦେଖି | କେମିତି ସେ ଘରେ ଆସି ରହିବି ଆଉ ତାକୁ ପଟେଇ ଗେହିବି ସେହି କଥା ଭାବୁ ଥାଏ | ପର ଦିନ ନିଜ ବ୍ୟାଗ ଧରି ଆସି ଘରେ ରହିଲି | ଇନ୍ଦ୍ରମଣି ଗୋଟେ ବୁଢ଼ୀ ଲୋକ କୁ ଠିକ କରି ଦେଲା, ସେ ଆସି ରୋଷେଇ କରି ଦେବ | ଘରେ ଆସି ରହିବା ସପ୍ତାହେ ଭିତରେ ତାଙ୍କ ପରିବାର ସହିତ ଭଲ ଭାବରେ ଦୋସ୍ତି ଜମେଇ ଦେଲି | ଇନ୍ଦ୍ରମଣି ର ଝିଅ ମାନେ ମୋ ପାଖରେ ଆସି ପଢା ପଢି କରନ୍ତି | ବଡ ଝିଅର ନାଁ ଲିଜା | ତା ମା କୁ ସମସ୍ତେ ଲିଜା ମା ବୋଲି ଡାକନ୍ତି ଆଉ ମୁଁ ବି ଲିଜାମାଁ ବୋଲି ସମ୍ବୋଧନ କରେ |
ଲିଜା ମା କୁ ଦେଖି ଯେ କେହି ବି ଗେହିଁବାକୁ ଉଚ୍ଛନ୍ନ ହେବ | ସାଙ୍ଗର ସ୍ତ୍ରୀ ହିସାବରେ ଭାଉଜ ଡାକୁ ଡାକୁ ଥଟା ମଜା ହୁଏ | ଲିଜା ମା ବି ଭଲ ଡବଲ ମିନିଙ୍ଗ କଥା କହି ଥଟା କରେ | ଘର ତ ସାମ୍ନା ସାମନି, ତେଣୁ ମୁଁ ଘରେ ଥିଲା ବେଳେ ସବୁ ସମୟ ବାହାର ବାରଣ୍ଡା ରେ chair ଖଣ୍ଡେ ପକେଇ ବସି ପଢ଼ା ପଢି କରେ ଯେମିତି ଲିଜା ମା କୁ ସବୁ ବେଳେ ଦେଖି ପାରିବି |ବେଳେ ବେଳେ ଆଖି ରେ ଆଖି ମିଶି ଗଲେ ଲିଜା ମା ଲାଜୁଆ ହସ ହସି ଭିତରକୁ ଚାଲି ଯାଏ | ଏମିତି ଏମିତି ରେ ପ୍ରାୟ ମାସେ ବିତିଗଲା | ଦିନେ ମୋ ପୁଅ ର ବାର୍ଥ ଡେ’ ଥିଲା, ସେଦିନତ ମୁଁ ଛୁଟି ରେ କଟକ ଯାଇ ପାରି ନଥିଲି, କିନ୍ତୁ ସକାଳୁ ମନ୍ଦିର ଯାଇ ଦର୍ଶନ କରି ଆସି ପଡିଶା ମାନଙ୍କୁ ମିଠା ବାଂଟିଲି | ପ୍ରଥମେ ଇନ୍ଦ୍ରମଣି ଘରକୁ ମିଠା ନେଇ ଗଲି | ଘରେ ଇନ୍ଦ୍ରମଣି ନଥିଲା, କେବଳ ଲିଜାମା ଓ ଦୁଇ ଝିଅ ଥିଲେ, ସେମାନେ ସ୍କୂଲ ଯିବା ପାଇଁ ତରବର ହେଉଥିଲେ | ମୁଁ ମିଠା ପ୍ୟାକେଟ ପୂଜା ହାତକୁ ବଢ଼େଇ ଦେଲି, ଦୁଇ ଭଉଣୀ କିଛି ମିଠା ଖାଇ ସ୍କୁଲ ଚାଲିଗଲେ | ଲିଜା ମା ପଚାରିଲେ ଆଜି କଣ କି ମିଠା ଆଣିଛ ? ମୁଁ କହିଲି ଆଜି ମୋ ସାନ ପୁଅର ଜନ୍ମଦିନ ତେଣୁ ମିଠା ଆଣିଛି | ମୋ କଥା ଶୁଣି ସେ ଶୁଭେଚ୍ଛା ଜଣାଇବା ସହିତ ହସି ଦେଲେ ଆଉ ସଂଗେ ସଂଗେ ମୁହଁ ଶୁଖେଇ କହିଲେ ତମେ ତ ଭାଗ୍ୟବାନ ଲୋକ ତମର ଦୁଇ ଦୁଇ ଜଣ ପୁଅ, ଆମ ଭାଗ୍ୟ ରେ ମାହାପୁରୁ (ଭଗବାନ) ପୁଅ ଦେଇ ନାହାନ୍ତି |
ପୁଣି ସଂଗେ ସଂଗେ କହିଲେ ତମେ ମୋତେ ଗୋଟେ ପୁଅ ଦେଉନ ?
ମୁଁ କହିଲି ପୁଅ ଦେବାକୁ କଣ ତାଙ୍କ ମା ରାଜି ହେବ ?
ଲିଜା ମା – ମୁଁ କଣ ତମ ଦୁଇ ପୁଅଙ୍କ ଭିତରୁ ଜଣକୁ ମାଗୁଛି କି ? ନୂଆ ପୁଅ ଗୋଟେ ମାଗୁଛି
ମୁଁ – ସେମିତି ଆଉ ହେବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ, ଆମ ମାଡାମ ଅପରେସନ ହେଇ ସାରିଲେଣି
ଲିଜା ମା – ତମ ମାଡାମ operation ହେଲେ କଣ ଆଉ କେହି ନାହାନ୍ତି ?
ମୁଁ – ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଇ କହିଲି ଆଉ କିଏ ଅଛି ?
ଲିଜା ମା – ମୁଁ ଅଛି ଯେ
ମୁଁ – ତମକୁ ମୁଁ ପୁଅ ଦେବି ? କାହିଁକି ମୋ ସାଙ୍ଗ କଣ କରିବ କି ?
ଲିଜା ମା – ତମ ସାଙ୍ଗ କଥା କୁହନି, ସେଇଠି ତ କଥା ରହିଛି | ସେକଥା ୧୦ ବର୍ଷ ହେଲା ସରି ଗଲାଣି, ବହୁତ ଡାକ୍ତର ଦେଖେଇ ସାରିଲୁଣି, କିଛି ଲାଭ ହେଉନି, ସେ ଆଉ ବାପା ହେଇ ପାରିବେନି ବୋଲି ଡାକ୍ତର କହି ଦେଇଛନ୍ତି | ପୂଜା କୁ ୨ ବର୍ଷ ହେଇଥିଲା ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କର ଆକ୍ସିଡେଣ୍ଟ ହେଲା, ସେଦିନରୁ ତାଙ୍କର ଏ ଅବସ୍ଥା | ଏତିକି କହୁ କହୁ ଲିଜା ମା ଆଖି ଛଳ ଛଳ ହେଇ ଗଲା
ମୋତେ ଟିକେ ଦୁଃଖ ଲାଗିଲା, ଆଉ ମୁଁ ନିଜ ରୁମାଲ କାଢି ତା ଲୁହ ପୋଛି ଦେଉ ଦେଉ ଲିଜା ମା ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇ ପକେଇ ମୋ ମୁହଁ କୁ ଚାହିଁ ଅନୁରୋଧ ଭରା କଣ୍ଠରେ ପଚାରିଲା କଣ ମୋ କଥା ରଖିବ ?
ମୁଁ ତ ଏୟା ଚାହୁଁଥିଲି | ଲିଜା ମା କୁ ଜୋର ରେ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି ଗୋଟେ ଲମ୍ବା କିସ ଦେଇ ପଚାରିଲି ତମ ସ୍ୱାମୀ ଜାଣିଲେ ଅସୁବିଧା ହେବ | ଲିଜାମା କିନ୍ତୁ ବିନା ସଂକୋଚ ରେ କହିଲେ, ତୁମେ ସେ ବିଷୟ ରେ ଚିନ୍ତା କରନି, ସେ ସବୁ କଥା ଜାଣିଛନ୍ତି ଆଉ ଆମେ କଥା ହେଇ ସାରିଛୁ |
ମୁଁ କହିଲି ତେବେ ତ ତମ କଥା ରଖିବାକୁ ପଡିବ ଆଉ ଲିଜାମା କୁ ଭିଡି ଧରି ଆଉ ଗୋଟେ ଚୁମା ଦେଇ ବ୍ଲାଉଜ ଉପରୁ ଦୁଧକୁ ଚିପି ଦେଲି | ସେ ଲାଜ ରେ ଛାଟିପିଟି ହେଇ ଘର ଭିତରକୁ ଯାଉ ଯାଉ କହିଲେ କିଛି ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନି, ଏବେ ମୁଁ ତୁମର |

ଏହି କାହାଣୀ ର ଦ୍ଵିତୀୟ ଭାଗ ରେ କହିବି କେମିତି ଲିଜାମାର ପୁଅ ହେଲା