ଫୁଲବାଣୀ କଲେଜ ରେ ମୁଁ +୩, ଆର୍ଟସ୍ ରଖି ପଢୁଛି । ମୋର ନାଁ ଅମ୍ଳାନ୍, ସାଂଗ ମନେ ସବୁ ମୋତେ ଅମୁ ଅମୁ ବୋଲି ଡାକନ୍ତି । ମୋର ଏଈ କାହାଣି ଟାକୁ ମୁଁ ସବୁ ଝିଅ ମାନଂକୁ ଡେଡିକେଟ୍ କରୁଛି, ବାହା ହେଇଥିବା ବୋହୁ ବା ଭାଉଜ ମାନେ ତମ ସମସ୍ତଂକ ପାଇଁ ଅମ୍ଳାନର କଲମରୁ ଟିକେ ପ୍ରେମ ଭରା ମିଠା ମିଠା ଜୌନ ଭିତିକ ଗପ ଟିଏ । ସବୁ ଭାଉଜ.କମ ର ପାଠକ ଭାଇ ମାନେ ମଧ୍ୟ୍ୟ ନିଜ ଗାର୍ଲଫ୍ରେଣ୍ଡକୁ କୋଳ ରେ ବସେଇ ଆଉ ବିବାହିତଭାଇ ମାନେ ନିଜ ସ୍ତ୍ରୀ ର ତଳ ବସନ ଟେକି ନିଜ କୋଳରେ ବସେଇ ଦେଇ ମୋର ଏ କାହାଣି ର ମଜା ନିଅନ୍ତୁ ଜେମିତି କାହାଣି ସରୁ ସରୁ ଆପଣ କାମରେ ପିଡିତ ପ୍ରିୟାର ଦେହ ଭୋକ କୁ ମେଣ୍ଟାଈ ପାରିବେ । ଯେଉଁ ମାନଂକର ଉଠୁନି ଉଠିଯିବ । ଏବେ ଆଉ ବେସି ଗପା ଗପି ନ କରି ମୁଁ ସିଧା ମୋ ଗପ ଉପରକୁ ଯାଉଛି । କାହାଣୀ ଟା କେତେ ସତ ଆପଣ ମାନେ ଅନୁମାନ କରି ଜାଣି ପାରିବେ ।

ଆମର ସେତେବେଳେ ନୁଆ ନୁଆ କଲେଜ୍ ଆରମ୍ଭ ହେଉଥିଲା । ସେଥିଲାଗି ମୁଁ କ୍ଲାସ୍ ସେତେବେଳେ କେବେ ବି ମିସ୍ କରେନି । ନୁଆ ନୁଆ ସାଂଗସବୁ ହେଉଥିଲେ ଆଉ ମସ୍ତମସ୍ତ ଟୋକି ମାନେ ସବୁ କଲେଜ ରେ ଜଏନ୍ କରିଥିଲେ । ଆମର ପାଠ ପଢାକୁ ଟୋକି ଦର୍ଶନ ମଧ୍ୟ୍ୟ ହେଇଯାଉଥିଲା । କିଛିଦିନ ଭିତରେ ଆମ ସାଂଗ ମାନେ ସବୁ ଗୋଟେଗୋଟେ ଟୁକି ମାନଂକର ଫୋନ ନମ୍ବର ଆଣିକରି ସେମାନଂକର ଗପ ଜମେଇ ବସିଲେଣି । କଲେଜ ରୁ ଆସିବା କ୍ଷଣି ଆରମ୍ଭ ହେଇ ଯାଉଥିଲା ଯେ ରାତି ୧୨ ଟା ପରେ ମଧ୍ୟ୍ୟ ଜଣ ଜଣ୍ଂକର ଚାଲୁଥିଲା । ସେ ଟୁକି ମାନଂକର ମଧ୍ୟ୍ୟ କେଡେ ମନ ଯେ ସେମାନେ ବି ଚଲେଇଥିଲେ । ମୋତେ ମଧ୍ୟ୍ୟ ମନ ଥିଲା କଉ ଝିଅକୁ ପଟେଇ କି କରିବା ପାଈଁ ମୋତେ ଖାଲି ଗପାଗପି ଭଲଲାଗେନାଇ । କଲେ ସିନା ମସ୍ତ ମଜା ମିଳିବ । ମୁଁ ଭାବିଲି ଆଜି ଠାରୁ ଟିକେ ଝିଅ ମାନଂକଠାରେ ଟ୍ରାଏ କରିବା ଯଉ ଟୁକି ପଟିବ ତା ଠାରୁ ମଜା ନେବା । ଏମିତିରେ ବି କଣ ଭରଷା ଆଜିକାଲି ଝିଅ ମାନଂକୁ, ସବୁ ଝିଅ ତ ୧୦ ବେଳୁ ପେଲା ଖାଇଥାଉଛନ୍ତି। ଏ ଟୋକା ମନେ ବି ଗେହିବାକୁ ରେଡି ଆଉ ଟୁକଲି ମାନେ ତ ବିଆ ମେଲେଇଦେଲେ ସରିଲା କାମ । ସୁଖ ଟିକେ ମିଳିଗଲେ ତାକୁ ଛାଡ ଆଉ ଜଣକୁ ଲାଗ । ହେଲେ ବାଣ୍ଡ କଣ ଏ କଥା ବୁଝୁଛି ସେଣ୍ଟୀ ମେଲେଇ ହେଉ ନ ହେଉ ଗେଂଜି ପେଲି ହେଇ ପସି ଜାଉଛି । ଦିନେ ମୁଁ ଗୋଟେ ବରହମପୁର ଝିଅ ଟିକୁ ଭେଟିଲି ସିଏବି ଆମ କ୍ଲାସ ରେ ପଢୁଥିଲା ।କଥା ଛଳରେ ତାକୁ ପଟେଇ ଦେଲି, ତା’ର ବୋଧେ ମଧ୍ୟ୍ୟ କେହି ପୁଅ ସାଂଗ ନଥିଲେ । ସେ ମୋତେ ତା ନମ୍ବର ମିସେ ମୋତେ ଦେଇଦେଲା । ମୁଁ ଖୁସି ହୋଇ ଗଲି ଆଉ ତାକୁ ମସ୍ତ ମସ୍ତ ଜୋକ୍ ସବୁ ଶୁଣେଇ ସେ ଦିନ କଲେଜ ରୁ ଫେରିଲି ।

ରାତି ୧୦ ବେଳେ ତା ଠାଣି କଲ୍ ଲଗେଇଲି । ରିଂଗ ହେଉଥିଲାହେଲେ ସେ ଉଠେଇଲା ନାହିଁ । ମୁଁ ଆଉ ତାକୁ ରିଂଗ କଲି ନାହିଁ । କିଛି ପରେ ମୋର ଗୋଟେ ସାଂଗକୁ କଲ କଲି ସେ ମୋ ନୋଟ୍ ଖାତା ବହୁତ ଦିନରୁ ନେଇ ରଖିଥିଲା ଆଉ ମୋତେ ଦେଉଂଥିଲା । ମୁଁ ବହୁତ ରାଗରେ ଥିଲି ଆଉଯାଇକି ଖାଇ ବସିଲି । ଖାଇ ସାରି ମୋ ବେଡ୍ ରୁମ କୁ ଯାଇ ଶୋଇଲି । ଠିକ୍ ରାତି ୧୦:୪୫ ବେଳକୁ ଗୋଟେ କଲ୍ ଆସିଲା ମୁଁ ଭାବିଲି ସେ ଚୁକା ପିଲା ବୋଧେ କଲ କଲା ରାଗି କି ଥିଲି ତା ଉପରେ ଫୋନ୍ ରିସିଭ୍ କରି କହିଲି- ଗାଣ୍ଡୀ ମରା, ତ ର ଏବେ ମନେ ପଡିଲା ଚୁକା ପିଲା ଫୋନ୍ ଉଠଉନୁ କାହିଁକିବେ ତ ସେଣ୍ଟୀରେ ଗେହିବି ରେ ଚୁକା । ଏତିକି କହିଚି, ସେ ପଟୁ ଗୋଟେ ଝିଅ ପାଟି ସୁଭିଲା – ହଁ ରେ ମାଘିଆ ଆ ମୋ ସେଣ୍ଟୀ ଖାଇବୁ ଆ ରେ ବେଧ ପିଲା, ଗାଣ୍ଡୀ ମରା । ଏତିକି ରେ ମୁ ପୁରା ଝାଇଁଆ, ଶଳା କୀଏ ଈଏ ପୁଣୀ ଆଊ ଝିଅ ପିଲା ହେଇ ଶୋଧୁଚି । ମୁଁ ଟିକେ ଭଲ ପିଲା ଭଳି କହିଲି – କିଏ ତମେ । ସେ କହିଲା ହଇରେ ଗାଣ୍ଡୀମରା ତୁ କଣ ଜାଣି ପାରୁନୁ ତୁ ବେସି ବାଣ୍ଡଉଛୁ ସଳା । ମୁ କହିଲି – ଦେଖ ମୁଁ ଜାଣୀନି ତମେ କିଏ ମୋ ସାଂଗ ଭାବି କହିଦେଲି । ସେ କହିଲା-ହଁ ଜାଣି ପାରୁନ, କଲ କିଏ କରିଥିଲା। ଏବେ ଯାଇ ହଠାତ ମୋ ମୁଣ୍ଡକୁ ହେତୁ ପସିଲା, ସେ ବରହମପୁର ଝିଅ କୁ ମୁଁ କଲ କରିଥିଲି ଆଉ ତା ଟୋନ ମଧ୍ୟ୍ୟ ବାରିପାରିଲି । ମୁଁ କହିଲି ଦେଖ ତମକୁ ଭୁଲ ରେ ମୁଁ ଏତେ କଥା କହିଦେଲି ।ସେ କହିଲା -ହଉ କଣ ପାଇଁ ଫୋନ୍ କରିଥିଲ କୁହ ? ମୁଁ – ହେଲେ ତମେ କଣ ଗୋଟେ ଝିଅ ଟିଏ ହେଇକି ଏତେ ଭାଷା କହୁଛ । ସେ କହିଲା -ତମେ ଖାଲି ଶୁଧିବ ଆଉ ଆମେ ଛଡିଦବୁ । ମୁଁ – ହେଲେ ତମେ ଏତେ ଭାଷା ସବୁ କେମିତି ଜାଣିଲ ? ସେ – ଆରେ ଏଇଟା ସବୁ ଝିଅ ଜାଣନ୍ତି ହେଲେ ଆମେ ବରହ୍ମପୁରି ଝିଅ କାହାକୁ ଛାଡିବାର ନୁହେଁ ପିଲାଦିନୁ ଶୁଧା ଶିଖି ଛୁ । ମୁଁ – ତମେ ଏ ସେଣ୍ଟୀ ଖାଇବାକୁ କାହିଁକି କହିଲ । ସେ – କାହିଁକି ତମେ ଖାଇବ, ଗାଣ୍ଡୀମରା ସବୁ ପୁଅ ମାନଂକର ଟୁକି ମାନଂକର ସେଣ୍ଟୀ ପ୍ରତି ଭାରି ଲୋଭ ।

ମୁଁ – ତମେ ଏତେ ଖରାପ କଥା ଏମିତି କହୁଛ ଯେ, ପାଠ ପଢିଛ ହେଲେ ବି ?

ସେ – ବି ନା ବିଆ ସେଣ୍ଟି ବୋଲେ ତ ବିଆ, ଆସୁନ ମୋ ର ଗୋଲୁ ହେଲାଣି ଟିକେ ଉସୁମେଇ ଦେବୁ ଆ ।

ମୁଁ -ତମେ କଣ ମୋ ସହ ଫୋନ୍ ସେକ୍ସ କରିବ ନା କଣ ?

ସେ – ହଁ ରେ ମୋର ପାଣିବାହାରିଲା ଆଃ ଆଃ ପିଇବୁ ଆଃ ।

ମୁଁ – ହଁ ଲ ରହ ଘୋଡା ଗେହି ତ ସେଣ୍ଟୀରେ ବଣ୍ଡ ପସେଈ ଗେହିବି ଲୋ ତ ବିଆ କୁ ପୋଲା କରିଦେବି ।

ସେ – ସତରେ ଆସୁନ ଆମ ରୁମ୍ ରେ ବି କେହି ନାହାନ୍ତି, ମଜା ହବ ଆସ ଆଜି ମୁଁ ତମକୁ ସେଣ୍ଟୀ ଖୁଆଇବି । ମୋର ବିଆ ଗରମ ଅଛି ଆସିବ ବୋଲେ ପୁରା ଗରମ ଗରମ ଦେବି ଖାଇବ । ମୋ ଦୁଧ ବି ଚାଖିବ ଭାରି ମିଠା ଲାଗିବ । ମୁଁ ଆଉ ଏତେ କଥା ଶୁଣି ଧିରେ ରହି ପାରିଲି ନାଈଁ ଗେହିବାକୁ ଭାରି ମନ ହେଲା । ବହୁତ ଦିନରୁ ଜାହା ଗାଁରେ ଗୁଟେ ଟୁକି କୁ ଗେହିଥିଲି ସେତିକି ।ହେଲେ ଏ ଟୁକି ମୋତେ ଏବେ ଡାକୁଚି ସିନା ତା ଘର ବି ମୁଁ ଦେଖି ନାହି, ତାକୁ ପଚାରି ଜାଣିଲି ସେ ତା ମାମୁ ଘରେ ଅଛି ଆଉ ଆମ ଘର ଠାରୁ କିଲୋମିଟର ଦୁରରେ । କେମିତି ଯିବି ଭାବି ଭାବି ମୁଁ ଘର ର ବାରି ପଟେ ବାହାରି ଗଲି । ଚାଲି ଚଲି ଅଂଧାର ଅଂଧାର ରେ ସେ ଟୋକି କହିଥିବା ଜାଗାରେ ଯାଇ ପହଂଚି ଗଲି । ସେଠିଥାଇ ସେ ଝିଅ କୁ କଲ କଲି ସଂଗେ ସଂଗେ ସେ ଗୋଟେ ଘରୁ ବାହାରିଆସି ମୋତେ ଡାକିଲା । ମୁଁ ଏ କାନି ସେ କାନି ଦେଖିଃ ତା ଘର କୁ ପସିଗଲି । ସତରେ ସେ ପୁର ଗୋଟେ ବ୍ରାଆଉ ଚଡି ପିନ୍ଧି ମୋତେ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲା ।ଝିଅ ଟା ସିନା କଥାରେ ଏତେ ଖରାପ ହେଲେ ତାର ଦେହ ଦେଖିଲେ ଜାହା ନାଇ ତା’ର ବାଣ୍ଡ ଉଠିଯିବ । ମୁଁ ତାକୁ କଣ କରିବି ଭାବୁ ଭାବୁସେ ଝିଅ ମୋ ଉପରେ ମାଡୀ ବସିଲା । ମର୍ଦ ପିଲା ମୁଁ କଣ ଗୋଟେ ଝିଅ କୁ ଛଡି ଦେବି ସଂଗେ ଉଲଟେଇ ପକେଇ ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଖୋଲିଦେଲିଆଉ ତା ବିଆ ସିଧା ରଖି ଗବ ଗବ ପେଲିଲି । ମୋତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଲାଗିଲା ଟୋକି ଟା ପୁରା ବେଧେଇ ଟା ଟିକେ ବି ଦରଜ ନାଈ ପୁରା ବାଣ୍ଡ ଖଲ ଖଲ ପୋଲା ବିଆରେ ପସିଯାଉଥିଲା । ମୁଁ କହିଲି- ତୁ ପକ୍କାରାଣ୍ଡୀ ଟା କେତେ ଜଣ କୁ ଦେଇଛୁ ।ସେ କହିଲା-ହରେ ଗେହିପୁଅ ତର କଣ ଯାଇଛି କରିବୁ ବୋଲେ କର ।

ମୋର ତ ଆଉ କିଛି ଚାର ନଥିଲା ଏ ଗରମ ବାଣ୍ଡ କୁ ଆଉ କେମିତି ସିତିଳେଇବି ବେଧ ଘୋଡା ଗେହି ଜାଣିବି ମୁଁ ତାକୁ ଭସ ଭସ ପେଲୁ ଥିଲି । ତା ଦୁଧ ଦଳିବାରୁ ବେଧ ମୁହଁ ରୁ ଉହଃ…….. ଆଃ ଆଃ………………… ପାଟି ବାହାରିଲା । ବେଧ ଖାଲି ମୋର ବାଣ୍ଡ କୁ ମୁଠେଇକି ଧରୁଥିଲାଆଉ ରଂକୁଣି ଭଳି ମୋର ସବୁ ରସ ମୁହଁସାରା ବୋଳି ହେଲା । ବୀର୍ଜ ଖାଇ ଠାକୁରାଣି ଭଳି ମୁହଁ ତା’ର ପୁରା ଜକ ଜକିଆ ହୋଇଗଲା । ତାକୁ ଆଉ ଗାଣ୍ଡୀ ମାରିବାକୁ ମୋର ଇଛା ହେଲାନି । ମୁଁ ସେତିକିସେ ଦିନ ତା ଭିତରେ ପସେଇଲି ହେଲେ ସେ ଆଉ ଟିକେ ଗାଣ୍ଡୀରେ ଖାଇବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା ମୁଁ ନ ଶୁଣି ସେଠୁ ଚାଲି ଆସିଲି।

ସବୁ ଦିନ ସେ ବେଧ ସହ କ୍ଲାସ ରେ ଏବେ ଭେଟ ହେଉଛି, ସେ ମୋତେକେତେଥର କରିବାକୁ ଉସକଉଛି ହେଲେ ଆଉ ତାକୁ କରିବାକୁ ମୋର ଇଛ୍ଛା ନାହିଁ । ଭାବୁଛି ଆଉ ଗୋଟେ ଭଲ ଝିଅ ଟେ ମିଳି ଯାଆନ୍ତା ବୋଲେ ଏଗିହା ଗେହି ଛାଡିତାକୁ ସତରେ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ହେଲେ ଏବେ ଯାଏଁ ୭ ଟା ଟୋକିକୁ ଗେହିଲିଣି ହେଲେ ସବୁ ଗିହାଖାଇ ଭୁଲି ଯାଉଛଂତି ଆଉ କିଛି ପସନ୍ଦ ଆସୁ ନାହାନ୍ତି ।

Writer: Sunita Prusty