ଗିହାଁଗିହିଁ ବ୍ୟାପାରରେ ଟୋକାଙ୍କଠୁ ଟୋକି କିନ୍ତୁ ବେଶ ଆଗରେ । ଟୋକା ଖାଲି ଲୋକ ଦେଖାଣିଆ ଭାବେ ସିନା ଛୋଡ଼ି ହୁଅନ୍ତି, ହେଲେ ନଙ୍ଘା ଟୋକି ହାବୁଡ଼ରେ ପଡ଼ିଲେ ଟୋକାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡି ଫାଟିଯାଏ । ହଉ ଛାଡ଼ନ୍ତୁ, ନିଜେ ଗୋଟା ବାଣ୍ଡବାଲା ହୋଇ ଅଯଥା ବିଆବାଲାଙ୍କୁ ପ୍ରଶଂସା କଲେ ଆମ ବାଣ୍ଡବନ୍ଧୁମାନେ ମୋ ଉପରେ ରାଗିବେ । ଖାଲି ରାଗିବେ କ’ଣ, ସଳେ ହଲେଇ ହଲେଇ ମୋ ମୁହଁକୁ ଧଳା କରିଦେବେ ।
କଥାକଣକି ଆଜି ମୋ ଷ୍ଟୋରୀର ରିଅଲ ହିରୋ ହଉଛି ସ୍ୱାଗତିକା । ତା ଦେହଟା ଏମିତିଯେ, ସବୁ ବାଣ୍ଡକୁ ସତେଯେମିତି ଖାଲି ସ୍ୱାଗତ କରୁଛି । ସ୍ୱାଗତିକାର ବଳିଲା ବଳିଲା ଦୁଧ, ଦୋହଲା ଦୋହଲା ଗାଣ୍ଡି । ଫୁଲକା ଫୁଲକା ମୁହଁ, କୁଂଚୁକୁଂଚିଆ ବାଳ ଟୋକାଙ୍କୁ ମତୁଆଲା କରିଦେବ । ଦେଖିବାକୁ ବେଶୀ ଗୋରା ନହେଲେବି କଳା ବି ନୁହେଁ । ସ୍ୱାଗତିକା ପିଲାଦିନୁ ଗଲେଇ । ନହେଲେ ଘୋଡ଼ାଘେଇ ଟୋକି ନବମ ଶ୍ରେଣୀରେ ପେଲା ଖାଇଥା’ନ୍ତା ? ବଡ଼ ହେଲା ଦିନଠୁ ସବୁବେଳେ ବିଆରେ ହାତ ପୂରାଇ ଖଜଖଜ କରୁଥିବ । କେତେବେଳେ ବାଇଗଣ, କେତେବେଳେ ପେନସିଲ, କେତେବେଳେ ଆଙ୍ଗୁଠି… ତା’ର ଏଇ ପେଲା ଗୁଣ ଯୋଗୁଁ ତା ବୋଉ ତାକୁ ଗୋଡେ଼ ଗୋଡେ଼ ଜଗେ । ଫଳରେ ଦି ତିନି ବର୍ଷ ସିଏ ଆଉ ପେଲା ଖାଇପାରିଲାନି । ମନ ଖଜଖଜ ହେଲେ ବି ସ୍କୋପ ତ ମିଳେନା । ଶେଷକୁ ସ୍ୱାଗତିକା ଗିହାଁ ଆଶା ଛାଡ଼ି ଦେଇଥିଲା । ଭାବିଥିଲା ବୋଧେ ବାହା ହେବା ପରେ ହିଁ ତା ବିଆ ପୂଜା କରିବାକୁ ପୂଜାରୀ ମିଳିବେ । ଏମିତିକି କିଛି ଦିନ ବିତିଯିବା ପରେ ଦିନେ ସ୍ୱାଗତିକା ବିଆ ଆକାଶରେ ବାଣ୍ଡର ବଜ୍ରପାତ ହୋଇଥିଲା ।
ସେତେବେଳକୁ ତାଙ୍କର ଦୋ’ ମହଲା ହେଇ ଯାଇଥାଏ । ତେଣୁ ଘର ଭଡ଼ା ଦେବାକୁ ଲୋକ ଖୋଜା ହୋଇଥାଏ । ସ୍ୱାଗତିକାର ଗଲେଇ ଗୁଣ ଯୋଗୁଁ ତା ବାପା ଟୋକାଙ୍କୁ ଘରେ ରଖିବାକୁ ରାଜି ହେଉନଥାନ୍ତି । ହେଲେ ଭଲ ଭଡ଼ାଟିଆ ନମିଳିବାରୁ ଶେଷରେ ଜଣେ ଟୋକାକୁ ରଖିବାକୁ ରାଜି ହେଲେ । ଟୋକାଟା ନାଁ ସମୀର । ଗୋରା ତକତକ । ଭାରି ସିମ୍ପଲ । ସିଭି ରମଣରେ ପଢ଼ୁଥାଏ । ପାଠ ଭଲ ତ ସିଏ ଭଲ । ହେଲେ ଯେଉଁଦିନ ସ୍ୱାଗତିକା ତାକୁ ଦେଖିଦେଲା ତା ଖୁସି ନକହିଲେ ସରେ । ଛେନାପୋଡ଼ ଭଳିଆ ପିଲାଟାକୁ ଖାଇବାକୁ ହମହମ ହେଉଥାଏ । ହେଲେ ସମୀରର ଏଥିପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ନଥାଏ । ହେଲେ ସ୍ୱାଗତିକା ଟୋକାଙ୍କୁ ପଟାଇବାର କାଇଦା ଜାଣିଛି । ସମୀର ଉପର ମହଲାରେ ରହେ । ସମୀରକୁ ଦେଖା କରିବା ବାହାନାରେ ସବୁଦିନ ସକାଳେ, ସଂଧ୍ୟାରେ ସ୍ୱାଗତିକା ଛାତ ଉପରକୁ ପଳାଏ । ସ୍ୱାଗତିକାର ବାପା ମା’ ଚାକିରୀ କରୁଥିବାରୁ ଦିନ ସାରା ବି ତାଙ୍କ ଘରେ କେହି ରହନ୍ତିନି । ସେପଟେ ଦିନ ସାରା କଲେଜ ଯାଏ ସମୀର । ତେଣୁ ସ୍ୱାଗତିକା ସବୁବେଳେ ସାଥୀଟିଏ ଖୋଜି ଚାଲିଥାଏ । କିନ୍ତୁ ସମୀର ତା ଆଡ଼କୁ ଜମା ଧ୍ୟାନ ଦେଉନଥାଏ । ଦିନକର କଥା । ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଲୁଗା ଶୁଖାଇବାକୁ ସ୍ୱାଗତିକା ଛାତ ଉପରକୁ ଯାଇଥାଏ । ସେତିକିବେଳେ ସମୀର ବି ଲୁଗାପଟା ଶୁଖାଇବାକୁ ଛାତ ଉପରେ ଥାଏ । ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ସମୀର ତାକୁ କିଛି ସମୟ ଦେଖିଲା । ସେତେବେଳେକୁ ସ୍ୱାଗତିକା ପତଳା ଲୁଗାଟା ପିନ୍ଧିଥାଏ । ଦୁଧର ଭୁଣ୍ଡି ଦିଇଟା ଉପରକୁ ଫୁଟିକି ଦିଶୁଥାଏ । ସ୍ୱାଗତିକାର ଥାକୁଲ ଥାକୁଲ ଗାଣ୍ଡି ଦେଖି କେଜାଣି କାହିଁକି ସମୀର ଅନ୍ୟମନସ୍କ ହୋଇଗଲା । ସ୍ୱାଗତିକା କିନ୍ତୁ ସମୀରର ହାବଭାବ ଭଲ ଭାବେ ଜାଣିପାରୁଥାଏ । ତେଣୁ ସମୀରକୁ ଆକର୍ଷିତ କରିବା ପାଇଁ ଏଇଟା ଭଲ ମଉକା ଜାଣି ସ୍ୱାଗତିକା ଆଇଡ଼ିଆ କଲା । ଛାତ ଉପରେ ଥିବା ପାଣିଟାଙ୍କି ପାଖରେ ଲୁଗାକୁ ଭଲରେ ଧୋଇବାର ବାହାନା କଲା । ବସିକି ଲୁଗା ଧୋଇବା ବେଳେ ପାଣି ଛିଡ଼ିକା ମାରି ତା ଦେହ ଜଡ଼ି ଯାଉଥାଏ । ସମୀର ଆଗରୁ ନିଜ କାମ ସାରି ପଳାଉଥିଲା । କିନ୍ତୁ ସେଦିନ ଜାଣିଶୁଣି ଅଟକି ଗଲା । ସ୍ୱାଗତିକା ବି ଲୁଗା ଧୋଇବା ବାହାନାରେ ତା ଲୁଗାକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଓଦା କରିଦେଲା । ସ୍ୱାଗତିକା ଜାଣିଥାଏ ସମୀର ତାକୁ ପଛପଟୁ ଦେଖୁଛି । ପାଣିରେ ଲୁଗା ଓଦା ହୋଇଯିବାରୁ ଦୁଧ ଦିଇଟା ଦିଶୁଥାଏ । ପଛପଟ କପଡ଼ା ଜଡ଼ିଯାଇ ଗାଣ୍ଡି ସନ୍ଧିରେ ପଶିଯାଇଥାଏ । ତେଣୁ ଦୁଇ ସାଇଡ଼ରୁ ଗାଣ୍ଡିଟି ସ୍ପଷ୍ଟ ଦିଶୁଥାଏ । ସ୍ୱାଗତିକା ବୁଲିଯିବାରୁ ଆଗପଟୁ ବିଆ ଦିଶୁନଥିଲେ ବି ବୁଦାବୁଦା ବାଳ ଝାପସା ଝାପସା ଦିଶୁଥାଏ । ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ସମୀର ଦେହରେ ଶିହରଣ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲା । ତା ଗାମୁଛାଟା ଟିକେ ଟେକି ହୋଇକି ରହୁଥିଲା । ସ୍ୱାଗତିକା ତାକୁ ଦେଖି ଟିକେ ମୁରୁକି ହସା ମାରି ଚାଲିଗଲା ।
ଧିରେଧିରେ ସମୀର ଓ ସ୍ୱାଗତିକା ପରସ୍ପରକୁ ଚାହିଁ ହସା ହସି ହେଉଥିଲେ ବି କେହି କିଛି କଥା ହୋଇପାରୁନଥା’ନ୍ତି । ମଝିରେ ମଝିରେ ସ୍ୱାଗତିକା ମାମା ସମୀର ରୁମକୁ ଖାଇବା ମଧ୍ୟ ପଠାଇଥା’ନ୍ତି । ହେଲେ ଦିହେଁ କେବେ କଥା ହୋଇନଥା’ନ୍ତି । ଦିନକର ଘଟଣା । ସ୍ୱାଗତିକାର ଜନ୍ମଦିନ ଥାଏ । ସ୍ୱାଗତିକା ହାତରେ ତା ମାମା ସମୀର ପାଖକୁ ଖାଇବାକୁ ପଠାଇଲେ । ସମୀର ରୁମ ଦର ଆଉଜା ଥାଏ । ସ୍ୱାଗତିକା ଆସ୍ତେ କିନା କବାଟ ଫାଙ୍କ ଆଡେ଼ଇଲା । ଦେଖିଲା ସମୀର ତା ମୂଷଳ ବାଣ୍ଡଟାକୁ ହାତରେ ଧରି ଖାଲି କଟକ ପୁରୀ କରୁଛି । ଜୋରରେ ଜୋରରେ ହଲାଇ ଚାଲୁଥାଏ । ସମୀରର ବାଣ୍ଡ ଦେଖି ସ୍ୱାଗତିକା ବିଆରେ ପାଣି ଜମି ଆସିଲା । ହାତରେ ଦୁଧ ବି ରଗଡ଼ି ପକାଉଥାଏ ସ୍ୱାଗତିକା । କିଛି ସମୟ ସମୀରର ବାଣ୍ଡ ଦର୍ଶନ କରିବା ପରେ ସ୍ୱାଗତିକା ଫଟ କିନା କବାଟ ଖୋଲିଦେଲା । ସମୀର ଚମକି ପଡ଼ିକି ଠିଆ ହୋଇଗଲା । ଲାପଟପରେ ବିପି ଚାଲୁଥାଏ । ତା ବାଣ୍ଡଟା ଟେଙ୍ଗେଇକି ଥିବାରୁ ଗାମୁଛା ଉପରୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ବାରି ହୋଇପଡ଼ୁଥାଏ । ସ୍ୱାଗତିକା ତାକୁ ଚାହିଁ ହସିଦେଇ କହିଲା, ତୁମେ ଭାରି ଦୁଷ୍ଟ । ଏତିକି କହି ପଳାଇଲା । ଆଗରୁ ସ୍ୱାଗତିକାର ଗୋଲଗୋଲ ଦୁଧ, ଚୁଇଁ ଚୁଇଁ ଭୁଣ୍ଡି ଆଉ ଗାଣ୍ଡି ଦେଖିଥିବା ସମୀର ମନରେ ଧିରେଧିରେ ସ୍ୱାଗତିକାକୁ ଗେହିଁବାର ଇଚ୍ଛା ବଢ଼ିବାରେ ଲାଗିଥିଲା । ସେପଟେ ସମୀରର ବାଣ୍ଡ ଦେଖିବା ପରଠୁ ସ୍ୱାଗତିକା ନିଇତି ତା କ’ଥା ଭାବି ବିଆକୁ ଫାଡ଼ି କଣାରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ଗଳେଇ ସଲସଲ କରିଦିଏ । ଦେହମୁଣ୍ଡ ଶିହିରି ଉଠେ । ଏମିତି ସମୀର ବାଣ୍ଡ ଆଉ ସ୍ୱାଗତିକା ବିଆ ଦିହେଁ ଦିହିଁଙ୍କୁ ଝୁରୁଥିଲେ ।
ହେଲେ ଦିନେ ବାଣ୍ଡ ବିଆ କଥା ଆଉ ବିଆ ବାଣ୍ଡର ମନ କଥା ବୁଝିଗଲା । ସେଦିନ ସ୍ୱାଗତିକା ଘରେ ଏକୁଟିଆ ଥାଏ । ସମୀର ରୋଷେଇ ପାଇଁ ତେଲ ଆଣିବାକୁ ସ୍ୱାଗତିକା ଘରକୁ ଆସିଥାଏ । ସେତେବେଳେ ସ୍ୱାଗତିକା ସର୍ଟ ନାଇଟଟେ ପିନ୍ଧିଥାଏ । ଘରେ ବି ଏମିତି ସ୍ୱାଗତିକା ବ୍ରା ପିନେ୍ଧନି । ଫଳରେ ଗଞ୍ଜି କନ୍ଦିରୁ ଭୁଣ୍ଡି ଖାଲି ଆଖି ମାରୁଥାଏ । ସମୀର ହାଫପ୍ୟାଂଟ ଆଉ ଗଞ୍ଜିଟିଏ ପିନ୍ଧି ଭାରି କୁ୍ୟଟ ଦିଶୁଥାଏ । ଦିହେଁ ଦିହିଁଙ୍କୁ ବେଶ କିଛି ସମୟ ଚାହିଁଲେ ବି କିଛି କହିପାରୁନଥାନ୍ତି । ତେଲ ପାଇଁ ସ୍ୱାଗତିକା ରୋଷେଇ ଘରକୁ ପଳାଇଲା । ହଠାତ୍ କାଚ ତଳେ ପଡ଼ିବାର ସାଉଣ୍ଡ ହେଲା । ସମୀର କ’ଣ ହେଲା ଭାବି ରୋଷେଇ ଘର ଆଡ଼କୁ ଚାଲିଗଲା । ସ୍ୱାଗତିକା ନଇଁ ପଡ଼ି କାଚଗୁଡ଼ା ଉଠାଉଥିଲା । ଗଞ୍ଜି ତଳୁ ଖପଖପ ହେଉଥିବା ଦୁଧ ଟିକେ ଟିକେ ଦିଶୁଥାଏ । ସମୀର ପୂରା ଆଖି ପୂରାଇ ସ୍ୱାଗତିକାର ଗୋରା ଗୋରା ଦୁଧ ଦେଖୁଥାଏ । ସ୍ୱାଗତିକା ଏହା ଜାଣିପାରି ଆହୁରି ଟିକେ ନଇଁ ଦୁଧ ଦେଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲା । ହଠାତ୍ ସ୍ୱାଗତିକା ଅନ୍ୟମନସ୍କ ହୋଇ ଭଙ୍ଗା କାଚ ଉଠାଉଥିବାରୁ ତା ହାତରେ କାଚ ପଶିଗଲା । ସମୀର ସାଙ୍ଗେସାଙ୍ଗେ ତା ହାତକୁ ଧରି ରକ୍ତଗୁଡ଼ିକୁ ଚୁଚୁମି ପକାଇଲା । ସମୀରର ପ୍ରଥମ ସ୍ପର୍ଶ ପାଇ ସ୍ୱାଗତିକା ଦେହରେ କରେଂଟ ଖେଳିଗଲା । ସମୀର ତା ହାତରେ ବେଟାଡ଼ାଇନ ଲଗାଇ ଦେଇ ମାଲିସ କରୁଥାଏ । ସ୍ୱାଗତିକା ଦିହ ପୂରା ହିଟ ହୋଇ ଯାଉଥାଏ । ସ୍ୱାଗତିକା ଦେହର କମ୍ପନ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲା ସମୀର । ସମୀର ଦେହରେ ବି ଖେଳିଗଲା ଶିହରଣ । ପ୍ୟାଂଟ ଭିତରୁ ମୂଷଳ ବାଣ୍ଡଟା ଖାଲି ବାଡେ଼ଇ ଛାଟି ହେଉଥାଏ । ହାତରେ ବେଟାଡ଼ାଇନ ଲଗାଉ ଲଗାଉ ସମୀର କହୁଣୀଟା ସ୍ୱାଗତିକା ଛାତିରେ ବାଜିଗଲା । ସ୍ୱାଗତିକା..ଆଃ…ଆଃ… କହିଦେଲା । ସମୀର କହିଲା କ’ଣ କାଟୁଛି । ସେ କହିଲା ନା ବହୁତ ଭଲ ଲାଗୁଛି । ସେତେବେଳକୁ ବାହାରେ ବର୍ଷା ନାଦୁଥାଏ । ବାରଣ୍ଡାରୁ ବର୍ଷା ଛିଟିକା ଦି ଜଣଙ୍କ ଦେହରେ ବାଜୁଥାଏ । ଏତିକି ବେଳେ ଦି ଜଣଙ୍କର ମନେ ପଡ଼ିଗଲା ଛାତ ଉପରେ ଶୁଖିଥିବା ଲୁଗା କଥା । ଦିହେଁ ଧାଇଁ ଧାଇଁ ଛାତ ଉପରକୁ ଚାଲିଗଲେ । ଲୁଗା ଗୋଟାଉ ଗୋଟାଉ ଦିହେଁ ଗୋଟା ପଣେ ଓଦା ହେଇଗଲେ । ବ୍ରା ପିନ୍ଧିନଥିବା ସ୍ୱାଗତିକାର ଦୁଧ ଯୋଡ଼ା ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ଦିଶୁଥିଲା । ଭୁଣ୍ଡି ପୂରା ଠେସି ହୋଇ ରହିଥିଲା । ସେପଟେ ସମୀରର ପ୍ୟାଂଟ ବି ଓଦା ହୋଇଯାଇଥାଏ । ଚଡ଼ି ପିନ୍ଧିଥିଲେ ବି ବାଣ୍ଡର ସାଇଜଟା ସ୍ପଷ୍ଟ ବାରି ପାରୁଥିଲା ସ୍ୱାଗତିକା । ଦିହେଁ ଛାତ ଉପରୁ ଆସିବା ବେଳେ ହଠାତ ସ୍ୱାଗତିକା ଝୁଂଟି ପଡ଼ିଲା । ଓଦା ହୋଇଥିବାରୁ ସିଡ଼ିରେ ଗୋଡ଼ି ଖସିଯିବାରୁ ଅଂଟାଟା ମାଡ଼ ହୋଇଗଲା । ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ସ୍ୱାଗତିକା ଆଖିରୁ ଲୁହ ବାହାରି ପଡ଼ୁଥାଏ । ଆଉ ସମ୍ଭାଳିପାରିଲାନି ସମୀର । କହିଲା ଚାଲ, ମୋ ରୁମରେ ପତଞ୍ଜଳୀ ବାମ୍ ଅଛି । ଦଶ ମିନିଟରେ ପୀଡ଼ା କମିଯିବ । ସ୍ୱାଗତିକା ସମୀର ଖଟ ଉପରେ ବସିଥାଏ । ସମୀର ବାମ ଆଣିଲା, କହିଲା ତୁମେ ନିଜେ ନିଜେ ଅଂଟାରେ ଲଗାଇ ଦିଅ । ମୁଁ ରୁମ୍ ବାହାରେ ଅଛି । ସ୍ୱାଗତିକା କହିଲା ନାଁ, ତୁମେ ଟିକେ ଲଗାଇ ଦିଅନା । ସ୍ୱାଗତିକାର କଥା ଶୁଣି ସମୀରର ହାର୍ଟବିଟ୍ ବଢ଼ିଗଲା । ଅଜଣା ଶିହରଣରେ ସେ ଝୁମି ଉଠିଲା । ସ୍ୱାଗତିକା ତ ସର୍ଟ ନାଇଟ ପିନ୍ଧିଥାଏ । ପୂରା ନାଇଟ ନଟେକିଲେ ଅଂଟା ତ ଦିଶିବନି । ଓଦା ହୋଇଥିବା ସ୍ୱାଗତିକା ମୁହଁ ମାଡ଼ି ଶୋଇ ପଡ଼ିଲା । କହିଲା ନାଇଟ ଟିକେ ଟେକିଦିଅ । ନହେଲେ କ’ଣ ଡ୍ରେସରେ ବାମ୍ ମାରିବ । ଥରଥର ହାତରେ ବାମ ବୋତଲରୁ ବାମ୍ ବାହାର କରି ଧିରେଧିରେ ନାଇଟ ଟେକୁଥାଏ ସମୀର । ଧଳା ରଂଗର ଚଡ଼ି, ତାହା ପୁଣି ଜାଲିଜାଲି । ସ୍ୱାଗତିକାର ଗାଣ୍ଡିଟା ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ଦିଶୁଥାଏ । ଅଂଟାରେ ବାମ୍ ମାରିବା ବେଳେ ସ୍ୱାଗତିକା ସିକôାର କରୁଥାଏ । ଆଃ…ଉଃ…. ଆଃ….ଉଃ… ହେଉଥାଏ । ହେଲେ ସ୍ୱାଗତିକାର ସିକôାର ଦେହ ଗରମ ପାଇଁ ନା ଯନ୍ତ୍ରଣା ପାଇଁ ତାହା ବୁଝି ପାରୁନଥିଲା ସମୀର । ଏପଟେ ଅଂଟା ମାଲିସ କରୁଥିବାବେଳେ ସ୍ୱାଗତିକାର ସବୁ ଅଙ୍ଗ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥାଏ ସମୀର । କିଛି ସମୟ ପରେ ହଠାତ ହାତ ଅଟକାଇ ଦେଲା ସମୀର । ସ୍ୱାଗତିକା କହିଲା,ଏ ସମୀର । ପ୍ଲିଜ ଆଉ ଟିକେ ମସାଜ କରନା । ସମୀର ବି ଗରମ ହୋଇଯାଇଥାଏ । କହିଲା, ଅଂଟାକୁ କେତେ ମସାଜ କରିବି । ସ୍ୱାଗତିକା କହିଲା, ଖାଲି ଅଂଟା କାହିଁକି ତୁମେ ଯେଉଁଠି ଚାହିଁବ ମାଲିସ କରିପାରିବ । ଟିକେ ବଡ଼ି ଲୋସନ ମାରି ମୋ ଦେହକୁ ମାଲିସ କରିଦିଅନା ସମୀର । ସମୀର ଉଠି ଯାଇ ବଡ଼ି ଲୋସନଟା ଆଣିଲା । ନାଇଟ ଭିତରେ ହାତ ଗଳାଇ ପଛପଟ ମାଲିସ କରୁଥାଏ ସମୀର । ସ୍ୱାଗତିକା କହିଲା, ଏ… ନାଇଟ ପୂରା ନଉଠେଇ ମାଲିସ କଲେ, ସବୁ ସାର୍ଟରେ ଲାଗିଯିବଯେ… । ପ୍ଲିଜ ଟିକେ ନାଇଟଟା ଖୋଲିଦିଅନା ।… ସମୀର ହାତ କମ୍ପି ଉଠୁଥାଏ । ଦେହ ସାରା ଗରମର ତାତି । ସମୀର ଝଟକିନା ସ୍ୱାଗତିକାର ନାଇଟ ଖୋଲିଦେଲା । ଶ୍ୟାମଳ ବର୍ଣ୍ଣର ପିଠିରେ ବଡ଼ି ଲୋସନ ମାରୁଥାଏ ସମୀର । ବେଳେବେଳେ ପିଠି ତଳପଟେ ଦିଶୁଥିବା ଦିଇଟା ଦୁଧରେ ବି ଟିପ ମାରି ଦେଉଥାଏ । ଦୁଧରେ ହାତ ବାଜିଗଲେ, ଆଃ…ଓଃ… କରୁଥାଏ ସ୍ୱାଗତିକା । କିଛି ସମୟ ପରେ ସ୍ୱାଗତିକା କହିଲା, ଏ ସମୀର… କେତେ ସମୟ ପିଠିରେ ହାତ ମାରିବ । ଟିକେ ମୋତେ ଓଲଟାଇ ଦିଅନା । ସମୀର ସ୍ୱାଗତିକାକୁ ଫଟ କିନା ଓଲଟାଇ ଦେଲା । ସ୍ୱାଗତିକା ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଶୋଇଥାଏ । ବେଲ ଭଳିଆ ଦିଇଟା ମସ୍ତ ଦୁଧ ଛାତି ଉପରେ ଥାଏ । ନାହିପଟୁ ମସାଜ ଆରମ୍ଭ କଲା ସମୀର । ଦୁଧ ଫାଙ୍କରେ ଲୋସନ ମାରିବା ବେଳକୁ ସ୍ୱାଗତିକାର ମୁହଁରୁ ସିକôାର ଶୁଣିବା ସହ ତା ମୁଖମଣ୍ଡଳର ଗରମ ସେ ଅନୁଭବ କରିପାରୁଥାଏ । ଦୁଇ ଦୁଧ ଧରି ଦଳି ଚାଲିଲା ସମୀର । ହାତରେ ଜୋରରେ ଚାପ ଦେଇ ଭୁଣ୍ଡିଟିକୁ ସଲସଲ କରୁଥାଏ । ଧଳା ନେଟ ଚଡ଼ି ଭିତରୁ ସ୍ୱାଗତିକା ବାଳ ବି ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ଦେଖିପାରୁଥାଏ ସମୀର । ବେଳେବେଳେ ତା ଉପରେ ବି ଚାପ ଦେଉଥାଏ । ସ୍ୱାଗତିକା କହିଲା, ଏ ସମୀର… ମୋ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ା ଯାକ ଖାଇଦିଅ । ତାକୁ ଟିକେ ପାଟିରେ ମସାଜ କରିଦିଅ । ସମୀର ସ୍ୱାଗତିକା ଉପରେ ଚଢ଼ିଗଲା । ପାଟିରେ ସ୍ୱାଗତିକାର ଦୁଧ ଧରୁନଥାଏ । ହେଲେ ଏପଟ ସେପଟ କରି ଦିଇଟା ଦୁଧକୁ ମନଭରି ଖାଇ ଚାଲିଥାଏ ସମୀର । ଭୁଣ୍ଡିକୁ ଶୋଷାଡ଼ି ଚାଲୁଥାଏ । ଦୁଧ ଖାଇବା ପରେ ଧିରେଧିରେ ସମୀରର ମୁହଁ ତଳକୁ ତଳକୁ ଖସୁଥାଏ । ଅଂଟା ପାଖରେ ସ୍ୱାଗତିକା ବିଆର ବାସ୍ନା ତାକୁ ବିଆ ଆଡ଼କୁ ଟାଣିନେଲା । ଚଡ଼ି ଉପରେ ଚୁଚୁମି ଚାଲିଲା ସମୀର । ବାଳଗୁଡ଼ା ବି ପାଟିରେ ଟାଣି ହୋଇଯାଉଥାଏ । ଏ ସମୀର… ଆଃ… ବାଳଗୁଡ଼ା ଟାଣି ହୋଇଯାଉଛି । ଚଡ଼ିଟା ଖୋଲିଦେଇ ତାକୁ ଖାଇଦିଅ ।… ସମୀର ଚଡ଼ିଟା ଖୋଲିଦେଲା । ପେଡ଼ି ଭିତରୁ ବାହାରି ପଡ଼ିଲା ଘଂଚ ଜଙ୍ଗଲିଆ ବାଳ । ଏତେ ବାଳଯେ, ବିଆଟା ବି ଦିଶୁନଥିଲା । ବାଳ ଆଡେ଼ଇ ଆଡେ଼ଇ ବିଆ କିଆରୀରେ ପଶିଗଲା ସମୀର । ବିଆର କାନ୍ଥ ଦିଇଟାକୁ ମେଲା କରିଦେଇ ଜିଭରେ ଷ୍ଟ୍ରୋକ ମାରିଚାଲିଲା । ଜିଭରେ ସଲସଲ କରିବା ବେଳକୁ ବିଆରୁ ବାହାରି ପଡ଼ୁଥାଏ ଗରମ ପାଣି । ହଠାତ୍ ସ୍ୱାଗତିକା କହିଲା, ଏ ସମୀର… ଟିକେ ୬୯ ପୋଜ୍ କରିବା । ବିପି ଦେଖିଦେଖି ସମୀରର ବି ଗିହାଁ ଜ୍ଞାନ ହେଇଯାଇଥାଏ ।
ପ୍ୟାଂଟ ଖୋଲିଦେଇ ବାଣ୍ଡଟାକୁ ସ୍ୱାଗତିକା ପାଟିରେ ଢ଼ୁକେଇ ଦେଲା ସମୀର । ସେପଟେ ନିଜେ ବିଆଟାକୁ ପାଟିରେ ପୂରାଇ ଶୋଷି ଚାଲିଲା । ରୁମ୍ ସାରା ଖାଲି କଚକଚ, ପଚପଚ ସାଉଣ୍ଡ ହେଉଥାଏ । ଦିହେଁ ଖାଲି ଆଃ…ଉଃ… ହେଉଥା’ନ୍ତି । ଦଶ ପନ୍ଦର ମିନିଟ ଧରି ସ୍ୱାଗତିକା ସମୀରର ବାଣ୍ଡଟାକୁ କେନ୍ଦି ଲଲିପପ ଚୁଚୁମି ଚାଲିଥାଏ । ସେପଟେ ବିଆ କାନ୍ଥ ଭିତରେ ଥିବା ପିରାମିଡ଼କୁ ଜିଭରେ ସଲସଲ କରି କଣା ଭିତରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ଗଲଗଲ କରୁଥାଏ ସମୀର । ଆଉ କେହି ସମ୍ଭାଳିବା ସ୍ଥିତିରେ ନଥାନ୍ତି । ସ୍ୱାଗତିକା କହିଲା, ଏ ସମୀର ମୋତେ ଗେହିଁ ଚାଲ । ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ହେଉନି । ବାଣ୍ଡଟାକୁ କଣାରେ ଢ଼ୁକାଇ ଦିଅ । ସ୍ୱାଗତିକାର ଆଜ୍ଞାବହ ଭୃତ୍ୟ ଭାବେ ସମୀର ବସିପଡ଼ିଲା । ସ୍ୱାଗତିକାର ଜଙ୍ଘ ଦିଇଟା ଫାଡ଼ିଦେଲା । ପାଟିରେ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି କଣା ପୂରା ସ୍ପଷ୍ଟ ଦିଶୁଥାଏ । ଗୋଲାପୀ ଗୋଲାପୀ କଣାରେ ନିଜ ବାଣ୍ଡଟାକୁ ନେଇ ଢ଼ୁକେଇଦେଲା । ଦି ଚାରିଥର ଆସ୍ତେଆସ୍ତେ ପାହାର ଦେବା ପରେ ହଠାତ୍ ଜୋରରେ ନାଦି ଦେଲା ସମୀର । ଆଃ କହି ଚିକôାର କରି ପକାଇଲା ସ୍ୱାଗତିକା । ବହୁଦିନ ହେଲା ସେ ବି ଗିହାଁ ଖାଇନି । ବିଆ ବି ପୂରା ଟାଇଟ ଥାଏ । ଲୁହା ପଜେଇ ହେବା ଭଳି ସବୁଦିନ ହଲେଇ ହଲେଇ ବାଣ୍ଡ ପଜେଇକି ରଖିଥିଲା ସମୀର । ଆଜି ପ୍ରଥମ କରି ବିଆ ଦେଖି ତା ବାଣ୍ଡ ବି ମତୁଆଲ ହେଇଗଲା । କଣା ଭିତରେ ଠାଏ ଠାଏ ହୋଇ ବାଣ୍ଡଟା ପଶୁଥାଏ ବାହାରୁଥାଏ । ଆଃ…ଉଃ…ହୋଇ ଗାଣ୍ଡି ଟେକି ମଜା ନେଉଥାଏ ସ୍ୱାଗତିକା । ସମୀର ଷ୍ଟ୍ରୋକ ପରେ ଷ୍ଟ୍ରୋକ ନନଷ୍ଟପ ନାଦି ଚାଲିଥାଏ । ବାଣ୍ଡ ଏତେବଡ଼ଯେ, ବିଆର ହୁଡ଼ା ଡେଇଁ ନାହି ଯାଏଁ ବାଜୁଥାଏ । କରେଂଟ ଖେଳି ଯାଉଥାଏ ସ୍ୱାଗତିକା ଦେହରେ । ପୁରୁଣା ପୋଜରେ ଦି ଜଣଙ୍କୁ ଆଉ କରିବାକୁ ଭଲ ଲାଗିଲାନି । ସ୍ୱାଗତିକା କହିଲା, ତୁମ ଗିହଁଣା ତ ମୁଁ ଖାଇଲି, ଏବେ ମୋ ଗିହାଁ ଟିକେ ଦେଖ । ସମୀରକୁ ତଳେ ଶୁଆଇ ଦେଲା ସ୍ୱାଗତିକା । ବିଆ କଣା ଭିତରେ ସମୀର ବାଣ୍ଡଟାକୁ ଭର୍ତି କରିଦେଇ ସ୍ୱାଗତିକା ବି ନାଦି ଚାଲିଥାଏ । ସ୍ୱାଗତିକାର ଦୁଧ ଦିଇଟା ଧରି ଚିପି ଚାଲିଥାଏ ସମୀର । ସମୀର ଗାଣ୍ଡି ତଳେ ଏକ ତକିଆ ରଖିଦେଲା । ଗାଣ୍ଡିଟା ଟିକେ ଉଠିକି ରହିଲେ ଗିହାଁଟା ଭଲ ହୁଏ । ସ୍ୱାଗତିକାର ଗିହଁଣା ଦେଖି କାବା ହେଇଗଲା ସମୀର । ଥାକୁଲ ଥାକୁଲ ଗାଣ୍ଡି, ବେଲ ପରିକା ଦୁଧ ଖାଲି ଭୂମିକମ୍ପ ଭଳି ଥରି ଉଠୁଥାଏ । ବାଳୁଆ ବିଆରେ ସମୀର ବାଣ୍ଡଟା ବି ଲୁଚି ଯାଉଥାଏ । ସ୍ୱାଗତିକାର ନଘାଂ ଷ୍ଟ୍ରୋକରେ ସମୀରର ବାଣ୍ଡ ବି ଦରଜ ହେଇଗଲା । ଅଧଘଂଟା କାଳ ଦିହେଁ ଗିହାଁଗେହିଁ ହେଲେବି କାହାର ବି ଝଡ଼ିନଥିଲା । ସ୍ୱାଗତିକା ଟିକେ ରେଷ୍ଟ ନେଇ ଏଥର ଗାଣ୍ଡିଟାକୁ ଦେଖାଇଦେଲା । ସମୀର କିନ୍ତୁ କେଉଁପଟେ କରିବ ବାଟ ପାଉନଥାଏ । ଗାଣ୍ଡି କଣାରେ ନା ବିଆ କଣାରେ । ସମୀରର ବାଣ୍ଡଟାକୁ ହାତରେ ଧରି ସ୍ୱାଗତିକା ନିଜ ବିଆ ଭିତରେ ପୂରାଇ ଦେଲା । ଖଟ ତଳେ ଠିଆ ହୋଇଗଲା ସମୀର । ସ୍ୱାଗତିକା ବିଆକୁ ମାରି ଚାଲିଲା ଠିଆ ଠିଆ ଷ୍ଟ୍ରୋକ । ପଛୁଆ ଗିହାଁ ଏତେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଥିଲାଯେ, ସ୍ୱାଗତିକା ଭାବୁଥିଲା ବୋଧେ ବିଆ ଭିତରେ ବିସ୍ଫୋରଣ ହୋଇଯିବ । ପଚାଶ ଷ୍ଟ୍ରୋକ ମାରିବା ପରେ ଦମ ହରାଇଥିଲା ସମୀର । ବାଣ୍ଡରୁ ଭସଭସ ହୋଇ ବୀର୍ଯ୍ୟଗୁଡ଼ା ସ୍ୱାଗତିକା ବିଆରେ ଗଦା ହୋଇଗଲା । ସେପଟେ ସ୍ୱାଗତିକା ବିଆରୁ ରଜ ଗୁଡ଼ା ଭସଭସ ହୋଇ ବାହାରିପଡ଼ିଲା । ସ୍ୱାଗତିକା ଠିଆ ହେଇଗଲା । ଫଳରେ ବୀର୍ଯ୍ୟ ସହ ସ୍ୱାଗତିକାର ଧଳାଧଳା ବହଳିଆ ମାଲ ତକ ଚଟାଣ ତଳେ ଥପଥପ ହୋଇ ପଡ଼ୁଥାଏ । ସ୍ୱାଗତିକାର ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ଚାଟିଚାଟି ସମୀର କହୁଥାଏ, ମାଲିକ ଝିଅର ଦୁଧ ସୁନ୍ଦର ।