ପରଦିନ ସକାଳୁ ଯେତେବେଳେ ଭାଉଜ ଗାଧେଇ ଯିବାକୁ ଡାକିଲେ, ମୁଁ କହିଲି ତୁମେ ଏବେ ଏକା ଯାଇ ଗାଧେଇ ଆସ, ମୁଁ ଟିକିଏ ପରେ ଯିବି କାରଣ ଆଜି ମୋର ଲୁଗାପଟା ଦି’ଟା ସଫା କରିବି ଆଉ ମୁଣ୍ଡ କାନ ଧୋଇ ଭଲରେ ଟିକେ ଗାଧେଇବି । ଏମିତି ସମୟକୁ ଟାଳି ଟାଳି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଖାଇବା ପିଇବା ଦେଇକି ଦି ପହର ବେଳା ଆସିଲି କାରଣ ଏବେ ମନ ଇଚ୍ଛା ଯେତେବେଳ ହେଲେ ବି କିଏ କହିବାର ନାହିଁ । କେଜାଣି ଏଇ ଘର ଲୋକେ ଆସିଗଲେ ଏମିତି ଆଉ ସୁଯୋଗ ମିଳିବ କି ନାହିଁ ! ଏଇଆ ଭାବି ସେଦିନ ବି ଦେହରୁ ସବୁ ଲୁଗାପଟା କାଢି ନିଜକୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ନଙ୍ଗଳା କରି ମୋର ଯେତେ କପଡା ନେଇଥିଲି ସଫା କରିବାକୁ ସଫା କଲି । ଏମିତି ଲୁଗା ସଫା କରୁ କରୁ ବି ଅନେକ ସମୟରେ ମୋ ନିଜର ନଙ୍ଗଳା ଦେହକୁ ଦର୍ପଣରେ ଦେଖିବାକୁ ବହୁତ ଭଲ ଲାଗୁଥାଏ । ଛାତିର ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ଯେମିତିକି ଥଳଥଳ ହେଇ ମୋ ଆଖିକୁ ଆକର୍ଷିତ କରି ନେଉଥାଏ । କେତେବେଳେ ବା ନଇଁ କି ଲୁଗା ଉଠେଇଲା ବେଳେ ସେ ଦୁଇଟା ଯେମିତି ଗୋଲ୍ ଗୋଲ୍ ହେଇ ଝୁଲି ଯାଆନ୍ତି ଆହୁରି ସୁନ୍ଦର ଲାଗେ । ପ୍ରାୟ ଅନେକ ସମୟରେ ମୋ ଦେହର ସୁନ୍ଦରତା ଆଉ ରୂପ ଯୌବନକୁ ନେଇ ମୋ ମନରେ ଏକ ପ୍ରକାରର ଅହଂକାର ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ । ଏମିତି ରାଜକୁମାରୀ ପରି ରୂପ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟକୁ କୋଉ ଛତରା ଟୋକାଟାକୁ ସମର୍ପି ଦେବି ବା ? ଏମିତି ଚିକ୍କଣ ଗୋରା ଗାଲକୁ ସରୁ ନାଲି ନାଲି ଓଠରେ କୋଉ ବାଲୁଙ୍ଗାର ଗୁଟଖା ଖିଆ ଓଠ ଚୁଚୁମିବ ଯେ….? ପୁଣି ଶଙ୍ଖ ମଲ ମଲ ପରି ଦେହର ଧଳା ଧଳା ବେଲୁନ୍ ପରି ଏ ମୋର ଦୁଇ ଛାତିକୁ କୋଉ ବାତେରା ଧରିବ ଯେ….. ଛି………. ଦେଖୁ ନ….. କଳା କଳା କୁଞ୍ଚୁକୁଞ୍ଚିଆ ଦୁଇ କେରା ବାଳ ମଝିରେ କେମିତି କଅଁଳ ମୁଲାୟମ୍ ବିଆଟା ସଜ ଫୁଟା ଗୋଲାପର ପାଖୁଡା ପରି ସୁନ୍ଦର ଲାଗୁଛି…. ଆଉ ଏଥିରେ କୋଉ ଲଫଙ୍ଗାର…… ନା ନା… ଏ ନରମ୍ ଗରମ ଗୁଲୁଗୁଲିଆ ଓଠରେ ଓଠ ଲଗେଇ ଚୁଚୁମିବାକୁ, ଠିଆ ଠିଆ ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ତା ଦୁଇ ପାପୁଲିରେ ଧରି ଗୋଲାପି ଭୁଣ୍ଡିକି ପାଟିରେ ପୁରାଇ ଖାଇ ଯିବାକୁ ଆଉ ନରମ ନରମ୍ କଅଁଳ ବିଆରେ ତା ଗରମ ଗରମ… ଏମିତିକା ପେଲି ଦେବାକୁ ଆଃ……. କୋଉ ରାଜକୁମାରଟେ ଆସିବା କଥା ନା ଆଉ……
ଦର୍ପଣ ଆଗରେ ନିଜେ ନିଜ ଯୌବନର ନଗ୍ନ ଅବୟବ ଗୁଡିକୁ ଦେଖି ଏମିତି କାମ ବିଭୋର ହେଇଯାଉଥିଲି ଯେମିତି । ଶୋଅର୍ ଟାକୁ ଫୁଲ୍ ମୋଡରେ ଚଳେଇ ମୋର ଗରମ ଦେହକୁ ଭିଜେଇବାରେ ଲାଗିଲି । ଏତିକିବେଳେ ଲାଇଟ୍ ଚାଲି ଯିବାରୁ ଭିତରଟା ଅନ୍ଧାର ଲାଗିଲା । ଦର୍ପଣ ସମ୍ମୁଖରେ ମୋର ନଗ୍ନତାର ଚିତ୍ର ଝାପ୍ସା ହେଇଗଲା । ଏ ଘରେ ତ କେହି ନାହିଁ, ଏତେ ବଡ଼ ବାଉଣ୍ଡ୍ରି ଡେଇଁ କିଏ ଆଉ ଆସିବ ଯେ; କବାଟ ମେଲା ଥିଲେ ବି ଚଳିବ । କବାଟ ମେଲା କରିଦେବାରୁ ଦିନ ଦି’ ପ୍ରହରର ପ୍ରାକୃତିକ ଆଲୋକରେ ଦର୍ପଣରେ ମୋର ଉଦ୍ଧତ ଯୌବନର ନଗ୍ନ ପ୍ରତିବିମ୍ବ ଗୁଡିକ ଯେମିତି ଆହୁରି ଆକର୍ଷଣୀୟ ଆଉ ସେକ୍ସି ଲାଗିଲା । ସତେ ଯେମିତି କାଳ୍ପନିକ ଦୁନିଆଁର ନଗ୍ନ ଅପସରିଟିଏ । ଆପାଦମସ୍ତକ ପାଣିରେ ଭିଜି ଉତ୍ତେଜନାର ପରିମାଣଟାକୁ ଯେମିତି ଧିରେ ଧିରେ ବଢେଇବାରେ ଲାଗିଥାଏ । ପାଣି ସରସର ନଗ୍ନ ଦେହରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ଚାଳନା କରୁ କରୁ ଦେହଟା ଶିହରଣରେ ଥରି ଉଠୁଥାଏ । ଆଖି ମୁଦି ହୋଇ ଆପେଆପେ ଦୁଇ ହାତ ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଧରି ଖେଳିବାରେ ଲାଗିଲେ । କେତେବେଳେ ପୁଣି ଜଂଘ ସନ୍ଧିର ପଶି ସଲସଲ କରିବାରେ । ଆଃ….. କି ରୋମାଣ୍ଟିକ୍ ମୂହୁର୍ତ୍ତ ସତେ । ପାଟିରୁ ଆପେ ଆପେ ବାହାରି ପଡୁଥାଏ ଉତ୍ତେଜନାର ଆର୍ତ୍ତନାଦ । ଆସ….. ମୋ ନାଲି ଗୁଲୁଗୁଲୁ ନରମ ଓଠରେ ଓଠ ଲଗାଇ ଥରେ ଚୁଚୁମି ଯାଅ…… ଉନ୍ମତ୍ତ ଉଦ୍ଧତ ସ୍ତନ ଯୁଗଳକୁ ଦଳି ଚକଟି ଖାଇ ପକାଅ…… ଉଃ……ଫ୍……. ଦେଖୁ ନ…. ତମ ପରଶ ପାଇବାକୁ ମୋର ଭିତରେ ଭିତରେ ଲାଳେଇ ଗଲାଣି….. ଆସ ନା….. ମତେ ଟିକିଏ ଜୋରରେ ଜାବୁଡିକି ଧରି…….. ଓଃ….. ମୁଁ ତ ଆଉ ସହି ପାରୁ ନ ଥାଏଁ ଯୌବନର ଏଇ ଅସମ୍ଭାଳ ବୋଝ । ଗୋଟିଏ ହାତରେ ଦୁଧକୁ ଦବେଇ ଅନ୍ୟ ହାତରେ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିରେ ଘସି ଆଖି ବୁଜି ଦୀର୍ଘଚ୍ଛ୍ବାସ ଛାଡୁଥାଏଁ । ଉପରୁ ଝର ଝର ଝରା ପାଣି, ଦେହରେ ଯୌବନର ପିପାସା, ଶୂନଶାନ କୋଠାର ଶାନ୍ତ ବାଥରୁମରେ ମତୁଆଲି ପରି ଏକାକିନୀ ନଗ୍ନ ସ୍ନାନ ମତେ ଯେମିତି ବାସ୍ତବତାଠାରୁ ଦୂରେଇ ନେଇ କୋଉ ଏକ ସ୍ବପ୍ନ ରାଇଜରେ ଛାଡିଦେଉଥାଏ । ଯୌବନ ବନାନୀରେ କାମନାର ବହ୍ନିଟା ଯେହ୍ନେ ହୁତୁହୁତୁ ହୋଇ ତନୁମନକୁ ଜାଳି ଦେଉଥାଏ । ବେଶ୍ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ନିଜେ ନିଜର ତନୁବଦନର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅଙ୍ଗକୁ ଧିରେ ଧିରେ ସ୍ପର୍ଶ କରି ଯେମିତି ଆହୁରିରୁ ଆହୁରି କାମାତୁରା ହୋଇ ପଡୁଥାଏଁ । ଏପରି ଯୌବନ ଜ୍ବାଳାରେ କାମ ପିପାସିନୀ ପରି ମୁହଁରୁ କାମୁକ ସ୍ବର ବାହାର କରି ଅଙ୍ଗ ଚାଳନା କରୁ କରୁ ଯେତେବେଳେ ଆଉଥରେ ଆଖି ଖୋଲି ଦେଖିଲି ବାଥରୁମ୍ ସାମ୍ନାରେ ମସ୍ତ୍ ଭେଣ୍ଡା ଟୋକାଟେ ଅର୍ଦ୍ଧ ନଗ୍ନ ହୋଇ ଛିଡା ହୋଇ ମତେ ଅପଲକ ନୟନରେ ଅନେଇଁ ରହିଛି । ଅଣ୍ଟାରେ ପତଳା ଗାମୁଛା ଟେ ଛଡା ତା ଦେହରେ ବି ଆଉ କିଛି ନାହିଁ । ପ୍ରଥମେ ଏହାକୁ ମୋ ମନର ଭ୍ରମ ଭାବି ମୋର ବି ସେମିତି କିଛି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ହେଲାନି କାରଣ କାମନା ନିଶାରେ ମୁଁ ବି ବିଭୋର ହୋଇ ଯାଇଥିଲି ଆଉ ସେଭଳି ଏକ ଗୋରା ତକ ତକ ଭେଣ୍ଡିଆ ଟୋକାକୁ ମୋ ସପନର ରାଜକୁମାର ଭାବେ ସଜେଇ ନେଇଥିଲି । ତେଣୁ ସ୍ବପ୍ନ ପରି ପୂର୍ବବତ୍ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ବାହୁ ମେଲେଇ ମତେ ତାଙ୍କ ବାହୁ ବନ୍ଧନରେ କୋଳେଇ ନେବାକୂ ଆହ୍ବାନ କଲି । ହେଲେ ସିଏ ବି ଯେତେବେଳେ ମୋ ପାଖକୁ ଆସି ତାଙ୍କର ଦୁଇ ବାହୁରେ ଭିଡି ନେଇ ପ୍ରସସ୍ଥ ଛାତିରେ ଜାକିଧରି ଓଠକୁ ଓଠରେ ଲଗାଇ କାମୁଡ଼ି ଦେଲେ, ହଠାତ୍ ନିଶା ଫାଙ୍କିଲା ପରି ମୁଁ ଚମକି ଉଠିଲି । ଆରେ ଇଏ ତ ସ୍ବପ୍ନ ନୁହେଁ ସତ । ଏତିକି ବେଳକୁ ସିଏ ଯେ ମତେ ଭିଡିକି ଧରି ପାଗଳ ପରି ମୋର ଓଠ, ମୁହଁ, ଗାଲ, ବେକ ସବୁଆଡେ ଚୁମିବାରେ ଲାଗିଛନ୍ତି । ସତଟାକୁ ସାମ୍ନା କରି ଭୟରେ ତାଙ୍କ ଠାରୁ ଦୂରେଇ ଯିବାକୁ ଚାହିଁଲେ ବି ଆଉ ପାରୁ ନି । ଏତିକି ବେଳେ ତାଙ୍କର କଣ ଗୋଟାଏ ମୋ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିକୁ ଜବରଦସ୍ତ ପଶି ଯିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିକରି ଯେମିତି ଅସଫଳ ହେଉଥାଏ । ଭୟରେ ମୋ ଦେହ ଥରିବାରେ ଲାଗିଲା । “ମତେ ଛାଡ ନା ପ୍ଲିଜ୍…. ଏସବୁ ମତେ ଭଲ ଲାଗୁ ନି…..” ଏତିକି କହୁ କହୁ ସେ ଭଦ୍ର ପିଲାଟେ ପରି ମତେ ଛାଡିଦେଲେ । ଦୁଇ ହାତରେ ନିଜ ଛାତିକୁ ଲୁଚେଇକି ତାଙ୍କଠାରୁ ଦୂରେଇ ଯାଉ ଯାଉ ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲି ଅଣ୍ଟାରେ ଗୁଡେଇ ହେଇଥିବା ତାଙ୍କର ସେଇ ପତଳା ଗାମୁଛାଟା ବି ପାଣିରେ ଭିଜି ଲଟପଟେଇ ଯାଇଛି ଆଉ ତାଙ୍କ ଅଣ୍ଟା ସଳଖ ସମ୍ମୁଖ ଭାଗରୁ ଲମ୍ବା ହେଇକି ହାତେ ଲମ୍ବ ଆଗକୁ ଲମ୍ବି ଆସିଛି କଣ ଗୋଟାଏ, ଯେଉଁଥିରେ ସେଇ ପତଳା ଗାମୁଛାଟା ବର୍ଷାରେ ଗଛ ଡାଳରେ କପଡା ଶୁଖେଇଲା ପରି ତଳକୁ ଓହଳି ଯାଇଛି । ମରଦ ଟୋକାର ନଗ୍ନ ଯୌବନକୁ ଥରେ ମନ ଭରି ଦେଖି ରହିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ ବି ସୌଜନ୍ୟତା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ତାଙ୍କ ଆଡକୁ ପଛକରି ବୁଲି ପଡିଲି । କେତେବେଳୁ ଲାଇଟ୍ ଟା ବି ଆସିଯାଇଥାଏ । କବାଟ ବି ମେଲା । ବାଥରୁମ୍ ର ଚାରି କାନ୍ଥ ବଡ଼ ବଡ଼ ଦର୍ପଣରେ ସଜା । ଉଲଗ୍ନ ଶରୀରରେ ନିଜର ଏପରି ଯୌବନକୁ ଲୁଚେଇବି ବା କେମିତି ? ଲୁଗାପଟା ଯେ କାଚିକି ସବୁ ବାଲ୍ଟୀରେ ଭରି ବାହାରେ ରଖି ଦେଇଛି । ସେମିତି ଦୁଇ ହାତକୁ ଛାତିରେ ଛନ୍ଦି ତାଙ୍କ ଆଡକୁ ପଛ କରି ଛିଡା ହେଲେ ବି ସାମ୍ନା ଦର୍ପଣରେ ସବୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଦେଖା ଯାଉଛି । ଯେମିତି ତାଙ୍କ ଆଡେ ପଛ କରିଥିଲେ ବି ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ଦେଖି ପାରୁଛି । ସେ ସେମିତି ମଝି ରେ ଛିଡା ହେଇ ଶୋଅରରୁ ଝରୁଥିବା ପାଣିରେ ଭିଜୁଥାନ୍ତି ନଗ୍ନ ମୂର୍ତ୍ତିଟେ ପରି । ହୃଷ୍ଟ ପୃଷ୍ଟ ବଳିଷ୍ଠ ଶରୀରରେ ସାମାନ୍ୟ ଗାମୁଛାଟା ପାଣିରେ ଭିଜି ଲଟକି ଯାଇଥାଏ, ଯେମିତି ସିଏ ବି କିଛି ପିନ୍ଧି ନାହାଁନ୍ତି । ଆଉ ତାଙ୍କର ସେଇଟା ହାତେ ଲମ୍ବର ହେଇ ଆଗକୁ ଲମ୍ବି ଲପ୍ ଲପ୍ ଦୋହଲୁଥାଏ ଯେମିତି ।
ଆରେ ଇଏ ତ ଭାଉଜଙ୍କ ମାମୁଁ । ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଭାବରେ ଆଗରୁ କେବେ ଦେଖି ନ ଥିଲେ ବି ଫଟୋରେ ଦେଖିଛି । ବାହାରେ କୋଉଠି ପଢାପଢି କରନ୍ତି ବୋଧହୁଏ । ତାଙ୍କ ବାଥରୁମରେ ମତେ ଏଭଳି ଭାବରେ ଦେଖି କଣ ଭାବୁଥିବେ କେଜାଣି ? ମୁଁ ଭୟ ଏବଂ ଲାଜରେ ସରମି ଯାଉଥିଲି ଯେମିତି । କଣ କରିବି କଣ ନାହିଁ କିଛି ବୁଦ୍ଧି ଦିଶୁ ନ ଥିଲା । ସିଏ ବି ଚୁପ୍, ମୁଁ ବି ଚୁପ୍ । ଏମିତି ନିରବରେ ଦୁଇ ଜଣ ଉଲଗ୍ନ ପ୍ରାୟ ହୋଇ ବାଥରୁମରେ ଭିଜୁଛୁ କେବଳ । କାହାରି ମୁହଁରେ ଭାଷା ନାହିଁ ।
କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ ସେମିତି ଛିଡା ହୋଇ ଥରିଲା ଥରିଲା କଣ୍ଠରେ ପଚାରିଲେ, “ତମେ କିଏ, ଆଉ ଆମ ବାଥରୁମରେ କେମିତି ?” ବୋଧହୁଏ ସିଏ ବି ସନ୍ଦେହରେ ଥିଲେ ମୁଁ ବି ସତ ନା ଭୂତ କି ପିଶାଚିନୀ ବୋଲି । ଏଥର ମୁଁ ବି ଡରି ଡରିକି ମୋ ପରିଚୟ ଦେଲି ସେମିତି ତାଙ୍କୁ ଦର୍ପଣରେ କଣେଇ କଣେଇ । ଏଥର ସେ କହିଲେ, “I’m really sorry.”
ମୁଁ- ଆରେ ତମେ କାଇଁ Sorry କହୁଛ, ଭୂଲ୍ ତ ମୋର; କମ୍ ସେ କମ୍ ଡୋର୍ ଟାକୁ ମୋର ଲକ୍ କରିବାର ଥିଲା । ହେଲେ ଲାଇଟ୍ ନ ଥିଲା ବୋଲି…..
ସେ- ସେଇଥିପାଇଁ ତ……. ତମର ଏମିତି ହଟ୍ ଆଉ ସେକ୍ସି ଫିଗର୍ ଦେଖି କିଏ ସହି ରହି ପାରିବ ଯେ…… ଲାଗିଲା କୋଉ ସରଗ ପରୀଟେ ବୋଧହୁଏ ଓହ୍ଲେଇ ଆସିଛି….. ପୁଣି ତମେ ବି ତ ବାହୁ ମେଲେଇ…..
ମୁଁ- Sorrrryyyyyyy………
ସେ- ବୋଧହୁଏ ଅନ୍ୟ କାହା ପାଇଁ waiting ରେ ଥିଲ ବୋଧହୁଏ…..
ମୁଁ- ନାଇଁ…. ନାଇଁ….. ମୋର ଆଉ କିଏ ଅଛି ଯେ……
ସେ- କାଇଁ… ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡ ନାହିଁ କି…..
ମୁଁ- ନା…..
ସେ- ବିଶ୍ୱାସ ହେଉନି……
ମୁଁ- କାହିଁକି…..
ସେ- ମୋ ଆସିଲା ବେଳେ ତମେ ଯେମିତି କାହାକୁ ଗୋଟେ ତ ଡାକୁଥିଲ……
ମୁଁ- (ଏକଦମ୍ ଲାଜେଇକି) କହିଲି ପରା Sorrryyy….
ସେ- ଗୋଟେ କଥା କହିବି…..
ମୁଁ- (ସେମିତି ଲାଜେଇକି ସମ୍ମତିରେ ମୁଣ୍ଡ ହଲାଇ) ହୁଁ……..
ସେ- U are looking gorgeous…. ଆଉ ତମକୁ ଯିଏ ପାଇବ ନା ସେ ବି ବଡ଼ ଭାଗ୍ୟବାନ….. OK…. ଗାଧାଅ…..
ମୁଁ- (କେଜାଣି କାହିଁକି ତାଙ୍କ କଥା ଗୁଡିକ ମତେ ଯେମିତି ଏକ ଅଜଣା ଡୋରିରେ ତାଙ୍କ ଆଡକୁ ଟାଣି ନେଲା ପରି ଲାଗୁଥିଲା । ସିଏ ଚାହିଁଥିଲେ ମୋ ସହ ଜବରଦସ୍ତ ସବୁକିଛି କରି ପାରିଥାନ୍ତେ । ଦେଖିବାକୁ ବି ତ ହଟ୍ଟା କଟ୍ଟା ରାଜକୁମାର ପରି । ପୁଣି କେଜାଣି କେତେବେଳୁ ମୋର ବି ସବୁ ଦେଖି ନେଇଛନ୍ତି । ବାହାରେ ଯଦି ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କୁ ଏସବୁ କହି ଦିଅନ୍ତି…..)
ସେ- ହଉ… ତୁମର ସରିଲେ ମତେ ଟିକେ ଡାକିଦେବ ଆଁ…. (କହି ଚାଲି ଯାଉଥିଲେ) ତାଙ୍କର ଏମିତି ଅଚାନକ ଆସି ମୋର ସବୁକିଛି ଦେଖିନେଇ, ଅଜାଣତେ ହେଉ ମତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ଚୁମିଚାଟି ଯୌବନରେ ପୁରଷ ସ୍ପର୍ଶର ପ୍ରଥମ ଅନୁଭୂତି ଦେଇ; ପୁଣି ମୋ ମନାକୁ ମାନି ମତେ ଛାଡିଦେଇ, ଏମିତି ମିଠା ମିଠା କଥା କହି ମୋ ଠାରୁ ହଠାତ୍ ଦୂରେଇ ଯିବାଟା କାଇଁ ମତେ ହଜମ୍ ହେଲା ନି । ତେଣୁ ସେ ବାଥରୁମ ରୁ ବାହାରିଯିବା ପୂର୍ବରୁ ଯେମିତି ଯନ୍ତ୍ରବତ୍ ତାଙ୍କୁ ଡାକି ପକେଇଲି ।)
ମୁଁ- ଟିକିଏ ଶୁଣିବ…
ସେ- (ବାହାରେ ଥାଇ) କୁହ….
ମୁଁ- (କେମିତି ତାଙ୍କୁ ଅଟକାଇବି ଭାବି ନ ପାରି, ସେମିତି ଡରି ଡରି ଡୋର୍ ସାମ୍ନାକୁ ଆସି ମୁଣ୍ଡକୁ ସାମାନ୍ୟ ବାହାର କରି) ସେଇ ମୋ ଲୁଗା ବାଲ୍ଟିଟା ଟିକିଏ ବଢେଇ ଦେବ କି…?
ସେ- ( ଲୁଗା ବାଲ୍ଟିକୁ ଉଠାଇ ମୋ ହାତରେ ଦେଉ ଦେଉ ) ଏମିତିରେ ସବୁକିଛି ଦେଖେଇକି ଥରେ ଭିଡି ଧରିଲା ପରେ ବି ଏମିତି ଲୁଚେଇବା ଦରକାର ପଡୁଛି କି….??
ମୁଁ- (ଲାଜେଇ ସାମାନ୍ୟ ମୁରୁକି ହସି) କଣ…. ସବୁ ଦେଖି ଦେଇଛ କି….???
ସେ- (ସେମିତି ବାଲ୍ଟିକୁ ଅନ୍ୟ ପଟରେ ଧରିକି, ନିଶା ଭରା ଚାହାଣିରେ ମୋ ଆଖିକୁ ଅନେଇଁ) ମତେ ଲାଗୁନି ଆଉ କିଛି ବାକି ଅଛି….
ମୁଁ- (ଥରେ ତାଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ, ଥରେ ତାଙ୍କର ସେଇ ଲମ୍ବା ଦଣ୍ଡ ପରି ଲୁଗା ଟେକା ଅଙ୍ଗକୁ ଚାହିଁ, ଯୋଉଟା ଏଯାବତ ସେମିତି ସିଧା ଟାଣି ହେଇ ଆଗକୁ ଲମ୍ବି ରହିଥାଏ । ରୁମ୍ ବାହାରର ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଦିବାଲୋକରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଦେଖାଗଲେ ବି ଗାମୁଛାଟା ଡବଲ୍ ଥିବାରୁ ଦଣ୍ଡ ଭଳିଆ ଯାହା ଜଣା ପଡୁଥାଏ । ) କେତେବେଳୁ ଆସିଥିଲ ଯେ….
ସେ- ଯେତେବେଳୁ ତମେ ଏ ବାଲ୍ଟିଟା ଏଇ ବାହାରେ ରଖିଲ….
ମୁଁ- ତମେ ହେଲେ ତ ଡୋର୍ ନକ୍ କରି ପାରିଥା’ନ୍ତ…..
ସେ- କାଇଁ ତମେ ତ ଚାହୁଁଥିଲ….. ତମର ଏଇ ସବୁକୁ କିଏ ଦେଖୁ….. ଆଉ ମୁଁ ଦେଖିଲି….. ଶେଷରେ ବାହୁ ମେଲେଇ ବି ଡାକିଲ…. ଆଉ ମୁଁ ଗଲି ବି….. ପୁଣି ତମର କଣ ହେଲା କେଜାଣି…….
ମୁଁ- ପ୍ଲିଜ୍ ଏସବୁ ଆଉ କାହାକୁ କହିବ ନି…. ହାଁ…..
ସେ- ଆଉ ଯଦି ତୁମେ କାହାକୁ କହିଦିଅ…..
ମୁଁ- ମୁଁ କେମିତି କାହାକୁ କଣ କହିବି ଯେ…..
ସେ- ଆଉ କଣ….. ଏବେ ଯୋଉ ଅପଲକ ନୟନରେ ଅନେଇଁ ରହିଛ….
ମୁଁ- (ଲାଜେଇକି) ନା ମ…. ମୁଁ କେମିତି କହିବି ଯେ….
ସେ- ତମେ ବି କହିବନି କି ମୁଁ ବି କହିବି ନି; ପୁଣି ଏମିତି ମନା କରୁଛ କାହିଁକି ଯେ…..
ମୁଁ- (କଣ କହିବି କଣ ନାହିଁ କିଛି ଭାବି ପାରିଲି ନି, ସେମିତି ଘବରେଇଲା ପରି) ନାଇଁ ମାନେ……
ସେ- ତମ ଆଖି କହୁଛି…. ମନରେ ଅନେକ କିଛି ଆଶା ଆକାଂକ୍ଷା ଉଙ୍କି ମାରୁଛି; ଅଯଥାଟାରେ ଏମିତି ଲୁଚେଇ ରଖିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି ନିଜକୁ ନିଜେ କାଇଁ କଷ୍ଟ ଦେଉଛ…..
ମୋ ମୁହଁରେ ଆଉ କୌଣସି ଉତ୍ତର ନ ଥିଲା । କେଜାଣି କାହିଁକି ଚୁପଚାପ ବାଲ୍ଟିଟାକୁ ତାଙ୍କ ହାତରେ ଛାଡି ଦେଇ ଭିତରକୁ ପଶି ଆସି ପୁଣିଥରେ ପାଣିରେ ଭିଜିବାକୁ ଲାଗିଲି । ମୋ ପଛେ ପଛେ ସିଏ ବି ଭିତରକୁ ପଶି ଆସି ମୋ ପଛରେ ଛିଡା ହୋଇ ଭିଜିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ମୁଁ ସେମିତି ଛାତିରେ ଦୁଇ ହାତକୁ ଛନ୍ଦି ସେ ଦୁଇଟାକୁ ଲୁଚେଇ ରଖିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା ମାତ୍ର କରୁଥାଏଁ, କିନ୍ତୁ ନଜରଟା ମୋ ବାରମ୍ବାର ଲାଖି ରହୁଥାଏ ଦର୍ପଣରେ ଉଙ୍କି ମାରୁଥିବା ତାଙ୍କର ସେଇ ଲମ୍ବାଳିଆ ଅଙ୍ଗ ଉପରକୁ । ସେ ସେମିତି ମୋ ପଛରେ ରହି ଥରିଲା ଥରିଲା ଓଠରେ କହିଲେ, “ଦୁଃଖର କାରଣ କାମନା, ଆଉ କାମନାର ବିନାଶରେ ଦୁଃଖର ବିନାଶ । ତମ ଇଚ୍ଛା ବିରୁଦ୍ଧରେ ମୁଁ କିଛି କରିବାକୁ ଚାହୁଁ ନି… କିନ୍ତୁ ମୋ ମନ କହୁଛି ତମ ଇଚ୍ଛାଟା ତମ ଆଖିରେ ସବୁବେଳେ ଲାଖି ରହିଛି । ମଣିଷ ଯୌବନ କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ । ମନରେ ଯଦି ଇଚ୍ଛା ଅଛି ଆଉ ସୁଯୋଗ ବି ମିଳିଛି ତେବେ ମୋ ମତରେ ଦୁନିଆଁର ସବୁକିଛି କୁ ଥରେ ଥରେ ଏନଜଏ କରିନେବା ଭଲ କାରଣ କିଏ ଜାଣିଛି ଏଇ କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ଜୀବନରେ କେତେବେଳେ ଯେ କଣ ଘଟି ଯାଇପାରେ ।“ ତାଙ୍କ କଥା ଗୁଡିକ ମୋ ଶିରା ପ୍ରଶିରାରେ କରେଣ୍ଟ୍ ଖେଳିଲା ପରି ସଞ୍ଚାରିତ ହେଉଥାଏ । କିଂକର୍ତ୍ୟବିମୁଢ଼ ହୋଇ ନିର୍ବାକ ନିଶ୍ଚଳ ରହି ଶୁଣୁଥାଏଁ ଯାହା । ମୋର ଯେ ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡ ନାହିଁ କି ବାହାଘର ବି ତ ଠିକ୍ ହେଇ ପାରୁ ନାହିଁ । କର୍ମଫଳ ଅନୁସାରେ କେଜାଣି କେବେ ଠିକ୍ ବି ହେଇ ପାରିବ ନା ନାହିଁ । ମୁଁ ଯେ ଜୀବନ ଯୌବନର ଶୀର୍ଷରେ, ଶରୀରର ଗାଠନିକ ଅବୟବର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟତା ପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ଗୋଲାପ ପରି । ଶୁଣିଛି ନାରୀର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟତାର ପରିପୂର୍ଣ୍ଣତା କେବଳ ପୁରୁଷଙ୍କ ମୂଲ୍ୟାଙ୍କନରେ । ଯୌବନର ଏପରି ସୁନ୍ଦରତାକୁ ତ ସବୁବେଳେ ଲୁଗା ପଟା ଭିତରେ ଲୁଚେଇକି ରଖୁଛି । ସତରେ ଏ ରୂପ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ର ମୂଲ୍ୟ ଆଉ କେତେବେଳେ ? କଣ ବୟସର ସାୟାହ୍ନରେ ଚର୍ମ ସବୁ କୁଞ୍ଚୁକୁଞ୍ଚିଆ ହୋଇ ଯୌବନଟା ଢଳିଗଲେ ? ମୋ ଭିତରୁ ମୋ ଅନ୍ତରାତ୍ମାଟା ଯେମିତି ଅଭିମାନ କରି କହୁଥିଲା । ଇଚ୍ଛା ତ ହେଉଥାଏ ଓଲଟି ପଡି ତାଙ୍କୁ ଭିଡି ଧରିବାକୁ ତଥାପି ଆତ୍ମସମ୍ମାନ ଦୃଷ୍ଟିରୁ କେବଳ ଚୁପଚାପ ସେମିତି ତାଙ୍କ ଆଗରେ ଛିଡା ହେଇ ପ୍ରେମାକାଂକ୍ଷୀ କାମିନୀଟିଏ ପରି କେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ଆଖିକୁ ତ କେତେବେଳେ ପୁଣି ତଳ ଉପର ତଳ ଉପର ହେଇ ଦୋହଲି ଉଠୁଥିବା ତାଙ୍କର ସେଇ ମସ୍ତ ବଡ଼ ପୁରୁଷାଙ୍ଗକୁ ଦର୍ପଣରେ ଖାଲି ଅନାଉଁ ଥାଏଁ । ସିଏ ପୁଣିଥରେ କହିଲେ, “ଜାଣୁଛି, ନାରୀର ଗହଣା ଲାଜ, ଯାହା ଅନେକ ଆଗରୁ ତମେ ମତେ ଜାଣତରେ ହେଉ କି ଅଜାଣତରେ ଦେଇ ସାରିଛ, ଭାବୁଛି ଉପରବାଲାର ବି ଏଇ ଇଚ୍ଛା ବୋଧହୁଏ, ନହେଲେ ତମେ ନଙ୍ଗଳା ହେଇ ଗାଧୋଉଥିଲା ବେଳେ ମତେ ପଠାନ୍ତା କିପରି ? ଆଉ ସତ କହୁଛି ତୁମେ ନା ବହୁତ ସୁନ୍ଦର, ଆଉ ତା’ଠୁ ସୁନ୍ଦର ତମ ରୂପ ଯୌବନ । ଏଇ ଦେଖୁ ନ ଗୋରା ତକ ତକ ସୁନ୍ଦର ମୁହଁରେ ତମର ସେଇ ନାଲି ଗୁଲୁଗୁଲୁ ଓଠଟା କେମିତି ସୁନ୍ଦର ହେଇ ଥରି ଉଠୁଛି ! କାଚ ପରି ଚିକ୍କଣ ଦେହ ସାଙ୍ଗକୁ ତମ ଛାତିର ସେ ଯୋଉ ଉଦ୍ଧତ ଯୋଡାକୁ ତମକୁ କଣ ଲାଗୁଛି, ହାତକୁ ଛନ୍ଦି ଲୁଚେଇ ପାରୁଛ ? ମାନୁଛି ସେଇ ସ୍ତନାଗ୍ରଟାକୁ ଖାଲି ଲୁଚେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ କଣ ହେଲା, ଦର୍ପଣରେ କଣ ଦେଖି ପାରୁ ନ, ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଦେଖା ଯାଉଥିବା ସେଇ କେରା କେରା କଳା ବାଲଗୁଚ୍ଛ । ମୋ ଆଡେ ମୁହଁ ସିନା ମୋଡି ଦେଇଛ, ହେଲେ ତମେ କଣ ଜାଣି ପାରୁ ନ ତମ ଆଗପଟ ଅପେକ୍ଷା ପଛପଟୁ ଅଧିକା ସେକ୍ସି ଲାଗୁଛ, ଆଉ ତମର ଏଇ ଧଳା ଧଳା ହାଣ୍ଡି ପରି ଦୁଇ ଡିକି ଦେଖି ମୁଁ ବି ନିଜକୁ କଣ୍ଟ୍ରୋଲ୍ କରି ପାରୁନି ଯୋଉଟା ବି ତମେ ଭଲରେ ଦେଖି ପାରୁଛ । ତେଣୁ ଦୁହେଁ ଦୁହିଙ୍କର ନଗ୍ନତାକୁ ଦେଖି ଏମିତି ଛଟପଟ ହେବା ଅପେକ୍ଷା ନିଜ ନିଜ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ କିଛି କରିକି ଦେହ ମନକୁ ଟିକିଏ ଶାନ୍ତି ଦେବା ଉଚିତ । ନହେଲେ ତମେ ବି କେବେ ଶାନ୍ତି ରେ ଶୋଇ ପାରିବ ନି କି ମୁଁ ବି ନୁହେଁ । ମତେ ଯଦି ଠିକ୍ ବୋଲି ଭାବୁଛ, ହେଲେ ଲାଜରେ କହି ପାରୁ ନ, ତ ଛାତିରୁ କେବଳ ତମ ହାତଟା ହଟେଇ ଦିଅ ମୁଁ ଆପେ ବୁଝିଯିବି । ପ୍ରମିଜ୍ କରୁଛି ତୁମ ସହମତି ବିନା କିଛି ଆଗକୁ ଯିବି ନି, ଖାଲି ଆଖି ପୁରେଇ ଆଉ ଥରେ ତୁମ ରୂପ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ କୁ ମନଭରି ଦେଖି ନେବି ଆଉ ଭାବିବି ତମେ ଖାଲି ମୋ ସ୍ବପ୍ନରେ ଆସିଥିଲ……..
ତାଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶବ୍ଦରେ କି ମାଦକତା ଥିଲା କେଜାଣି ମୋ ଅଙ୍ଗ ଅଙ୍ଗର ଶିରା ପ୍ରଶିରାରେ ତାହା ପ୍ରବାହିତ ହେଲା ପରି ଲାଗୁଥିଲା । ତେଣୁ ମନ୍ତ୍ରମୁଗ୍ଧ ପରି ଆପେ ଆପେ ଛାତିରୁ ହାତଟା ହଟେଇ ଦେଲି । ବେଲୁନ୍ ବେଲୁନ୍ ପରି ଦର୍ପଣ ସମ୍ମୁଖରେ ଫୁଲି ଉଠିଲା ମୋ ଛାତିର ମାଂସାଳ ସ୍ତନ । ତା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ନିଃଶ୍ବାସ ପ୍ରଶ୍ବାସର ବେଗ ବି ବଢିଯାଇ ଛାତିଟା ତଳ ଉପର ହେବାରେ ଲାଗିଲା ଯେମିତି । ସେମିତି ଦର୍ପଣରେ ଦେଖି ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲି ମୋ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ଉନ୍ମତ୍ତ ମାଂସ ପିଣ୍ଡୁଳା ଦୁଇଟିର ପ୍ରତିବିମ୍ବ ଦେଖି ତାଙ୍କର ସେଇ ଦୋହଲୁଥିବା ଲମ୍ବାଳିଆ ପୁରୁଷାଙ୍ଗଟା ବି ଧୀରେ ଧୀରେ ଆହୁରି ଲମ୍ବା ଓ ବଡ଼ ଆକାର ଧାରଣ କରି ପୁରା ଉପରକୁ ଉପରକୁ ଟେକି ହେବାରେ ଲାଗିଲା । କପଡାଟା ହଟି ନ ଥିଲେ ବି ତାକୁ ଯେମିତି ଜବରଦସ୍ତ ଉପରକୁ ଟେକି ପକାଉଥାଏ । ବୋଧହୁଏ ଉତ୍ତେଜନାରେ ତାଙ୍କର ବି ହୃଦ୍ ସ୍ପନ୍ଦନ ର ବେଗ ବଢ଼ି ଯାଇଥିଲା । ସେମିତି କମ୍ପିତ ଅଧରରେ କହିଲେ, “ଯୌବନର ସୁନ୍ଦରତାକୁ ଲୁଚେଇକି ରଖିଲେ ବଣମଲ୍ଲୀ ପରି ଆପେ ଆପେ ଶୁଖି ଝାଉଁଳି ଯାଏ । ଦେଖୁ ନ ଯାହାକୁ ତୁମେ ହାତ ଛନ୍ଦି ଲୁଚେଇ ରଖିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲ ସିଏ ତୁମର ସୁନ୍ଦରତାକୁ କେମିତି ଦ୍ବିଗୁଣିତ କରିଦେଉଛି । ଏବେ ଆଖି ପୁରେଇ ଦେଖି ନେଇଥାଅ, ହୁଏତ କିଛିଦିନ ବା କିଛି ବର୍ଷ ପରେ ଆଉ ଏପରି ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ନ ଥିବ ।“
ମୁଁ – (ସେମିତି ଭୟ ମିଶା ଉତ୍ତେଜନାରେ ଥରି ଥରି) ଝିଅ ମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ବେଶି ଜାଣିଛ ବୋଧହୁଏ….
ସେ – ନା… ନା…. ସେମିତି କିଛି ନୁହେଁ, କୋଉଠି ଗୋଟିଏ ପଢି ଥିଲି ଯାହା….
ମୁଁ- (ଟିକିଏ ସାହାସ ଜୁଟାଇ) ଆଉ କଣ କଣ ପଢିଥିଲ ଶୁଣେ…..
ସେ- ମତେ ଲାଗୁଛି ଶୁଣିବା ଅପେକ୍ଷା ଏବେ ଟିକେ ପ୍ରାକ୍ଟିକାଲ ହେଇଗଲେ ଭଲ….. ତମକୁ ଏପରି ଦେଖିଲା ପରେ କଣ୍ଟ୍ରୋଲ୍ କରି ହେଉ ନି….. ଦେଖୁ ନ ମୋର ବି କେମିତି କେମିତି ହେଇ ଯାଉଛି…..
ମୁଁ- ଓଃ ସତରେ….. କଣଟା କେମିତି ହେଉଛି ଯେ….
ସେ- ଏପଟେ ଟିକିଏ ବୁଲିଲେ ସିନା ଦେଖିବ……
ମୁଁ- କାଇଁ, ମୋର ତ ଏମିତି ଦେଖିଲ, ତମର ବି ଏମିତି ଦେଖାଉ ନ…..
ସେ- ସେଇ ତ…. ଛବି ଦେଖିଲା ପରି ଏମିତି ଖାଲି ଦର୍ପଣରେ ଦେଖେଇବ କି ? ଏପଟକୁ ଥରେ ବୁଲ ନା….
ମୁଁ- (ଲାଜେଇକି ମୁହଁ ଲୁଚାଇ) ନା…. ବାବା….ମତେ ଲାଜ ମାଡୁଛି….
ସେ- (ମୋ ପାଖକୁ ଲାଗି ଆସି, ତାଙ୍କର ସେଇ ଟାଣୁଆ ଅଙ୍ଗଟାକୁ ମୋ ଦୁଇ ମାଂସାଳ ପିଛାର ମଝିରେ ଦବେଇ ରଖି, ମତେ ଦୁଇ ହାତରେ ଭିଡି ଧଇଲେ । ହେତିକି ବେଳରୁ ଭିଜି ଭିଜି ଉପରୁ ପାଣି ଝରୁଥିଲେ ବି ତାଙ୍କର ଦେହର ସ୍ପର୍ଶ ଯେତକି ଗରମ ଲାଗୁଥାଏ ତା’ଠୁ ଅଧିକ ଗରମ ତାଙ୍କ ପ୍ରଶ୍ବାସ । ମତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିବାକ୍ଷଣି ମୋ ହୃଦ୍ ସ୍ପନ୍ଦନର ବେଗଟା ଯେମିତି ବଢିଗଲା । ଦେହର ଲୋମ ଗୁଡା ଟାଙ୍କୁରି ଉଠି ନୂତନ ଏକ ଉନ୍ମାଦନାରେ ତନୁମନ ଶିହରି ଉଠିଲା । ମୁଣ୍ଡଟା ଉପରକୁ ଟେକି ହେଇ ଆପେ ଆପେ ଆଖିପତା ବନ୍ଦ ହେଇଗଲା । ଏତିକି ବେଳେ ବେକ ତଳ ମଝି ପିଠିରେ ତାଙ୍କ ନାକର ଗରମ ନିଃଶ୍ୱାସ ସହ ନରମ ଓଠର ଗରମ ସ୍ପର୍ଶରେ ମୋ ଭିଜା ଦେହରେ ବି ନିଆଁ ଲାଗିଗଲା ଯେମିତି । ଆଉ ମୋ କାମନାର ସୁପ୍ତ ଆଗ୍ନେୟଗିରିଟା ହଠାତ୍ ଯେମିତି ଫାଟିଯାଇ ମୁହଁ ବାଟେ “ଉଃ….ଫ୍……ସ୍……” ଶବ୍ଦ କରି ସିତ୍କାରଟିଏ ବାହାରି ଗଲା । ସେମିତି ତାଙ୍କ ନରମ ଗରମ ଓଠକୁ ରଗଡି ରଗଡି ଆଣି ବେକତଳେ ଟିକେ ଚୁଚୁମି ଦେଇ ପୁଣିଥରେ କାନ ପାଖରେ ଗରମ ଶ୍ବାସ ଛାଡି ଓଠ ଚାପି ଚାପି କହିଲେ, “କିଛି ଭୂଲ୍ କରି ନି ତ, ତୁମକୁ ଏମିତି ଜାବୁଡ଼ି ଧରି । କଣ କରିବି ତମେ ଯେମିତି ହେଇଛ ନା, ନିଜକୁ ଆକଟ କରି ପାରୁ ନି, ଇଚ୍ଛା ହେଉଛି ତମର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଟି ଅଙ୍ଗକୁ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ଖାଇ ଯାଆନ୍ତି ।“ ମୁଁ ବା ଆଉ କରନ୍ତି କଣ ? ପ୍ରଥମ ଥର ପୁରୁଷର ସ୍ପର୍ଶରେ ନିଜକୁ ହଜେଇ ଦେଇଥିଲି ଯେମିତି । ଅହେତୁକ କାମଜ୍ବାଳା ମୋ ସର୍ବାଙ୍ଗକୁ କବଳିତ କରି ଯେମିତି ଶକ୍ତିହୀନ କରି ପକାଉଥାଏ ଆଉ ନିଜ ଅଜାଣତେ ବନଲତାଟେ ପରି ଢଳିପଡୁଥାଏଁ ଯେମିତି । ଏପରି ଅବସ୍ଥାରେ ମୋ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ବିନା ତାଙ୍କର ମାଦକତାଟା ବି ବଢିବଢି ଯିବା ସ୍ବାଭାବିକ । ତେଣୁ ମତେ ସେ ସେମିତି ପଛପଟୁ ଠେଲି ଠେଲି ନେଇ କାନ୍ଥ ଆଇନାରେ ଜାକି ମୋ ବେକ ଆଉ ପିଠିସାରା ଚୁଚୁମିବାରେ ଲାଗିଲେ । ତାଙ୍କ ଓଠର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଟି ସ୍ପର୍ଶରେ ମୁଁ ବି ଯେମିତି ଝୁମି ଉଠୁଥିଲି । କେତେବେଳେ ମୋ ପିଠିପଟେ ପୁରା ଜାକି ହେଇ ତାଙ୍କର ସେଇ ଟାଣୁଆ ଦଣ୍ଡକୁ ମୋ ଗାଣ୍ଡି ସନ୍ଧିରେ ଜାକି ରଗଡି ଦେଉଥିଲେ ତ କେତେବେଳେ ପୁଣି ସିଧା ସିଧା ତାକୁ ଦବେଇକି ରଖି ମୋ ଦୁଇ ହାତକୁ ଉପରକୁ ଟେକି ନେଇ ବେକକୁ କାମୁଡି ଦେଉଥିଲେ । କେତେବେଳେ ପୁଣି ବେକତଳୁ ଅଣ୍ଟା ଯାଏଁ ଚୁମ୍ବନର ବର୍ଷାରେ ଭିଜେଇ ଦେଉଥିଲେ । ଯାହା ବି କଲେ କେଜାଣି କାହିଁକି ମତେ ମତୁଆଲା କରି ପକାଉଥିଲା । ଆଉ ତାହାରି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ସ୍ବରୂପ ମୋ ଆଖି ମୁଦି ହେଇ ଖାଲି ମୁହଁରୁ ଉତ୍ତେଜନା ପୂର୍ଣ୍ଣ “ଉଃ…… ଆଃ…… ଇସ୍…….ସ୍…….” ସ୍ବରର ଝଙ୍କାର ଝରୁଥିଲା । ଏମିତି ସେ ମୋ ପଛପଟ ସାରା ଆଙ୍ଗୁଳି ରେ ଆଉଁସି ଚୁମିଚାଟି ମତେ ଆତ୍ମ ବିଭୋର କରି ସାରିଲା ପରେ ମୁଁ ଆଉ ଯେମିତି ମୋର ହେଇ ନ ଥିଲି । ଖାଲି ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପୁରୁଷ ସ୍ପର୍ଶର ଆନନ୍ଦକୁ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଉପଭୋଗ କରୁଥିଲି । ଏମିତି ସେ ମୋ ପଛପଟକୁ ଚୁମି ସାରିଲା ପରେ ମତେ ଓଲଟେଇ ତାଙ୍କ ଆଡକୁ ସିଧା କରିଦେଲେ । ଏତିକି ବେଳକୁ ମୁଁ ମତୁଆଲି ଟେ ପରି ଖାଲି ପୁରୁଷ ନିଶାରେ ମାତାଲ ଥିଲି ତଥାପି ଆଖି ମଳି ମଳି ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲି ଏବେ ସେ ସାମାନ୍ୟ ଦୂରେଇ ଯାଇ ମୋ ସାମ୍ନା ପଟର ଶାରୀରିକ ଅବୟବ ଗୁଡିକୁ ଭୋକିଲା ପରି ଅନେଇଁ ରହିଛନ୍ତି । ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାଙ୍କ ସେଇ ପିନ୍ଧା ଗାମୁଛାଟା ହଟିନି । ସେମିତି ଉପରକୁ ଟେକି ହେଇ ଲପ୍ ଲପ୍ ହଲୁଛି । ଏମିତି କିଛି ସମୟ ମୁଁ ବି ଚୁପଚାପ ମୋ ନଗ୍ନତାକୁ ସାମ୍ନା ପଟରୁ ଦର୍ଶନ ଦେବା ପରେ ପ୍ରକୃତିସ୍ଥ ହୋଇ ଲାଜରେ ପୁଣି ହାତ ଛନ୍ଦି ଦେଉ ଦେଉ ସିଏ ପୁଣି ପାଖକୁ ଦୌଡ଼ି ଆସି ମତେ କୋଳେଇ ନେଲେ । କେଜାଣି କାହିଁକି ଏଥର ମତେ ଟିକେ ଆସ୍ବସ୍ତି ମିଳିଲା । ତାଙ୍କ ସୁଦୃଢ଼ ବକ୍ଷରେ ମୋ ଉଦ୍ଧତ ସ୍ତନ ଚାପି ହେବାରୁ ଭଲ ବି ଲାଗିଲା । ମୁଁ ବି ତାଙ୍କୁ ଅନୁରୂପ ଭାବେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ତାଙ୍କ ବକ୍ଷରେ ସରୁ ଚୁମ୍ବନ ଟିଏ ଦେଇଦେଲି । ତାଙ୍କର ସେଇ ଶକ୍ତ ପୁରୁଷାଙ୍ଗଟା ମୋ ପେଟରୁ ଲମ୍ବି ଦୁଇ ଦୁଧ ମଝିରେ ଜାକି ହେଉଥାଏ । ସେ ସେମିତି ମତେ ଭିଡିଧରି ମୋ କପାଳରେ ଗୋଟିଏ ସରୁ ଚୁମ୍ବନ ଦେଇ ପୁଣି ପଚାରିଲେ,”ଏବେ ବୋଧହୁଏ ଧୀରେ ଧୀରେ ଭଲ ଲଗୁଛି ନା….?”
ମୁଁ- ଜାଣିନି, ତଥାପି ଭଲ ଲାଗିଲା ପରି ଲାଗୁଛି ।
ଏମିତି କିଛି ସମୟ ଦୁହେଁ ପରସ୍ପରକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ ସ୍ବରୂପ ଭିଡି ଧରିବା ପରେ ସେ ପୁଣି ଆରମ୍ଭ କଲେ ତାଙ୍କ ମାଦକ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଚୁମ୍ବନର ବର୍ଷଣ । ହଠାତ୍ ମୋ ଦୁଇ କାନପଟେ ଦୁଇ ହାତରେ ଧରି ମୋ ମୁହଁକୁ ଉପରକୁ ଟେକି ଦେଲେ । ମୁଁ ବି ନିଶାଭରା ଚାହାଣିରେ ତାଙ୍କୁ ଥରେ ଅନାଉଁ ଅନାଉଁ ଆପେଆପେ ଆଖି ବନ୍ଦ ହେଇଗଲା ଆଉ ଯନ୍ତ୍ରବତ୍ ଅନୁଭବ କଲି ମୋ କମ୍ପିତ ନରମ ଅଧରରେ ତାଙ୍କର ଗରମ ଓଠର ସ୍ପର୍ଶ । ସତେ ଯେମିତି ମୋ ଅଧର ବାଟ ଦେଇ ଥପ ଥପ ହେଇ ବହି ଯାଉଥିବା ସେଇ ଜଳବିନ୍ଦୁ ଗୁଡିକୁ ତାଙ୍କ ନରମ ଗରମ ଓଠରେ ହାଲ୍କା ଭାବରେ ଚୁଚୁମି ପିଇ ଯାଉଥିଲେ । ପ୍ରଥମେ ଏମିତି ହାଲ୍କା ହାଲ୍କା ସ୍ପର୍ଶ ଦେଉ ଦେଉ ପର ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ଯେମିତି ମାଡି ବସିଲେ । ଖୁବ୍ ଜୋର୍ ଜୋରରେ ମୋ ଓଠକୁ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ଚକଲେଟ୍ ଚୁସିଲା ପରି ଖାଇଗଲେ । ଆଃ…. କଣ ଥିଲା ସେଇ ବିରଳ ଅନୁଭୂତି ଆଜି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବାକୁ ମୋ ପାଖରେ ଯେମିତି ଭାଷା ନାହିଁ । ମତେ ଲାଗୁଥିଲା ମୁଁ ଯେମିତି ସେମିତି ହେଉ ମୋ ଶରୀରକୁ ତାଙ୍କ ଶରୀର ମଧ୍ୟରେ ବିଲୀନ କରି ଦିଅନ୍ତି । ତେଣୁ ତାଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ଓଷ୍ଠ୍ୟ ସ୍ପର୍ଶରେ ମୁଁ ବି ଯେମିତି କସିକି ତାଙ୍କୁ ଭିଡି ଧରି ବନଲତାଟେ ପରି ତାଙ୍କ ଦେହରେ ଗୁଡେଇ ହେବାରେ ଲାଗିଲି । ପ୍ରାୟ ଦଶ ବାର ମିନିଟ୍ ଖଣ୍ଡିଏ ହେବ ସିଏ ବି ମତେ ଅନୁରୂପ ଭାବରେ ଆହୁରି ରୁ ଆହୁରି ଭିଡି ଧରି ମୋ ଅଧରକୁ ଚୁମିଚାଟି କାମୁଡିକି ଖାଇ ଯାଉଥିଲେ ଯେମିତି । ପରସ୍ପରର ଲମ୍ବା ଲମ୍ବା ଦୀର୍ଘ ଶ୍ବାସ ଆଉ ଗରମ ଗରମ ନାକର ପବନରେ ଯେମିତି ଉତ୍ତେଜନାର ବହ୍ନିକୁ ଆହୁରି ପ୍ରଜ୍ବଳିତ କରିଚାଲିଥାଏ । ଆଉ କେତେବେଳୁ ଯେ ତାଙ୍କ ଦୁଇ ହାତଟା ମୋ ପଛପଟ ଫୁଲିଲା ଫୁଲିଲା ଗାଣ୍ଡି ଦୁଇଟିକୁ ଅଟା ଚିଟିକିଲା ପରି ଚିଟୁକୁଥା’ନ୍ତି କେଜାଣି । ଏଇ ବାହାନାରେ ସେ ମତେ ବାରମ୍ବାର ଉପରକୁ ଟେକି ଧରି ବେଳେ ବେଳେ ଆଗପଛ ଆଗପଛ ହେଇ ହଲେଇ ହେଉଥାନ୍ତି, ଯେଉଁଥିରେ ତାଙ୍କର ଲମ୍ବା ମୋଟା ଟାଣୁଆ ଅଙ୍ଗଟା ମୋ ପଟରୁ ଜାକି ହେଇ ଦୁଇ ଦୁଧ ମଝିରେ ଥିବା ଫାଙ୍କ ମଧ୍ୟକୁ ରଗଡି ଦେଉଥାଏ ଆଉ ସେଇଟା ବି ଗରମ ଲୁହା ର ଦଣ୍ଡଟିଏ ପରି ମୋ ପେଟରୁ ଦୁଧଯାଏ ସେମିତି ଚାପି ରଖିବାକୁ ମତେ ବି ଯେମିତି ଭଲ ଲାଗୁଥାଏ, ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଏଯାଏଁ ସେଇ ଗାମୁଛାଟା ତା ଚାରିପଡେ ଗୁଡେ଼ଇ ହେଇଥିବାରୁ ତାର ପ୍ରକୃତ ସ୍ପର୍ଶକୁ ଅନୁଭବ କରି ପାରୁ ନଥାଏଁ, ଯାହା ମତେ ଅଧୁରା ଅଧୁରା ଲାଗୁଥାଏ । । ପରବର୍ତ୍ତୀ ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ସିଏ ମୋ ପିଠି ସାରା ତାଙ୍କ କଁଅଁଳ ଆଙ୍ଗୁଳି ଖେଳେଇ ଖେଳେଇ ମୋ ମୁହଁ, ଗାଲ, ବେକ, ଓଠ ସବୁଆଡେ ଚୁଚୁମିବାରେ ଲାଗିଲେ । ଓଃ….. ସତରେ କି ଯାଦୁ ଅଛି ମ ପୁରୁଷର ସ୍ପର୍ଶରେ…! ଇଚ୍ଛା ହେଉଥାଏ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ଧୂଆଁ ମିଶିଗଲା ପରି ନିଜକୁ ମିଶେଇ ଦେବାକୁ ତାଙ୍କ ଶରୀରରେ । ଠିକ୍ ଏତିକିବେଳେ ପ୍ରବଳ ଉତ୍ତେଜନାରେ ମୁଁ ଯେମିତି ଭାରସାମ୍ୟ ହରାଇବାକୁ ବସିଲି ସିଏ ପୁଣିଥରେ ମତେ ଟେକି ନେଲେ ସେଇ କାନ୍ଥ ପାଖକୁ ଆଉ ସେମିତି ଆଙ୍ଗୁଳି ଚାଳନା ସହ ଚୁମ୍ବନ ଚୁମ୍ବନରେ ଭିଜେଇ ଦେଲେ ମୋ ଦେହସାରା । ଏତିକିବେଳେ ବେକରୁ ତଳ ଆଡକୁ ଚୁମି ଚୁମି ଆସି ଯେତେବେଳେ ହଠାତ୍ ତାଙ୍କ ଦୁଇ ହାତରେ ମୋ ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଧରି ମୋ ବାଆଁ ପଟ ଭୁଣ୍ଡିକୁ ଚୁଚୁମି ଦେଲେ ମୋ ଦେହରେ 440 ଭୋଲ୍ଟର କରେଣ୍ଟ୍ ଲାଗିଲା ପରି ଲାଗିଲା । ମୁଁ ଆଉ ସହି ନ ପାରି “ଆଃ…….” କରି ଲମ୍ବା ସିତ୍କାର ଟିଏ ଛାଡି ତାଙ୍କୁ ପୁଣିଥରେ ଭିଡି ଧରି ତାଙ୍କ ଉପରକୁ ଚଢିଗଲା ପରି କଲି । ସେ ସେମିତି ମତେ ଉଠେଇ ଧରି ମୋ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘକୁ ତାଙ୍କ ଅଣ୍ଟା ର ଦୁଇ ପଟେ ମଲେଇ ରଖି କାନ୍ଥରେ ଆଉଜେଇ ରଖିଲେ ଯେଉଁଥିରେ ତାଙ୍କର ସେଇ ଟାଣୁଆ ଅଙ୍ଗଟା ଏବେ ମୋ ଗରମ ଗରମ ପାଣି ଝରାଉଥିବା ଯୋନିକୁଣ୍ଡକୁ ଉପରେ ଉପରେ ଘସି ଦେଉଥିଲା ଆଉ ତଳପଟେ ତାଙ୍କର ସେଇ ବୁଜଳା ପରି ଜିନିଷଟା ଝୁଲି ଝୁଲି ମୋ ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଡେଇ ହେଇ ଯେମିତି ସବୁ ଗରମ ରସକୁ ଶୋଷିବାରେ ଲାଗିଥିଲା । ମୁଁ କାନ୍ଥରେ ଆଉଜେଇ ହେଇ ପଡିଯିବା ଭୟରେ ତାଙ୍କ ବେକ ଚାରିପଟେ ମୋ ଦୁଇ ହାତକୁ ଛନ୍ଦି ମୁହଁ ଉପରକୁ ଟେକି ଉଃ……. ଆଃ…….. ଇସ୍..…… କରି ସିସ୍କାର ଛାଡୁଥିବାବେଳେ ସେ ଦୁଇ ହାତରେ ମୋ ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଧରି ଚିପି ଚିପି ଗୋଟେ ପରେ ଗୋଟେ ର ଭୁଣ୍ଡିମାନଙ୍କୁ ପାଟିରେ ପୁରାଇ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ଖାଇ ଯାଉଥିଲେ । ଯେଉଁଥିରେ ମୁଁ ଉତ୍ତେଜନାର ଚରମ ସୀମାରେ ପହଞ୍ଚି ମୋ ଯୋନିକୁଣ୍ଡରୁ ଅନର୍ଗଳ ଲାଳ ଗଡିବାରେ ଲାଗିଥାଏ । ଏମିତି ପ୍ରାୟ ଅନେକ ସମୟ ରୋମାନ୍ସ କରିବା ପରେ ସେ ପୁଣିଥରେ ମତେ ତଳକୁ ଓହ୍ଲେଇ ମୋ ପଛପଟୁ ମତେ ଭିଡିଧରି ଦୁଧମାନଙ୍କୁ ଦଳି ଚାଲିଲେ । ପୁଣି ଆଗକୁ ଆସି ଦେହ ମୁହଁ ସବୁଆଡେ ଚୁମିଚାଟି ମତେ ଯେମିତି ଶକ୍ତିହୀନ କରି ଚାଲିଥିଲେ । ଏତିକିବେଳେ ବୋଧହୁଏ ଟାଙ୍କିରେ ପାଣି ସରି ଯିବାରୁ ଶୋଅରଟା ଧୀରେ ଧୀରେ ବନ୍ଦ ହେବାରେ ଲାଗିଲା । ମୁଁ ଉତ୍ତେଜନାରେ ଭାରସାମ୍ୟ ହରାଇ ଟଳମଳ ହେବାରେ ଲାଗିବାରୁ ମତେ ଚିତ୍ କରି ଚଟାଣ ଉପରେ ଗଡାଇ ଦେଇ ସିଏ ପୁଣିଥରେ ମୋ ଆଗରେ ଛିଡା ହୋଇ ମୋ ଶରୀରକୁ ଆପାଦମସ୍ତକ ଅନେଇଁ ବାରେ ଲାଗିଲେ । ଏଥର ସେ ମୋ ଆଗରେ ଠିଆ ହୋଇଥା’ନ୍ତି ଆଉ ମୁଁ ତଳେ ଶୋଇଥାଏଁ ବୋଲି ଉପରେ କପଡା ଥିଲେ ବି ତଳ ଆଡୁ ଉପରକୁ ଟେକି ହେଇଥିବାରୁ ପ୍ରଥମଥର ତାଙ୍କର ସେଇଟାର ନିମ୍ନ ଅଂଶ କୁ ଦେଖିଲି । ଅଧା ହେଲେ ବି ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପୁରୁଷର ଯୌନାଙ୍ଗ ଦେଖି ମେଞ୍ଚାଏ ଗରମ ଲାଭା ଯେମିତି ମୋ ଯୋନିକୁଣ୍ଡରୁ ନିଗିଡି ଗଲା । ସେମିତି ତଳେ ପଡି ରହି ମତୁଆଲା ଚାହାଣିରେ ତାଙ୍କୁ ଅନେଇଁ ଧିରେ କହିଲି, “ଏତେ ସବୁ ହେଲା ପରେ ବି ଏମିତି ଆଁ ଟା କରି କଣ ଅନେଇଁଛ ?” ପର ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ସିଏ ମୋ ପାଖରେ ବସି ମୋ ମଥାରେ ସରୁ ଚୁମ୍ବନଟିଏ ଦେଇ ସେମିତି ଥର ଥର କଣ୍ଠରେ କହିଲେ, “ସୁନ୍ଦର ତୃପ୍ତିର ଅବସାଦ ନାହିଁ, ଯେତେ ଦେଖୁଥିଲେ ନୂଆଁ ଦିଶୁଥାଇ ।“ “ସତରେ ତୁମେ ଏତେ ସୁନ୍ଦର ଲାଗୁଛ ଯେ, ସତ ନା ସ୍ବପ୍ନ ମୁଁ ଏଯାଏଁ ଭାବି ପାରୁନି ।“ ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ଟିକିଏ ଲାଜରେ ହସି ଦେଲି ଆଉ କହିଲି, “ସତରେ କଣ ମୁଁ ଏତେ ସୁନ୍ଦର ?” ସିଏ ଦର୍ପଣ ଆଡ଼କୁ ହାତ ଠାରି କହିଲେ, “ଦେଖୂ ନ ସେ ଆଇନାକୁ ଥରେ, ସିଏ ବି ପରା ଲାଜରେ ସରମି ଯାଉଛି ।“
ମୁଁ- କାଇଁ ମତେ ତ ସେମିତି ଲାଗୁନି, ତମକୁ କାଇଁ ଏମିତି ଲାଗୁଛି ଯେ…..
ସେ- ବୋଧହୁଏ ତୁମେ ନିଜକୁ ନିଜେ ଭଲରେ ଦେଖି ପାରୁ ନ…..
ମୁଁ- ଆଚ୍ଛା…. ତମ ଆଖିରେ ହେଲେ କେମିତି ଟିକେ କହୁ ନ…..
ତା ପରେ ସିଏ ବି ମୋ ଉପରେ ସିଧା ହେଇ ଶୋଇଗଲେ ଆଉ ପୂର୍ବ ପରି ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଭିଡିଧରି ସରୁ ଚୁମ୍ବନଟିଏ ଦେଇଦେଲି ତାଙ୍କ ଓଠରେ । ଏଥର କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କର ସେଇ ପ୍ରକାଣ୍ଡ ଅସ୍ତ୍ରଟା ଆହୁରି ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହେଇ ମୋ ଜଙ୍ଘରୁ ପେଟଯାଏ ପ୍ରହାର କରୁଥାଏ ଯେମିତି । ସେ ସେମିତି ପାଗଳଙ୍କ ପରି ମୋ ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ଚିପିଚିପି ମତେ ରାମ୍ପୁଡି କାମୁଡି ଲମ୍ବା ଲମ୍ବା ଗରମ ଶ୍ବାସ ଛାଡି କହୁଥାନ୍ତି,” ସତରେ… ତମେ କଣ ହେଇଛ ମ, ତମର ଓଠଟା ଯେମିତି କଁଅଁଳ, ଖାଲି ଦିନରାତି ଚୁଚୁମୁ ଥିବାରେ ମନ ଲାଗୁଛି, ଆଉ ଛାତିରେ ପୁଣି ଏ ଯୋଉ ଦୁଧ ଦି’ଟା ରଖିଛ ଫୁଲିଲା ଫୁଲିଲା ବେଲୁନ୍ ପରି, ଏଇଟାକୁ ଦେଖିଲା ପରଠୁ ତ ତମକୁ ଆଉ ଛାଡି ଯିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉନି, ସତରେ କଣ ସବୁ ଖାଇ ଏ ଦୁଇଟାକୁ ଏତେ ବଙ ବଡ଼ ମସ୍ତ୍ ମୁଲାୟମ୍ କରିଛ ମ… ତା ଉପରକୁ ତା ଉପରର ଏଇ ଯୋଉ ଗୋଲାପି ଗୋଲାପି ଚିକ୍କଣ ଭୁଣ୍ଡି ଦୁଇଟା ତ ମତେ ଯେମିତି ପାଗଳ କରି ଦେଉଛି ମନ କହୁଛି ଏ ଦିଇଟାକୁ ଦିନ ରାତି ଖାଲି ଏମିତି ଦେଖୁ ଥା’ନ୍ତି ଆଉ ଦଳି ଚକଟି ଖାଉଥାନ୍ତି । ସତ କହିବାକୂ ଗଲେ ତମ ପୁରା ଦେହଟା ଲହୁଣି ପରି ନରମ ଗରମ ଆଉ ମୁଲାୟମ୍ ହେଇଛି ମ… (ବିଆ ବାଳକୁ ଆଉଁସି) ଆରେ ମୁଁ ୟାକୁ କେମିତି ଭୁଲି ଯାଇଛି ଯେ….. ୱ।ଓ… ଧଳା କାଗଜ ପରି ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ମଝିରେ ଏଇ କଳା କୁଞ୍ଚୁକୁଞ୍ଚିଆ ବାଲ କେରାଏ ତ ମସ୍ତ ଲାଗୁଛି… ଟିକିଏ ଦେଖେଁ ୟା ଭିତରେ କଣ ଅଛି…… ଓଃ ମାଇଁ ଗଡ୍…… କେତେବେଳୁ ତମର ଏଇ ଗାତ ଭିତରୁ ଗରମ ଗରମ ଲାଭା ବାହାରିଲାଣି ମ…. ଥରେ କହନ୍ତ ନି… ଟିକିଏ ଚାଟିକି ଖାଇ ଦେଖନ୍ତି… ( ମୋ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘକୁ ଫାଡି ଜିଭ ଲଗାଇ ସକ ସକ ଚାଟିବାରେ ଲାଗିଲେ, ଏଥର ମତେ ଯେମିତି ଚରମ ଆନନ୍ଦ ମିଳିବାରେ ଲାଗିଲା । ଦୁଇ ଗୋଡକୁ ପୁରା ମେଲେଇ ଦେଇ ତାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡକୁ ଜାକି ରଖି ଆଖି ମୁଦି ସେଇ ସ୍ବର୍ଗୀୟ ଆନନ୍ଦକୁ ଉପଭୋଗ କରିବାରେ ଲାଗିଲି । ୱ।ଓ….. କି ଶିହରଣ… କି ରୋମାଞ୍ଚ… ତାଙ୍କ କଅଁଳ ଜିଭଟା ଯେବେ ମୋ ଯୋନି ଗର୍ତ୍ତକୁ ସଲସଲ କରି ଚାଟୁଥିଲା ! ମୋ ଦେହ ସାରା ଶୀତେଇ ଉଠି ଲୋମଗୁଡା ପୁରା ଠିଆ ଠିଆ ଟାଙ୍କୁରି ଉଠିଲା । ଆଃ…… ସତରେ କି ଆନନ୍ଦ ସତେ ପୁରୁଷର ସାନ୍ନିଧ୍ୟରେ ! ଓଃ ମାଇଁ ଗଡ୍…… ତାଙ୍କ ଜିଭଟାକୁ ପୁରା ପଶେଇ ଦେଉଥାନ୍ତି ନା କଣ… ମୋ ଦେହ ତ ଝୁମି ଉଠୁଛି…… ୱ।ଓ…… ଆଃ…… ଆଃ…… ଇସ୍…… ଏଇ ମୋ ଗୋଡହାତ ପୁରା ଟାଣି ହେଇଗଲା…… ସେ ଆହୁରି ଜିଭ ଲପ ଲପ କରି ଚାଟି ପକେଇଲେ…… ଇସ୍…… ଉଃ…… ହୁ…… ମୋ ଭିତରେ ଯେମିତି କଣ ନାଇଁ କଣ ଗୋଟେ ହେବାକୁ ଯାଉଛି……. ଆଃ…… ମା……. ଆଃ…… ଆଃ…… ଭକ ଭକ ହେଇ ଗରମ ଗରମ କଣ ପୁଳାଏ ମେଞ୍ଚା ମେଞ୍ଚା ହେଇ ବାହାରି ପଡିଲା ଯାହାକୁ ସେ ସକ ସକ କରି ଚାଟି ଖାଇଗଲେ । ଆଃ…. ଏବେ ଯେମିତି ଶାନ୍ତି ହିଁ ଶାନ୍ତି…. ଏମିତି ଆତ୍ମ ସନ୍ତୁଷ୍ଟି ଆଗରୁ କେବେ ପାଇ ନ ଥିଲି…. ବୋଧହୁଏ ପୁଅ ମାନଙ୍କ ଠୁ ଝିଅ ମାନେ ଏମିତି ସୁଖସବୁ ପାଇବା ପାଇଁ ପାଗଳିନୀ ପରି ନା ରାତି ନା ଦିନ ଦୌଡ଼ି ଯାଆନ୍ତି । ସତରେ କିଏ ବା ନ ଚାହିଁବ ଏମିତି ସ୍ବର୍ଗ ସୁଖ ପାଇବାକୁ ?……..
ଯେମିତି ଫୁଲରୁ ରସ ସବୁକୁ ମହୁମାଛି ଶୋଷି ନେବା ପରେ ଫୁଲଟା ଝାଉଁଳି ପଡେ ସେମିତି ମୁଁ ଚଟାଣ ଉପରେ ନିସ୍ତେଜ ହେଇଯାଉଥିଲି………
ମତେ ଥକି ପଡଲା ପରି ଲାଗୁଛି, ଟିକିଏ ଏମିତି ଚଟାଣରେ ପଡି ବିଶ୍ରାମ ଦିଅନ୍ତୁ ନା……..